Fálkinn - 26.11.1938, Page 11

F Á L K I N N
11
YMCS/W
U/fiHftltRMIR
riýjip og skEmtilEyir útiieikip.
Nýr boltaleikur.
I þessum leik, sem lieita má alveg
nýr geta veriö svo margir þátttak-
endur sem vera vill. Þátttakendurn-
ir skiftast í tvo jafnstóra flokka.
Annar flokkurinn tekur sjer stöðu á
miðjum leikvanginum, í stórum,
greinilega afmörkuðum hring. Hinn
flokkurinn dreifir sjer með sem jöfn-
ustu millibili rjett fyrir utan hring-
inn. Einn af þátttakendunum innan
hrings kastar nú tennisbolta eða
einhverjum öðrum bolta út á ieik-
vanginn, og síðan byrjar sá, sem
boltinn fellur næst sjálfan leikinn.
Hann kastar holtanum inn í hring-
inn, og reynir að hitta einhvern i
hringliðinu með honum. Sá, sem
verður fyrir boltanum gengur úr
leik, „er dauður“. Hepnist aftur á
móti einhverjum í hringliðinu að
grípa boltann án þess að vera hæfð-
ur, hefur hann leyfi til að þeyta
boltanum langt út á leikvanginn. Þar
að auki fær svo duglegur þátttakandi
„aukalíf“, þ. e. a. s. ef hann verður
fyrir boltanum „deyr“ hann ekki í
fyrsta skifti eftir að hann hefur
gripið boltann. Vilji svo til að
boltanum sje kastað inn i hringinn
án þess að hann hitti nokkurn, skal
honum kastað til baka af einhverjum
i hringliðinu. Þátttakendurnir utan
hrings skulu altaf kasta boltanum
frá þeim stað^á vellinum, þar sem
hann hefur verið stöðvaður. En
munið það, að eitt kast getur ekki
drepið nema einn mann, þó svo að
boltinn hitti fleiri. Eftir einhvern
ákveðinn tíma, sem liðin hafa kom-
ið sjer saman um, skifta þau um
slöðu á vellinum, og liðið, sem telur
færri „dauða“ vinnur leikinn.
Bygðu þjer stórt völundarhús, ann-
aðhvort á grasflöt eða á leikvellin-
um. Ef þú virðir vel fyrir þjer mynd-
ina, sem fylgir, þá er þetta ekki neitt
vandasamt. Það má búa það til úr
fjalabútum, úr steinaröðum, úr
strengdum snúrum — eða þá það
er teiknað með krít. Dreifðu siðan
tuttugu pappaplötum hingað og þang
að um völundarliúsið, eins og sýnt
er á myndinni — og reyndu nú að
ganga frá innganginum og inn i mitt
húsið. Þetta virðist nú harla einfalt,
en það verður dálitið erfiðara, þeg-
ar eftirfarandi reglum er fylgt: Á
leiðinni inn að miðpunkti hússins
má aldrei fara aftur þangað sem mað-
ur hefir áður verið. Maður má aldrei
fara aftur sina eigin slóð — og mað-
ur á auk þess, þegar vegurinn er á
enda, að hafa safnað saman öllum
pappaspjöldunum. Reynið nú til
skiftis og sjáið til hvert ykkar getur
t barðttu
fyrir rjettlætinu.
19) Bobby reið alt hvað af tók til
Indíánatjaldanna og leitaði uppi föð-
ur Rauða Hjartar, Örn gamla, sem
var Indíánahöfðingi þarna. Höfðing-
inn sat fyrir utan tjald sitt ásamt
elstu mönnum flokksins og heilsað'
Bobby með mestu virktum, þegar
hann steig af hestbaki. „Hvar er
Rauði Hjörtur?" hrópaði Bobby og
stóð á öndinni, „hann verður að
koma með mjer, annars verður hann
tekinn fastur.“ Höfðinginn horfði
rólegur á liinn ákafa, unga mann og
sagði: „Jeg og allir hjerna vitum
hvað fyrir hefir komið. Svarti Úlfur
hefir verið rekinn úr flokknum, og
Rauði Hjörtur er nýfarinn á veiðar.“
Meðan hann talaði þessi orð horfði
hann út á fljótið — og Bohby sneri
sjer við til að forvitnast um, livað
Tndíánahöfðinginn væri að horfa á.
20) Fljótið rann framhjá tjaldbúð-
unum, skamt frá þeim og Bobby sá
smábát, sem greinilega var á leið til
tjahlbúðanna. Hann nálgaðist meir og
meir, og það mátti greinilega sjá
mann í rauðum einkennisbúningi í
bátnum. „Þetta er lögreglumaður
sem er að elta okkur.“ datt Bobb.v
strax í hug. Ósjálfrátt ])reif hann til
skammbyssunnar, en þá heyrði hann
í sama augnabliki þrumuraust úr
hátnum, er sagði: „Fleygðu skamm-
byssunni strax eða jeg dauðskýt þig
með riflinum mínum."
Karl er hættur að elska mig,
mamina.
Af hverju heldurðu það?
Áður vakti hann mig með
kossi, en nú hefir hann keypt vekj-
araklukku.
Þjónninn (Við gestinn, sem er að
borða súpuna) — Á jeg að kom?
með vatn?
— Nei, þess þarf ekki með. Jeg
hefi lijerna fullan disk.
21) Bobby hlýddi og nokkrum
augnablikum síðar var lögreglumað-
urinn, O’Connor liðsforingi, kominn
upp i tjaldbúðirnar. Indíánarnir
hreyfðu hvorki legg nje lið, þegar
liðsforinginn lýsti yfir því, að Bobby
væri tekinn fastur. „Þú kemur með
mjer undir eins“, sagði O’Connor,
um leið og hann ýtti Bobby á undan
sjer niður að bátnum. „Hestinum og
farangri þínum geta Indiánarnir
komið til frænda þíns.“ Bobhy var
neyddur til að ganga á undan liðs-
foringjanum niður að bátnum, þar
sem hann handjárnaði hann. „Jeg
þarf ekki að efast um það, að þú
reynir að flýja, ef þú getur — og
þessvegna er jeg neyddur til að láta
þig hafa þessi armbönd!“ sagði lög-
reglumaðurinn i kvörtunarrómi.
„Persónulega ber jeg nú ekki mikið
traust til Blair og Svarta Úlfs, en
skipun er altaf skipun." Að þessu
mæltu ljet hann Bobby setjast fyrir
framan sig í bátinn, ýtti bátnum á
flot og greip til áranna.
/^/^ /^/W/W
safnað flestum spjöldunum án þess
að brjóta reglurnar. Á neðri mynd-
inni sjáið þið dreng, sem komist
hefir inn i mitt völundarhúsið, en
því miður vantar mörg spjöldin.
Punktalínan sýnir rjettu leiðina —
en þið megið ekki segja neinum frá
því.
MUSSOLINI,
einræðisherra ítala, er kunnur fyrir
það, að hann þreskir korn og held-
ur þrumandi ræður i lok uppsker-
unnar. Hann virðist geta skemt sjer
á uppskeruhátíðinni, því að hjer er
hann að dansa við unga blómarós
á einni slíkri hátíð.
EINSAMALL YFIR ATLANTSHAFIÐ.
Schlimbach kapteinn í Hamborg,
62 ára gamall, lagði einsamall upp
í sjóferð yfir Átlantshafið til Vestur-
Indía, á skenitiskútu sinni „Störte-
becher IV.“
Larsen söJumaður hafði lent i
klípu og fór til málaflutningsmanns-
ins síns. Er hann hafði sagt erindi
sitt, sagði hann:
— Á jeg að segja yður mína ein-
lægu skoðun á þessu máli?
— Nei, nei, fyrir alla lifandi
niuni. Jeg er hingað kominn 1 i 1 að
tala við málaflutningsmann.
Hvað lítið sem heyrist á nótt-
unni vaknar konan mín og skipar
mjer að segja: voff, voff!
— Þjer er þá alvara að smakka
ahlrei áfengi framar?
—- Já, nú er jeg búinn að kaupa
mjer tappatogaralausan hnif.