Fálkinn - 08.03.1940, Blaðsíða 3

F A L K I N N
3
VIKUBLAÐ MEÐ MYNDUM.
Ritsljórar: Skúli Skúlason.
Iiagnar Jóhannesson.
Framkv.stjóri: Svavar Hjaltested
Affalskrifstofa:
Bankastr. 3, Reykjavík. Sími 2210
Opin virka daga kl. 10-12 og 1—(5.
Skrifstofa i Oslo:
A n 1 o n S c h j ö t s g a d e 1 4.
Blaðið kemur tit hvern föstudag.
kr. 4.50 á ársfj. og 18 kr. árg.
Erlendis 24 kr.
Allar áskriftir greiðist fyrirfram.
Auglýsingaverff: 20 aura mitlim.
HERBERTSpren/.
Skraðdaraþankar.
A þessum vetri hefir viða i heim-
inum krept hart að fólki. Styrjöldin
og alt það, sem henni fylgir hefir
lagst á sumar lijóðir. Og við það
liefir svo bætst suinstaðar hinn mikli
kuldi, sem hefir gengið hýsna hart
að í ýmsum löndurn Evrópu. Danir
hafa t. d. lengi verið innifrosnir í
landi sínu og hafa beðið margs-
konar óþægindi af vetrarhörkunum.
En þegar ktlldinn gerist svo griinmur
í miklu hlýrri og suðlægari löudum
en Islandi, liá mætti J>að eðlilegt
þykja, að kalt bljesi um oss hjer
norðtir undir heimskauli, í íshaf-
iiiu sjálfu. En móðir náttúra er
dutlungafull stundum. Vjer höfum
sloppið við grimd vetrarkuldanna
á þessum vetri og margar þessar
suðlægari Jjjóðir hafa haft ástæðu
til að öfunda oss af góðu árl'erði.
Og ógnir stríðsins höfum við, sem
betur fer, sloiipið við ennjiá. En
afleiðingar liess höfum vjer, sem við
er að búast, orðið nokluið vör við.
Dýrtíðin af völdum ófriðarins fer
vaxandi. Nú er t. d. kolaverðið að
stíga upp úr öllu valdi. Það má því
teljast mikil blessun, að kuldarnir
liafa ekki orðið meiri hjer. En hjá
Jiví verður auðvitað aldrei komist
að liita upp hús sin þótt vetur sjeu
lilýir. En sá kostnaður hlýtlir óhjá-
kvæmilega að hækka mjög við verð-
hækkunina á kolunum. Það er J)vi
síst að furða, að menn lilakki til
hitaveitunnar. En á Jiað er almenri-
ingi i kaupstöðum og annarsstaðar
þar sem raflagnir eru, nauðsyn að
líta, að úr kyndingarkostnaði má
draga mjög mikið með Jjví að nota
ráfmagn til upphitunar. Það er
hverju heimili nauðsynlegt að eiga
rafmagnsofn og spara þannig elds-
neytið. Og jafnframt er á það að
líta, að rafmagnshitunartæki eru nú
Iramleidd í landinu sjálfu og er þvi
verið að gera hvorttveggja í s'enn
|iegar rafmagnsofn er keyptur, kaup-
andinn styrkir innlendan iðnað og
jafnframt rekur liann kuldann á
dyr af heimili sínu.
Leikarinn frægi. Possart, spurði
einu sinni samleikara sinn, sem áð-
ur hafði lesið lögfræði: — Vinur
minn. Jeg á að vinna eið fyrir rjetti.
Verð jeg að segja sannleikann?
Vitanlega verðurðu að gera
]>að!
Allan sannleikann
— Auðvitað! Annars lendir þú í
fangelsi.
— Hvað segirðu? Jeg í fangelsið,
gamall maðurinn! Nei, þá vil jeg
heldur halda mig svo nærri sann-
leikanum sem jeg sje mjer fært.
Skák-einvígið.
Nú eru menn hættir að heyja ein-
vígi á landi hjer — þ. e. a. s. með
vopnum. Samt sem áður var býsna
eftirtektarvert einvígi háð lijer um
dáginn. Að vísu kom hvorugur aðil-
inn með blóðug sár frá þeirri viður-
eign, en nógu hart gengust þeir þó
að!
Einvígi J)essu lyktaði svo, að Ás-
niundur Ásgeirsson bar hærri hlul
og hlaut þar með titilinn: Skák-
meistari Reykjavíkur. En andstæð-
ingur hans í skákinni var Eggert
Gilfer. Urslitin urðu 3 gegn 0. Þetta
er ekki í fyrsta sinn, sem Ásmundur
og Gilfer eiga einvígi saman. 1932
áttust þeir einnig við. Þetta er i
þriðja sinn, sem Ásmundur vinnur
titilinn.
Slægur eins og naðra.
Nílarkrókódíllinn er útsmoginn og
kænn þegar hann er á veiðum. Hann
lifir mestmegnis á fuglum og litlum
spendýrum. Þegar hann er í veiði-
ferð lætur hann sig berast með
straumnum og sténdur ekkert upp
úr nema nasirnar. Fuglarnir fljúga
hræddir á burt, þegar þeir verða
hans varir, en hann lætur, sem hann
hirði ekkert um þá og lætur sig reka
í ró og næði. Þegar hann er kom-
inn hjá halda fuglarnir að nú sje
þeim óhætt og fara niður að vatninu
til að drekka. En krókódillinn liefir
kafað til baka og glennir nú upp
ginið og gleypir hópinn.
Um síðuslu mánaðamót varð
Sigurður Eggerz bæjarfógeti ó
Akureyri sextíu og fimm ára.
Hann er svo þjóðkunnur mað-
ur, að óþarft er að rekja æfiat-
riði hans. Eggerz hefir ekki ein-
ungis verið áberandi maður í
islenzku stjórnmálalífi, heldur
er liann og rithöfundur, sem
gefið hefir lít bæði kvæði og
leikrit. Og sem betiir fer er það
auðsjeð <í Sig. Eggerz, að hann
á eftir mikla og góða starfs-
krafta, aldurinn virðist ekki
hrína svo mjög á honm. Enda
er sextíu og fimm ár ekki liár
aldur fyrir mann eins og Sig-
urð Eggerz!
Heimtir úr
„Skilaðu mjer aftiir hersveit-
unum mínum, Varus“, sagði róm
verski keisarinn við liersliöl'ð-
ingja sinn, þegar sveitir góðra
Rómverja höfðu látið líf sitt i
þjónustu ríkisins. Vér Islending-
ar eigum Iika hersveitir, þótt
ekki berjist þær með vopnum.
Og oft er inikið mannfall í því
liði. Vér óskum þess líka oft, að
hersveitir vorar væru liorfnar
heim, hersveitirnar, sem sóttu á
ltafið og komu ekki aftur. En
Ægir hershöfðingi skilar sjaldan
aftur þéim liðsmönnum, sem
falla í greipar lians.
En fyrir hokkrum dögum
gerði hafið undantckningu á
þessari reglu sinni. Fimm sjó-
menn, sem taldir voru af, náðu
landi heilir á húfi. Flestir liöfðu
gefið upp alla von um það, að
þeir væru ofansjávar. Og því
meiri og almennari varð gleðin
vfir afturkomu þeirra.
En hrakningalaust sluppu þess-
ir menn ekld úr greipum Ægis.
Hungraðir og þyrstir Háðu þeir
hina erfiðu baráttu fyrir lifi sínu,
„Fálkinn" birtir nú myndir af
þessum hröktu sjómönnum af
m/s Kristjáni úr Sandgerði, sem
náðu landi eftir mikið volk. Það
er gleðilegt að geta birt myndir
Sigurjón V. Finnbogason.
Kjartan Guðjónsson.
helju.
af þeim lifandi, beilbrigðum og
hraustum. Ægir hersbÖfðingi
hefir skilað þessari bersveit —
og þó gerðu fáir ráð fyrir því,
að svo færi.
Heilir af liafi.
Sigurffur Guffmundsson,
Ilaraldur Jónsson.
Guom.
tíæringsson.
Sigurður Eggerz 65 ára.