Fálkinn - 18.04.1941, Blaðsíða 14

14
F Á L K I N N
i
FAR VERÖLD ÞINN VEG.
Frh. af bls. S.
hann óvenju gott blaðamannsefni og
gerði vel til hans til síðustu stundar.
Og það kom sjer vel, þvi að J.-F.
Jacobsen átti við ramman reip að
draga. Sem ungur stúdent veiktist
hann af tœringu og sá sjúkdómur
dró hann i dauðann fyrir þremur
árum. Það má segja, að það sem
hjelt honum uppi siðustu árin hafi
verið óbilandi viljaþrek og hfsþrótt-
ur, sem fylgdi honum fram í andlát-
ið á berklahælinu.
Auk, þess að vera blaðamaður
var Jörgen-Frantz sjerlega efnilegur
sagnfrætingur og eru eftirlátnar rit-
gerðir hans ýmsar til vitnis um það.
Ennfremur var liann mjög áhuga-
samur um stjórnmál, og var einlægur
vinur ;ættlands síns i þeim efnum.
Og svo bættist á þetta að hann var
skáld. Hann fór að vísu dult með
það lengi vel, en síðustu árin, sem
hann lá rúmfastur á heilsuhælinu
oftast nær, hafði hann í smíðum
skáldsögu þá, sem nú er nýlega kom-
in út í þýðingu Aðalsteins Sigmunds-
sonar í vandaðri útgáfu, á forlag
Víkingsútgáfunnar.
Þó að þessi saga sje frumsmíð
sjúks mans þá er hún hvorki meira
nje minna en listaverk. Hún sýnir
eigi ateins það, sem vitað er af
blaðagreinum höfundar, að hann var
ritsnjall og innsær, heldur einnig það
að hann hefir átt hæfileika lista-
mannsins til þess að setja fram hugs-
anir og tilfinningar á þann hátt, sem
góðskáldum einum er lagið. Efni sög-
unnar er bygt upp á gamalli fær-
eyskri þjóðsögu frá fyrri hluta 18.
aldar, sögunni um „Beintu og Peder
Arrheboe“. Var Beinta þessi orðin að
hinu versta flagði i þjóðsögunni og
látin hafa banað tveimur mönnum
sínum, sem báðir voru prestar. Höf-
undur hefir stuðst við söguleg skil-
ríki í efnismeðferð sinni, en að vísu
breytt rjettum nöfnum. Þannig heitir
Beinta Barbara í sögunni, og því nafni
þeitir sagan á dönsku og norsku.
Barbara höfundarins er ekki sú norn,
sem þjóðsagan gerir hana; hún er að
vísu ljettúðardrós, töfrandi og ást-
leitin, en áhrif hennar á örlagaþræði
þeirra, sem hún hittir á lífsleiðinni,
eru henni að mestu leyti ósjálfráð.
Hún er óstýrilátt náttúrunnar barn
— ekkert annað, og hefði skákað
öllum Evudætrum, eF'hún hefði lifað
undir „ástandinu". Þriðji presturinn,
sem lcemur í kallið, lendir i snöru
hennar, en hún getur ekki orðið
honum trú til lengdar. Þegar ungur
og glæsilegur Hafnarstúdent kemur
í Færeyjar metur hún meira fylgilag
við hann og ætlar að strjúka með
honum til Kaupmannahafnar. En
það fer á annan veg: ættingjar stúd-
entsins fá hann til að svíkjast á burt
frá Barböru. Hún rær lífróður eftir
skipi hans en missir af því, og þar
endar sagan.
Efnisþræðinum er snildarvel hald-
ið frá uphafi til enda og höfundi
tekst að draga upp glögga og senni-
lega mynd títaranda og aldarháttar
í Færeyjum á þeim tima sem sagan
gerist. Er eklci að efa, að sú lýsing
sje sönn, því að höf. var mjög vel
að sjer í sögu Færeyja. Og persónu-
lýsingar höfundarins eru fullgildar og
sæmandi hvaða skáldi sem vera
skyldi. Engum gleymist til dæmis
lýsingin af Gabriel verslunarmanni,
eða á höfuðsmanninum, dómaranum
og fógetanum. Með örfáum orðum
dregur höf. upp teiknimynd af per-
sónunum, sem hann leiðir fram á
sjónarsviðið, og af sviðinu, sem at-
burðirnir gerast á, hvort heldur það
er á búðarlofti einokunarverslunar-
innar, í óveðri uppi á heiði, eða í
brimandi sjó við vörina í Mykinesi.
Það kann að vera, að sumum þyki
bók þessi of „frönsk“. En allra hluta
vegna ættu sem flestir að lesa hana.
/+S
1 mörgum Asíulöndum eru krónu-
blöðin af ýmsum blómum, sjerstak-
lega af rósum, mjög mikið notuð til
að gera úft þeim marmelaði, ávaxta-
mauk og önnur sætindi.
■ Fálkiiiu er bcsta lieimilisblaðið. -
CALEDONIA CLUB
heitir samkomustaður, sem gerður hefir verið í London fyrir
slcotska hermenn, sem þar’dveljast. Samkomustaður þessi er við
Grosvenor Place, hið fræga aðalsmannahverfi i London og er í
höll hertogafis af Buccleuch, en hann er faðir hertogaynjunnar af
Gloucester, tengdadótlur George V. Englakonungs. Hjer á mynd-
inni sjest hún í lieimsókn á æskuheimili sínu, ásamt bróður stn-
um, sem nú hefír tekið við arfleifðinni eftir föður sinn. Fremst
á myndinni sjest skotskur hermaður að snæðingi.
DE GAULLE OG
MAROKKOHERMENN.
Frjálsir Frakkar, undir forustu De
Gaulle hershöfðingja, eiga ítök í ný-
lendum Frakka i Afriku og hafa sent
liðsveitir, er tekið liafa þátt í sókn
Breta i Lybiu. Mjer á myndinni sjest
De Gaulle ásamt hermönum frá Mar-
okkó, sem hafa að loknum æfingum
i Englandi farið til Afriku og berjast
þar nú.
ÞESSIR BRENBYSSUBÍLAR þangað, sem þess er helst þörf.
sjást um England þvert og endilangt, Bifreiðar þessar geta farið á hraðri
viðbúnir að flytja lið og skotfæri ferð yfir allskonar vegleysur.
W. A. BISHOP
flugmarskálkur, er einn af þektustu
flugmönnum Kanadamanna úr síð-
asta ófriði. Billy, eins og liann er
kallaður, skaut þá niður að minsta
kosti 70 þýskar flugvjelar á einmenn-
ingsflugvjel sinni, og hlaut Victoriu
krossinn fyrir hreysti. — „Billy“
Bishop er nú forstjóri kanadiska
flugliersins i Bretlandi og sjest liann
á myndini í samtali við nokkra flug-
menn úr lier sínum .