Fálkinn - 10.03.1944, Qupperneq 3

FÁLKIN N
3
VIKUBLAÐ MEÐ MYNDUM
Kitstjóri: Skúli Skúiason.
l'ramkv.stjóri: Svavar Hjaltested
Skrifstofa:
Bankastr. 3, Reykjavík. Sími 2210
Opin virka daga kl. 10-12 og 1-6
Blaðið kemur út livern föstudag
Allar áskriftir greiðis fyrirfram
HERBERTSprení.
SKRADDARAÞANKAR
í nýju hefti „Heilbrigðs iífs“ birt-
ist í Ritstjóraspjallinu einkar eftir-
tektarverð grein — meðal margra
annara —■ um lúsina, sem enn á
marga velunnara í landinu. Segir rit-
stjórinn þar frá skoðun skólabarna
er fór fram árið 1940 og leiddi í Jjós
að sjöunda hvert barn, (nánar til-
lekið 13,6) þeirra sem skoðuð voru
höfðu Jús á höfði eða kroppi. Að
vísu mun lijer vera um nokkra aftur-
för að ræða í ríki lúsarinnar, því
að ekki man jeg betur en að það
væri miklu blómlegra hjer i barna-
skólanum í höfuðstaðnum, fyrst eft-
ir að sjerstakir skólalæknar voru
skipaðir. En liitt ætti „mesta menn-
ingðarþjóð álfunnar", eins og sum-
ir íslendingar kalla sig stundum, að
geta verið sammála um, að síst
mundi jnað skaða jjjóðf jelagiö þó
að lúsinni yrði algerlega útrýmt
úr landinu. Þeir sem telja þetta
afturför fyrir hið fáskrúðuga is-
lcnska dýraríki, gætu þá eignast
eitthvert annað liúsdýr í staðinn
við höfum nú 1. d. fengið minkinn,
og el' til vili mætti ná í eitthvað
ennþá betra, sem hvorki dræpi fugl
eða silung.
Ritstjórinn vitnar í ummæli land-
læknis, i siðustu heilbrigðisskýrsl-
um, en þar segir hann svo: „Þjóð",
sem er á því menningarstigi, að hún
umber lús og kann ekki eða liirðir
ekki um að jjrífa sig — livert heim-
ili og að kalla hver einstaklingur —
hlýtur að verða lúsugur og á skilið
að verða það.“ En ritstjórinn bend-
ir á ráð til úrbóta til þess að eyða
lúsinni. Og í rauninni ætti þetta að
vera einfalt mál. Þvi að íslensk
lús er varla lífseigari en önnur
lús. Það er aðeins hin annálaða
íslenska tryggð, sem lýsir sjer svo
vel gagnvart lúsinni. Með ekkert
„húsdýr“ hafa ísJendingar farið
eins vel með og hana.
Við höfum hjer menn, sem kall-
aðir eru meindýraeyðirar. Og hjer
í höfuðstaðnum er farið að halda
„hreinlætisviku“ á hverju ári. Fyrir
mörgum árum var allt sauðfje á
íslandi baðað, til þess að losa j)að
við fjárkláðann. Og það liafði álirif.
Mundi ])að ekki hafa áhrif, ef
fyrirskipað yrði um land allt hrein-
lætisvika til j)ess að útrýma lúsinni?
Eða eru krakkagreyin í landinu það
lægra sett en sauðfjeð, að þau megi
klæja til eilífðar?
MINNING SKIPVERJA
AF MB. ÓÐNI 0G ÆGI.
.4 þriðjudagin var fór fram í Út-
skálakirkju minningarathöfn um j)á
sex menn, sem fórusl með „Óðni“ og
af „Ægi“ þ. 12. l'. m. í veðrinu
mikla. „Óðinn“ fórst með allri á-
höfn, fimm mönnum en af „Ægi“
fórst einn maður. Þessir sex menn
voru allir á besta skeiði og áttu allir
Geirmuiulur I>orberflsson
Þorsteinn Pótsson
föður og móður á lífi, en þrír þeirra
voru kvæntir og láta eftir sig tíu
börn. Þessir fórust af bátunum tveim
ur:
Geirmmidur Þorbergsson skipstj.,
Bræðraborg í Garði, fæddur 9. okt.
1910. Kvæntur Valgerði Ingimundar-
dóttur, sem lifir hann ásamt j)rem-
ur dætrum jæirra.
Þorsteinn Pálsson vjelstéjóri í
Tónms Árnason
Sigurður Jónasson
Sandgerði, 34 ára. Kvæntur Guð-
rúnu Benediktsdóttur, sem lifir liann
ásamt fjórum börnum þeirra. For-
eldrar hans eru bæði á lífi á Norð-
firði.
Þórður Óskarsson í Gerðum. Nitj-
án ára. Ókvæntur en foreldrar hans
á lífi í Gerðum.
Tómas Árnason frá Flatey, 29
ára, ókvæntur. Foreldrar hans eru
á lífi í Flatey.
Sigurðnr Jónasson í Súðavík. 21
árs og lætur eftir sig foreldra á
lífi, en var ókvæntur.
Allir framantaldir fórust með
„Óðni“ En af „Ægi“ l'órst:
Sigurður Björnsson frá Geirlandi
á Miðnesi, 2(5 ára að aldri. Ilann
var kvænttir Rósu Magnúsdóttur.
sem lifir hann ásamt þremur börn-
um. F'oreldrar hans eru cinnig á
lífi.
Þórðnr Óskarsson
S igu rður Björn sson
skipverji af mb. Ægi.
Mb. Óðinn
KATAKOMBURNAR í RÓM.
Alda langar. ofsóknir gerðu út-
af við fyrstu kristnu söfnuðina i
Róm, en ennjíá geymast merkileg
minnismerki um þessa söfnuði, þar
sem eru katakomburnar í Róm. —
Þessi yölundarhús neðanjarðar, með
ótal göngum og afkimum hafa verið
Jiöggvin út í sandsteinstegund eða
einskonar móberg, skamt fyrir utan
Róm; eru göngin um 590 milur og
þar eru um 6.000.000 grafir.
.Katakomburnar voru ekki aðeins
grafhýsi, þær voru í rauninni vagga
kristninnar, því að það var í ])ess-
um neðanjarðarhvelfingum, sem hin-
ir ofsóttu játendur kristninnar höfðu
guðsþjónustur sinar á laun og sungu
sálma og báðust fyrir og iðka helgi-
siði sina, fjarri glaum og gleði hinn-
ar rómversku borgar. Þessar hvelf-
ingar voru lágar og dimmar þó að
sumstaðar sæist dálítil skíma; en
Frh. á bls. U.