Fálkinn - 23.08.1946, Page 14
14
FÁLKINN
Frú Annci Jakobíiut Eiriksdúttir,
frá Dröngum, varð 90 ára 18. þ.m.
Ólafur Friðriksson, rithöfuhdur varð
00 ára 16. þ. m.
g'ratitude • !e train bleu
Tilkynning
frá Síldarverksmiðjum ríkisins
um verð á síldarmjöli
Ákveðið hefir verið að verð á síldarmjöli á inn-
lendum markaði verði kr. 78.00 per 100 kg. fob.
verksmiðjuhöfn, ef mjölið er greitt og tekið fyrir
15. september næstkomandi. Sé mjölið ekki greitt
og tekið fyrir þann tíma, bætast vextir og bruna-
tryggingarkostnaður við mjölverðið. Sé liins vegar
mjölið greitt fyrir 15. september en ekki tekið fyrir
þann tíma, þá bætisl aðeins brunatryggingarkostn-
aður við. Allt mjöl verður að vera pantað fyrir 30.
september og greitt að fullu fyrir 10. nóv. næst-
komandi.
Vinsamlegast sendið pantanir yðar sem fyrst.
Síldarverksmiðjur ríkisins
Siglufirði, 15. ágúst 1940
Svifflugfélagið.
Niðurlag af bls. 3.
Reykjafvíkurflug'Jellinuni. Við vit-
uni það líka mæta vel sjálfir, að
iand okkar á eftir að verða flug-
miðstöð, og er þegar orðið það í
vissum skilningi. Þessvegna ber okk-
ur að ijá flugmálunum góðan stuðn-
ing.
En svo að snúið sé aftur að sýn-
ingunni sjálfri, þá sýndi hún okkur,
að við megum vænta mikils af
æsku landsins, hvað flug snertir,
því að þarna kom fram á sjónar-
sviðið hver æskumaðurinn á fætur
öðrum, sem tákn hins brennandi
áhuga ungu kynslóðarínnar á flug-
listinni.
Auk flugsýningarinnar sjálfrar
var þarna á vellinum margt fleira
til skemmtunar. Almenningur gat
fengið að fara hringflug yfir Reykja-
vik, dansað í stærsta flugskýlinu
og gert ser ýmislegt fleira til gam-
ans, því að margt var þarna ný-
stárlegra skemmtiatriða.
Vegna þess að veður var mjög
gott allan sunnudaginn lá sífelldur
fólksstraumur á sýninguna, og var
því þarna óvenju margt fólk sam-
ankomið, jafnvel þótt miðað sé við
hinar fjölsóttu útiskemmtanir hér
i bæ og nágrenni. Meðal gesta voru
forseti Islands og sámgöngumála-
ráðherra.
Svifflugfélaginu bárust heillaskeyti
frá félögum og einstaklingum, sem
þökkuðu því gott starf í þágu góðs
málefnis og áfifuðu þíeim allra
lieilla. Fálkinn vill taka í sama
streng og óska afmælisbarninu gæfu
og gengis í framtíðinni.
„Divina Comedia“.
Framhald af bls. 5.
Dante hittir brátt draumamær
sína. Hún kemur dansandi á móti
lionum jneð fangið fullt af blómum
og leiðir iiann tii stúkunnar, sem
liann unni liugástum í æs'ku —
Beatrice. Og nú getur flugið liafist
til hinnar iiimnesku Paradísar.
Ferðin um Inferno hófst á föstu-
daginn langa. En á táknrænan liátt
lætur Dante Himnaríkisferðina licfj-
ast á páskamorgni. Nú er engin
þjáning eða kvöl lengur, en um-
hverfis hann er fjöldi af þjónandi
öndum. Dante finnur frið í sálu
sinni. Þegar hann lítur i augu
Beatrice streymir sælukennd um
hann allan. Paradís er full af göfug-
um öndum.
Allt i einu sér Dante fljót úr ljósi
streyma fram. Á árbökkunum vaxa
fegurstu blóm. Neistar dansa upp úr
ánni, fljúga inn á milli blómanna og
snúa svo aftur þangað sem þeir
komu. Það er eins og þeir slokkni
en nýir neistar koma í staðinn.
Ljósfljótið er tákn tímans. Til þess
að vera óbundinn af tímanum og
komast tii liinnar æðri raunveru
verður Dante að drekka úr ánni.
Hann beygir sig ákafur niður að
ánni, en undir eins og liann snertir
yfirborðið breytist allt umhverfið i
einni svipan. Fijótið breytist nú í
stórt stöðuvatn og yfir því leikur
annarlegur bjarmi. En kringum þetta
mikla stöðuvatn sitja hinir sæiu í
þyrpingmn og englar eru á flugi
kringum þá: Á einum stað á vatns-
bakkanum er autt rúm handa þeim,
sem nýir koma. Dante sér guðdóm-
inn opinberast í þroskasögu mann-
kynsins, loks sér hann allt þetta
hverfa og verða eitt — alit verður
Guð.
Þannig lýkur þessum mikla Ijóða-
bálki. Þar voru sögð mörg bitur orð
um dóm og réttlæti, en undiraldan
er alisstaðar: ást til alls sem lifir.
Divina Comedia er líkingaskáld-
skapur. Það sem iiggur að baki er
að mannssálin verði að vakna af
myrkri syndarinnar og hefja bar-
átfu við sjálfa sig. Hún á að gera
sér grein fyrir tilverunni til þess
að geta sigrast á syndinni.
Eins og skáldum þeirra tíma var
titt málar Dante hinar svörtustu
myndir samtíðar sinnar, en líka
þær björtustu. Hann iætur Comedia
enda í birtu. Þegar hann lilur inn
í Paradís leggur hann sjálfum sér
þessi orð í munn:
„Sá, sem á jörðinni kveinar undan
dauðanum, liann þekkir ekki hina
eilífu, svalandi dögg himnaríkis. .“
Skógarnes.
Framhald af bls. 11.
kallar frú Kristin á okkur og segir:
„Þið megið til með að koma inn.“
Og hvað var svo erindið? •— Jú,
ég má til með að bjóða ykkur upp
á jarðarber.
Þá urðum við alveg hissa, og ég
spyr frú Kristínu:
— Já, þið hafið náttúrulega jarð-
bita — þessvegna er þetta hægt?
-—- Nei, en við höfum glerskála —
óupphitaðan.
Þá hugsaði ég með mér, að bókin
um „undur íslands“, sem gefin var
út fyrir fjórum öldum væri ekki
Vinnukonuauglýsing.
Vinnustúlka óskast. Afarliátt kaup.
Frí á hverjum degi. Hjálp við öll
hússtörfin. Dagstofan til afnota. Frú-
in býr í vinnukonuherberginu. Sund-
laug, reiðhestur, bifreið og sími,
ameríkanskar sígarettur og radíó-
grammófónn!
— Bara að ég vissi hvort það er
plötuskiftir á grammófóninum, sagði
atvinnulausa stúlkan, þegar hún las
auglýsinguna.
kanske svo mikil lygi. Því að þarna
voru staðreyndirnar.
Og til þess hefi ég sagt svona stað-
reyndir, að ég vildi segja að lokuni:
Far þú og gjör slíkt hið sama! Því
að þá líða ekki margir áratugir
þangað til að hverfur úr barna-
skólabókunum í Danmörku, Noregi
og Sviþjóð, þessi setning: „Island
er en ö, oppfyllt av sten. Folket lev-
er av fiskefangst.“ Þetta var norska
landafræðin, sem börnin þar lærðu
1934. Eg vona að Skógarnes og nýju
bændurnir með vinnuvélarnar hjálpi
til þess að breyta þeirri skoðun. Og
þessvegna — ekki síst, þakka ég
Meinholtshjónunum fyrir, að ég tekk
að koma heim til þeirra.
Sk.
NINON
Samkvæmis-
□g kuöldkjólar.
Eftirmiðdagskjólar
Peysur og pils
UattEraðir
silkisloppar
□g suEÍnjakkar
Hikið litaúrual
SEnt gEgn póstkröfu
um allt land. —
Bankastræti 7