Fálkinn - 21.02.1947, Blaðsíða 3

FÁLKINN
3
VIKUBLAÐ MEÐ MYNDUM
Ititstjóri: Skúli Skúlason
Framkv.stjóri: Svavar Hjaltested
Skrifstofa:
Bankastr. 3, Reykjavík. Sími 2210
Opin virka daga kl. 10-12 og 1-6
Blaðið kemur út hvern föstudag
Allar áskriftir greiðist fyrirfram
HERBERTSpren/
SKRADDARAÞANKAR
Ef Flugfélag íslands hefði ekki
telcið upp flugferðir milli Reykja-
víkur og Kaupmannahafnar á síS-
astliSnu sumri mundi hafa horft til
vandræSa um samgöngur milli ís-
lands og Norðurlanda, bæði fyrir
póst og farþega. ÞaS er tákn tím-
anna, sem fáir munu líklega hafa
spáð síSustu árin fyrir styrjöldina,
að reglubundnar flugferðir til út-
landa kæmust á svo að segjá að
stríSinu loknu.
Og þó er þetta elcki nema byrjun-
in. Innan fárra ára er sennileg't að
daglegar ferðir verði milli Reykja-
vikur og Norðurlanda, og að far-
gjöldin með flugvélunum verði raun-
verulega engu dýrari en með skip-
um. Það er svo með flugiS eins og
með allt annað, aS það er dýrara
í byrjuninni. Tilkostnaður fer mink-
andi eftir þvi sem flugsamgöngurn-
ar aukast, og vélarnar fullkomnast
og burðarmagnið eykst. Framfarir
í flugi liafa í rauninni orðið miklu
örari en hjá nokkurru öðru sam-
göngutæki sem komið hefir fram í
veröldinni.
Flugfélögin i Danmörku, Noregi
og Svíþjóð liafa að þvi er virðist
ekki kært sig um að hafa samvinnu
við íslendinga. Þegar SAS-félagið
var stofnað í haust afréð það að
fljúga framhjá íslandi, en örlögin
höguðu þvi samt svo, aS i fyrstu
ferðinni varð vélin að leita til ís-
lands vegna veðursltilyrða.
Flugfélag íslands hefir haft sam-
vinnu við Skota um DanmerkurferS-
irnar. En margt virðist benda til
þess, að okkur yrði hagkvæmara
að hafa feriðir yfir Sola, sem NorS-
menn eru nú aS gera að allsherjar-
stöð fyrir Amerikuflug sitt. Fjöldi
islenskra farþega fer til Noregs og
Svíþjóðar og þá er stysta leiðin yfir
Sola. Og þaðan hefir norska flug-
félagið daglegar ferSir til Osló,
Stokkliólms og Kaupmannahafnar og
Englands.
ÞaS væri athugavert hvort ekki
væri hægt með samvinnu við þetta
félag að gera flugfargjaldið til höf-
uðborga Norðurlanda mun ódýrara
en það er nú. Sola er tryggur og
stór flugvöllur og veðurskilyrðin eru
eru þau bestu, sem fást á nokkrum
flugvelli í Noregi. Og vegalengdin
frá Rtykjavík álíka og til Prestwick
í Skotlandi.
Ingólfur Arnarson siglir að gömlu uppfyllingunni. (Ljósm.: Þorsteinn Jósepsson).
»INGÓLFUR ARNARSON«
Það var ekki amalegt veðrið á
mánudaginn, þegaV fyrsti nýsköimn-
artogarinn, Ingólfur Arnarson, kom
á Reykjavíkurhöfn. Það var sól og
heiðríkja, ládauður sjór og vetrar-
slilla, þannig að engu var líkara
en að höfuðskepnui’.mar fögnuðu
komu Ingólfs Arnarsonar ekki síð-
ur en Reykvíkingar.
Kl. IV2 e. h. sigldi Ing'ólfur Arnar-
son fánum skreyttur inn eyjasund-
in og heilsaði með hvellri eimpípu-
raust. Fjöldi fólks hafði þá þegar
flykkst niður á hafnargarð, og það
sem eftir var dagsins lá sifelldur
fólksstraunnir niður að höfn til að
skoSa aufúsugestinn.
Kl. 4 e. h. hófst móttökuathöfn-
in við liafnarbakkann. Voru þéttar
raðir fólks, hvert sem litið var á
land frá skipin'u. Hafnarbakkinn
húsaþök nærliggjandi húsa og skip á
höfninni voru kvik af fólki, og’ hver
reyndi að tylla sér sem hæst til
þess að geta séð gripinn.
Fyrsti liður móttökuathafnarinnar
var ræða sjávarútvegsmálará'ðherra,
Jóhanns Þ. Jósefssonar. Rakti ráð-
herrann nýsköpunaráætlanir í sjáv-
arútvegsmálum sem fráfarandi stjórn
lagði drög að og hóf áriS 1945, og
sagði að þessi dagur markaði tíma-
mót í sög'u íslenskrar stórútgerðar
og sögu þjóðarinnar. Ilann þakkaði
framsýnum athafnamönnum þjóðar-
innar þann stórhug, sem þeir sýndu
í útgerðarmálum og fór miklum
og verðugum lofsorðum um liina
dáðrökku og hugumstóru íslensku
sjómannastétt. í lok ræðu sinnar
afhenti ráðherra borgarstjóra Reykja
víkur skipið til eignar og umráða
handa Reykjavíkurbæ og bað skipinu
allra heilla og blessunar.
Frh. á bls. Í4.
Jóhann Þ. Jósefsson afhendir borgarstjóra Ingólf Arnarson.
Minningarsýninu
Þðrarins B. Þorlákssonar.
í tilefni af áttræSisafmæli Þórar-
ins .B. Þorlákssonar, frumherja ís-
lenzkrar málaralistar, hafa vanda-
menn hans komið upp sýningu á
verkuin hans í Oddfellow-liúsinu.
Hefir náðst i fjölda málverka eftir
liann, en þó ekki nærri öll, enda
eru þau dreifö um landshyggðina.
Sýningin var opnuð kl. 2 e. h.
laugardaginn 15. febr. að viðstöddu
fjölmenni. Dr. Matthías Þórðarson,
þjóðminjamörður, flutti ræðu, og
skýrði hann frá æviatriðum Þórar-
ins ítarlega mjög. Vék hann oftlega
að starfsáhuga hans og einlægni.
Þórarinn hóf listnám sitt við
Akademíið í Höfn árið 1895, 28.
ára gamall og gerðist þannig braut-
ryðjandi i málaralist hér á landi
Þórarinn B. Þorláksson.
fyrir um 50 árum. Hann lagði inn
á nýjar slóðir, sem landsmenn
þekktu ekki nema að litlu leyti, þvi
að íslendingar áttu engan fulltrúa
á þvi listasviði áður, að Sigurði
Guðmundssyni málara þó fráskild-
um. Skömmu eftir aldamótin, þegar
Þórarinn hvarf aftur heim frá námi,
gat hann ekki snúið sér að málara-
listinni fyrir alvöru, því að hún
gaf ekki nægt fé í aðra hönd. Hann
stundaði þvi ýmisskonar störf jafn-
framt þvi, sem hann málaSi. Hann
rak bókaverslun, kenndi við Iðn-
skólann og aðra skóla og var skóla-
stjóri Iðnskólans á tima. Þórarinn
andaðist árið 1924, 57 ára að aldri.
Myndir Þórarins eru fíngerðar, og
mildi skín úr hverjum drætti. Hann
hefir að því leyti verið andstæða
við ýmsa helstu núlifandi málara
okkar, þvi að þeir glima einkum
við hina hrikalegu tign náttúrunn-
ar, en hann snýr sér að hinum blíðu
á björtu hliðum.