Fálkinn - 25.04.1952, Síða 11

FÁLKINN
11
— Hvernig líst gður á, herra,
minn .... nýjasta nýtt .... og svo
hafið þér alltaf auga til vara, ef
<fitt kynni að hrotna....
3 Aav
— Loksins skil ég til hvers þess-
ar hvilftir ern á hnéfiðlunni!
— Eg get mælt með þessum kjól
sem þér eruð í — hann gengur
aldrei úr tísku ...
— Skiptið þér á þessum spilum
— og látið mig fá Ludo í staðinn!
.... meðan fangavörðurinn var
niðnrsokkinn í bókina, gróf svarti
Jim sig gegnum gólfið og flýði ....
FRITZ RUZICA:
Gamli
páfagaukurinn
HUMM-UMM muldraði Jackson pró-
fessor og renndi augunum i snatri
yfir bréfið. — Jæja, það er hugul-
semi af starfsbræðrum mínum i
Columbiaskóla að senda mér þenn-
an veika páfagáuk .... En hvað
á ég eiginlega að gera við hann?
.... Nú þeir vilja fá hjartað og
lifrina til baka .... já, það skulu
þeir fá ,.....
Jackson prófessor lagði bréfið
aftur á skrifborðið ofan á haug af
blöðum og bréfum, og sagði við
aðstoðarmanninn, sem beið:
„Billy, farið þér með þennan
páfagauk inn á rannsóknarstofuna,
en farið varlega með hann þvi að
hann er veikur .... Og látið þér
svo næsta sjúkling koma inn.“
Billy fór með páfagaukinn og
Jackson prófessor sneri sér að sjúkl-
ingnum se mnæst kom og fór að
lýsa heilbrigðisástandi sinu:
„Eg heiti Dearks, herra prófessor.
Eg þjáist af svefnleysi. Er oft marga
tíma að sofna. Hræðilegu svefnleysi.
Matarlystin er slæm ■—■ mjög slæm.
Ilefi enga lyst um hádegið, sérstak-
lega er ég hefi haft góða lyst á
morgunmatnum. En verst er hvað
ég verð móður þegar ég geng upp
stiga. Sjóninni er farið að hraka
og ég fæ hósta þegar ég reyki ti-
unda vindilinn minn yfir daginn.
Hræðilegt, liræðilegt!“
„Hræðilegt,“ muldraði Jackson,
„en satt að segja held ég að til sé
veikara fólk en þér. Þetta sem þér
segið bendir ekki til neins sérstaks
sjúkdóms, en til vonar og vara get-
um við látið röntgenmynda yður.
Eg skal skrifa nokkrar línur með
yður til röntgenstofunnar .......“
Röntgen,“ stamaði mr. Dearks og
fölnaði. „Þarna kemur það! Fg
vissi það nú alltaf. Hræðilegt!“
„Bull, Hvað ætli þér vitið?“ muldr-
aðði Jackson prófessor. „Ef ég veit
ekkert þá vitið þér ekkert heldur.“
Ilann leitaði að pappírsblaði á borð-
inu, fann það og skrifaði eitthvað
á það og rétti mr. Dearks. „Hérna
er götunafnið. Og þegar þér hafið
fengið af yður röntgenmynd þá
komið þér til mín aftur.“
Morguninn eftir kom ungur mað-
ur vaðandi inn á skrifstofu próf.
Jlacksons og hrópaði:
„Herra prófessor, það var gott að
ég hitti yður. í gær ko mtil yðar
maður, sem heitir I^garks, er eekki
svo ......“
„Jú,“ svaraði prófessorinn hissa.
„Hann var hér í gær, en ....“
„Þér skiljið þetta betur bráðum,
hr. prófessor. f stuttu máli: Þessi
Dearks er forríkur, á hálfa milljón
eða kannske þrjá fjórðu. Hann er
gallharður piparsveinn, og af því að
ég befi fullan hug á að gifta mig
«
„Heyrið þér ungi maður, .........
Þér hafið víst farið húsavillt. Hjú-
skaparskrifstofan er hér ofar í
götunni .......“
„Nei, ég er á réttum stað. Eg ætl-
aði að liitta yður. Mr. Dearks er
nefnilega frændi minn og ég einka-
"rfingi hans. En hann er svo sér-
vitur að liann vill ekki lofa mér að
giftast fyrr en hann er dáinn.“
„Þá samhryggist ég yður, því að
þér verðið að biða lengi. Frændi
yðar liefir bestu heilsu. Hann er bara
imyndunarveikur.
„Bes-tu he-ilsu,“ stamaði ungi
maðurinn. „Það er ómögulegt. í gær
þegar hann kom frá yður gerði
hann undir eins boð eftir málaflutn-
ingsmanni og arfleiddi mig að mset-
um huta eigna sinna og gaf mér
leyfi til að gifta inig strax. Og það
hefði liann aldrei gert ef hann
hefði ekki fengið þetta vottorð frá
frá yður .......“
„Vottorð .... hvaða vottorð cruð
þér að tala um ungi maður?“
„Nú liætti ég a ðskilja. En ég kom
til að þakka yður, frá mér og unn-
ustunni minni fyrir vottorðið, sem
hann fór með á röntgenstofuna. Fyr-
ir þetta hérna,“ sagði hann og dró
upp blað úr vasabókinni sinni.
„Þetta skrifuðuð þér og gáfuð
frænda svart á hvítu.“
„Kæri starfsbróðir. Eg sendi yð-
ur hér með þennan gamla páfagauk,
sem þjáíst af dularfullum sjúkdómi.
Eg er viss um að yður þykir þetta
merkilegt tilfelli. Eg ætla að biðja
uður um þegar han ner dauður, að
senda mér hjartað og lifrina, sem
ég ætla að geyma í safninu mínu
Hansen Iiugsar sig um en segir
svo: — Að hann er foreldralaus.
—- Rétt! En hvað er hann ef
hann étur þig í ábæti, beinagrind-
?n þin?
Því getur Stjáni ekki svarað.
— Þá segir maður að hann sé
ekki matvandur, segir Olsen og fór,
til þess að liafa síðasta orðið.
-— Afsakið þér — önnur skó-
reimin sem þér voruð að reima i
bió áðan var reimin min .......
FÁLKINN - VIKUBLAÐ MEÐ MYNDUM - AfgreiBsla: Bankastræti 3, Reykjavík.
Opin kl. 10-12 og 1-6. BlaOiO kemur út á föstudögum. Áskriftir greiOist fyrirfram.
Ritstjóri: Skúli Skúlason. Framkv.stjóri: Svavar Hjaltested. — Herbertsprent.
TISKUMYNDIR
Fallegur ljósgrár frakki. — Þessi
frakki er frá tískuhúsi Ludvig
Bauman, New York, lmnn er
úr þunnu ullarefni, Ijósgrár, en
ermalínjngarnar eru úr nertz.
Hann má einnig nota beltis-
lausan.

Einfaldur en fallegur. — Þessi
grái ullarkjóll frá Manguin er
óvanalega óbrotinn og þægileg-
ur. Að aftaix eru djúpar felling-
ar á pilsinu og framdúknum
hneppi út á þær. Nertzkraginn
nýtur sín mjög vel þótt lítill sé.
— Halli litli, hérna eru 70 aurar.
Farðu og kauptu 7 vinarbrauð, þú
mátt eiga eitt sjálfur.
Halli kemur aftur eftir dálitla
stund og er að éta vínarbrauð. —
Hérna eru 60 aurar til baka, mamma.
Það var ekki nema eitt vínarbrauð
til i bakariinu.