Fálkinn - 15.10.1954, Blaðsíða 3

FÁLKINN
3
ÞJÓÐLEIIÍHÚSIÐ:
„Silfurtúnglið"
Sjötta starfsár Þjóðleikhússins hófst
með frumsýningu á nýju leikriti eftir
Halldór Kiljan Laxness — Silfur-
túnglinu. Höfðu leiklistar- og bók-
menntaunnendur beðið þess með mik-
illi óþreyju, ekki síst þegar vitað var,
að sýningar á leikritinu voru einnig í
undirbúningi erlendis.
SUfurtúnglið er leikrit i 4 þáttum.
Sá. fyrsti gerist á smáborgaraheimili
í fjarðarkaupstað, annar að tjalda-
baki í Silfurtúnglinu, sem er fjölleika-
hús í höfuðstaðnum, þriðji í innra
fordyri Silfurtúnglsins, en sá síðasti
er í tveimur atriðum. Fyrra atriðið
gerist um nótt í fjarðarkaupstaðnum,
en það síðara i forsal flugvallar-
lióteis.
ísu (ísafold Thorlacius), sem cr fræg
dæguriagasöngkona, og Lóa öfundar
mikið. ísa er æskuvinkona Lóu. Eitt
sinn, þegar ísa kemur í heimsókn til
hennar eftir að hafa dvalist langdvöl-
um erlendis, kemst hún að því, að Lóa
fer mjög vel með iag, sem hún raular
yfir barninu sínu. Það skiptir engum
togum, að hún kemur lienni á fram-
færi við forstjóra Siifurtúnglsins, sem
cr fjölfeikahús í höfuðstaðnum, með
sambönd úti um allan heim. Lóa yfir-
gefur eiginmann, barn og heimili til
að syngja á skemmtunum. Hún er
auglýst með öllum ráðum nútíma aug-
iýsingatækni og sogast óviljandi út í
hringiðu hins spilla skennntanalifs.
Bregður höfundur upp mörgum mynd-
Herdís Þorvaldsdóttir sem Lóa og Inga Þórðardóttir sem ísa.
Aðalhlutverkin leika þau Herdis
Þorvaldsdóttir og Rúrik Haraldsson.
Herdís fer með lilutverk Lóu (Ólafar
Guðlaugsdóttur), sem er ung stúlka i
kaupstað úti á landi. Lóa er gift og á
lítið barn. Hún lifir hversdagslegu
lifi, en þráir frægð og frama undir
niðri. Róbert Arnfinnsson fer með
lilutverk Óla, mannsins hennar, sem
vinnur í bankaútibúinu á staðnum,
og Valur Gíslason leikur I.auga, föður
Lóu, sem býr hjá dóttur sinni og
tengdasyni. í fyrsta þætti er brugðið
upp skemmtilegri mynd af lífinu á
lieimili þeirra. Einkum er gaman að
Lauga gamla, sem Valur leikur mjög
hressiiega. Inga Þórðardóttir leikur
'um af þessu lifi, sem hlýtur að fá
hörmulegan endi fyrir Lóu.
Efni leikritsins skal annars ekki
rakið hér frekar. Rúrik Haraldsson
leikur forstjóra Silfurtúnglsins mjög
vel og sama er að segja um meðferð
Herdisar á hlutverki Lóu. Aðrir leik-
endur eru Gestur Pálsson (Róri, af-
brotamaður og drykkjusjúklingur),
Ævar R. Kvaran (Mr. Peacock, for-
stjóri í Universal Concert, Inc.),
Valdimar Helgason (aflraunamaður),
F.milia Jónasdóttir (sviðgæsla), Jón
Aðils (náttvörður). Þá koma einnig
fram dansmeyjar, blaðamenn, útvarps-
maður, dyravörður og nokkrar raddir.
Tónlistin er eftir Jón Nordal, og
Valdimar Helgason sem „aflraunamaðurinn“ og ein dansmeyjanna.
Mjög fullkomin langferðabifreið
Steindórs tekin í notkun
Þann 7. ]). m. sýndi bifreiðastöð
Steindórs blaðamönnum og gestum
hina nýju og fullkomnu langferðabif-
reið stöðvarinnar sem nýlega er kom-
in til landsins frá Volvoverksmiðjun-
um í Svíþjóð. Sigurður Steindórsson
framkvæmdastjóri bauð gestina vet-
komna og gat þess, að þetta væri þriðja
langferðabifreiðin sem Steindór eign-
aðist á skömmum tíma, en sú fjórða
er nú í smiðum.
Bifreiðastöð Steindórs hefir vakið
sérslaka athygii fyrir það, hve mikia
áherslu eigendur hennar hafa iagt á
það að afla sér nýrra og fullkomnustu
iangferðabifreiða til afnota á sérleyf-
isleiðunum og öðrum akstri. Er það
lofsverð framsýni hjá Steindóri Ein-
arssyni, eiganda stöðvarinnar, sem
Gestur Pálsson sem Róri.
setur liún mikinn svip á sýningarnar.
Leikstjórn annast Lárus Pálsson.
Sviðsetning Silfurtúngisins er mjög
góð ádeila leikritsins augljós, þótt
gaman- og alvörublær setji i senn
svip á það. Enginn vafi er á þvi,
að leikritið mun ganga lengi, því að
ólíklegt er, að áhorfendur láti sig
vanta. *
Reykvikingum er að góðu kunnur fyr-
ir áratuga starf í leigubifreiðaakstri.
Hinn nýi langferðabíll, er hinn full-
komnasti sinnar tegundar m. a. er í
honum ísskápur, 7 hátalarar og vélin
er svo vel einangruð, að hún er nær
hljóðiaus. Mun vagninn aka áætlunina
til að byrja með Reykjavík—Sand-
gerði—Keflavík.
Vagninn er nýkominn úr þriggja
vikna ferðalagi um Danmörku og
Þýskalandi, en þangað fór hann með
farþega í Rínarferð Orlofs h.f. Á þeirri
ferð reyndist hann prýðilega í alla
staði og luku allir farþeganna upp ein-
um munni um, að vagninn væri sér-
staklega þægilegur og hentugur lil
ferðalaga. .
Bifi'eiðin er framleidd af Volvo
verksmiðjunum i Gautaborg og er
knúin með 150 ha. Volvo diesel lireyfli
af svonefndri „direct injection" gerð,
en slíkir hreyflar ryðja sér nú æ meira
lil rúms vegna kosta þeirra, sem eru
m. a., að gangsetning er auðveld í
mestu kuldum án þess að rafmagn
sé notað nema á ganghreyfli (startara)
og þarf þvi ekki rafmagn til að hita
olíuna né ether við gangsetningu, en
þetta er mjög mikið öryggi sérstaklega
úti á vegum. Ennfremur er oliueyðsla
hreyfia af þessari gerð um 20% minni
en annarra, sem enn nota eldri að-
ferðina.
Undirvagninn er byggður sérstak-
lega með tiilili til fólksflutninga ]). e.
a. s. niðurbyggt með lörigum og mjúk-
um fjöðrum auk þess sem lireyfillinn
er inni í farþegahúsinu lil að nota
lengd vagnsins betur.
Hemiar eru mekaniskir þrýstilofts-
liemlar með einni loftdælu fyrir hvert
lijól og eru beir mjög öflugir, en þurfa
þó iétt ástig til að vinna.
Yfirbygging, 42 manna, er byggð hjá
Svenska Karosseri Verkstáderna i
Katrineholm og er hún úr tré að
undantekinni klæðningu að utan sem
er úr aluminíum, en veggir, gólf og
þak er einangrað fyrir kulda og hljóði
með „Isoflex“ einangrunarefni.
Klæðning að innan fyrir neðan
glugga er úr „Islolit“ sem hvorki
brennur, rispast né tekur við óhrein-
indum. Stólar eru með hreyfanlegum
höfuðpúðum, sem má hækka eða
lækka eftir vild, ennfremur má taka
])á í burtu ef vill.
Umboðsmenn Volvo á íslandi eru
Sveinn Björnsson og Ásgeirsson. *