Fálkinn - 24.02.1956, Blaðsíða 5

FÁLKINN
5
Lík Settys fannst 21. október og blöð-
in sögðu fréttina daginn eftir. 24. okt.
sagði vélvirki á Elstree-flugvellinum
frá því, að 5. október bafi komið þang-
að maður, sem kallaði sig Hume, og
leigt Austin-vél. Hann borgaði með
fjórum 5-punda seðlum og ætlaði á
flugvöllinn í Southend. Hann hafði
haft með sér tvo böggla.
Nú rakti lögreglan þetta spor og
náði í ýms vitni, sem höfðu séð Hume
á báðum þessum flugvöllum. ()g bíl-
stjórar sem höfðu ekið honum voru
yfirheyrðir líka. Og alls staðar liafði
Hume horgað með nýjum 5-punda
seðlum.
Eftir tvo daga böfðu fengist svo
miklar upplýsingar að mál var kornið
til að tala við Hume sjálfan. Og 20.
okt. hringdu tveir njósnarar dyra-
bjöllunni hans í I.ondon og báðu hann
um að koma á lögreglustöðina. Á leið-
inni þangað spurði Hume:
— Hvað viljið þið mér eiginlcga?
— Við erum að rannsaka morð
Stanley Settys, svaraði annar.
— Ekki get ég hjálpað ykkur með
það. Ég þekki ekkert til þess.
Hann var spurður hvað hann hefði
liaft fyrir stafni 4. og 5. október, og
hvers vegna hann hefði farið í bíl til
Elstree. Hann svaraði að hann hefði
ekki ekið bil í 3—4 mánuði. Lögregl-
an sagði að hann hefði sést með bíl
á Elstree-flugvellinum. Hann játaði
að hann befði komið þangað — og
að liann befði leigt sér flugvél til
Soutihend, en böggla hefði hann enga
liaft meðferðis.
HUME SPRINGUR.
Hann neitaði enn daginn eftir. Þó
var honum sagt að mörg vitni hefðu
séð hann bera böggla inn i flugvél-
ina ...
Og allt í einu skeði það, sem að
lokum gerist í öllum niálum — og
sem hefir á'hrif á jafnvel taugasterk-
ustu lögreglumcnn: Hume tók báðum
höndum fyrir andlitið og æpti: —
Nei, ég þoli þetta ekki Iéngur! Ég
liefi hagað mér eins og þrælmenni!
Hvað gerist í hug þess grunaða þeg-
ar hann glúpnar? Ef til vill er jjað
örvænting vegna þess að lögreglan
viti svo mikið að ekki þýði að jjræla.
En hann hugsar líka: Hve mikið vita
])eir? Hve miklu af sannleikanum get
ég ennþá leynt fyrir þeim?
Hume gerði langa, ítarlegu játningu.
Kann sagði frá þremur mönnum, Mae,
Green og Hoy, sem Jiann liefði liitl
i bílaverslun í London 30. september.
Þeir spurðu hvort Jiann vildi fljúga
smyglferð suður yfir Ermarsund fyrir
þá. Hann lofaði því. 5. okt. komu þeir
Jieim til hans með tvo böggla, og
sögðu að það væru plötur eða pressur
til að prenta með falska bensín-
skömmtunarseðla. Hvort liann vildi
fljúga með þetta og fleygja því fyrir
borð er liann væri kominn út á rúm-
sjó? Fyrir þetta fékk hann 50 pund
i 5-punda seðlum. Hann ók með böggl-
ana til Elstree, setti þá í flugvélina
og kastaði þeim út við Southend, 0—8
km. undan Jandi.
Þegar hann kom heim aftur sat Mac
þar og beið. Mac fór með hann út
að Humber-bifreið og i henni sátu
Green og Boy. í aftursætinu lá stór,
grár böggull. Hvort hann vildi koma
honuin í sjóinn Jíka? Boy ]>orgaði
honum 100 pund og svo báru þeir
böggulinn inn og settu hann í eld-
hússkápinn. Daginn eftir leigði Hume
sér bíl. Þegar bann bar böggulinn út
í hann lieyrði hann einhvcrs konar
gutl eða korr, og datt í hug hvort
maður gæti verið innan í umbúðun-
um. Honum datt líka í liug livort það
væri Setty, sem Jiann þekkti.
Ef það liefði verið ég, sein hefði
verið að yfirheyra Hume þegar hann
sagði þetta, mundi ég varla hafa stillt
mig um að spyrja: — Hverslags ver-
öld lifið þér í, Hume, að yður detti
i hug lik, þegar þér heyrið gutla í
böggli? Og bvers vegna átti þetta að
vera Setty? En æfður grennslari telur
þcss konar spurningar ekki gagnlegar.
Hume sagði frá því að hann hefði
fleygt þessum böggli í sjóinn lika.
Og að hann hefði villst og orðið að
lenda, fyrst í Faversham og svo við
Gravesend. Þar skildi hann flugvélina
eftir og fékk sér leigubíl til London.
l>egar hann sá blaðafregnirnar um að
Setty væri horfinn og um númerin á
sðlunum, var bonum ljóst að það
voru peningar frá Setty, sem hann
hafði fcngið. 23. okt. las hann um lik-
fundinn í blöðunum og rétt á eftir
símaði Boy til hans og hótaði öllu
illu ef hann þegði ekki. Hann hafði
ekki séð neinn þeirra þriggja síðan.
Lögreglan gat ekki fundið þá. Og
Hume gat ekki gefið nánari upplýs-
ingar um þá.
STERIÍAR LÍKUR.
Sama dag var Hume úrskurðaður
í varðhald, grunaður um að liafa myrt
Stanley Setl.v. Hann svaraði aðeins:
— Nei, ég myrti liann ekki. Ég er
saklaus af því!
Lögreglan hélt rannsókninni áfrant
og komst að þvi að Hume 'hafði verið
í fjárþröng. En 5. okt. hafði hann
borgað háa upphæð inn í banka. Hann
hafði átt skipti við Setty áður, og þeir
höfðu sést saman bæði 1948 og 1949.
Ekki vissi kona Huntes neitt til að
þrir menn befðu verið inni hjá honum
5. okt. Og ekki hafði hún séð höggiil
borinn inn í cldhússkápinn eða út úr
honum aftur.
Lögreglurannsóknarstofan fann
blóð bak við flugstjórasætið í Austin-
flugvélinni og á grænum gólfdúk í
stofu Humes. í stiganum, baðklefan-
um og víðar i ibúðinni fannst manna-
blóð, sama flokks og í likinu. En 42%
af þjóðinni er í blóðflokki O, svo að
þetta var engin sönnun. En undir
þessum kringumstæðum var ástæða
til að halda að blóðið væri úr Setty.
Ahnnustúlkan hjá Hume gat upplýst
að græni gólfdúkurinn hefði verið
sendur í hreinsun 5. okt. og að Hume
sagðist ætla að þvo eldluisskápinn
sjálfur og vildi ekki láta aðra koma
þar nærri. Síðar sá hún hann 1 and-
dyrinu með þunga böggla í pappírs-
umbúðum, sinn undir hvor’ri hendi.
Fyrr um daginn Iiafði hann fengið
henni tvo shillinga og sagt: — Ég
eyðilagði gúlfklútinn þinn, kauptu
nýjan!
Lögreglan hitti líka mann, sem
bafði brýnt eldbúshníf fyrir Hume
þennan sama dag. Þegar Humc var
spurður um þétta játaði liann þvi. —
Ég ætlaði að nota hann á steikina,
sagði hann.
Afgrciðslustúlka scm hafði seít
Humc bæjarskrá og fengið borgað
með seðli frá Setty, þekkti Hume. aft-
ur. Bókin fannst heima hjá honum.
Og i efnalauginni sem hafði hreinsað
gólfdúkinn, var sagt að Hume hefði
rekið mikið á eftir að fá hann fljótt
aftur.
Ekki fundust fingraför Settys heima
hjá Hiime, né lieldur i bilnum hans,
sem hafði verið skilinn eftir skanimt
frá skýlinu.
Hume hafði verið refsað 1942 fyrir
að hafa gengið i einkennisbúningi
Royal Air Foree i leyfisleysi, og kom-
ist inn á hersvæði með fölsku leyfis-
bréfi.
DÆMDUR FYRIR HLUTDEILD.
Þegar málið kom fyrir rétt þótti
ýmislegt í skýrslunni vera Hume til
málsbóta: Lögreglulæknirinn taldi áð
fleiri en einn hefðu verið um mörðið,
þvi að Setly var Iivergi hróflaður A
höndum, en það hefði hann eflaust
verið ef hann hcfði liaft frjálsræði
til að verjast morðingjanum.
Frú Hurne vitnaði að Humé hefði
verið heima allan þann dag, sem
Setty hvarf. — Blaðamaður einn vott-
aði að hann hefði hitt Mac og Boy
i Paris 1949, nokkru fyrir morðið. En
það var eina sönnunin sem verjandinn
gat borið fram fyrir því að þessir
menn væru í raun og veru til.
Framburður Humes var að kalla sá
sami og í fyrstu yfirheyrslu lögregl-
unnar. 'Þá hafði hún ekki vitað um
blóðblettina i íbúð hans. Nú bætti
hann því við að hann hefði séð blóð
leka úr bögglinum niður á gólfið.
Flestir vitnaframburðir gcngu mjög
á móti Hume, og það spillti fyrir lion-
um, að hann hafði ekki minnst á blóð-
ið í lögregluyfirheyrslunni.
En framkoma hans í réttinum hefir
haft áhrif á kviðdóminn. Dómurinn
bar saman ráð sín i 2% tima án þess
að komast að niðurstöðu eða sam-
komulagi. Varð því að höfða mál á ný
og nú taldi opinberi ákærandinn ekki
rétt að saka Hume fyrir rnorð heldur
hlutdeild í morði. Hume játaði sig
sekan og var dæmdur í lólf ára fang-
elsi.
Spurningunni um hver hafi myrt
Setty er enn ósvarað, og hvar eða
hvenær hann hafi verið myrtur. En
cftirgrennslun lögreglunnar á því
hvað Hume hafðist að þessa umræddu
daga, sýnir að þar voru færir menn
að verki.
I næsta blaði: Málið gegn Neville
Heath.
★
★
★
★
★
★
„Kunnið þér að
sitja á hesti?“
spurði Herbert
Morrison sir Har-
old áður en hann
réð hann í stöð-
una. Hér er sir
Harold að sýna að
hann kunni það.