Fálkinn - 11.01.1957, Blaðsíða 2

2
F Á L K I N N
Englendingur og Anieríkuinaður
\oru að tala um veðráttuna, og sá
fyrri sagði að það væri algengt i Eng-
landi að fara út í ]>unnum flúnels-
fötum á morgnana en nota vetrar-
frakka á kvöldin.
— Hvað er |>að á móti ]>vi sem er
hjá okkur í Ameríku. — Einu sinni
liittust tveir menn í sex þumlunga
siijó, og fóru í snjókast. Það voru ekki
nema fáeinir metrar á milli þeirra.
Annar þeirra kastaði snjóbolta i liinn,
en meðan boltinn var á leiðinni hitn-
aði svo skyndilega í veðri, að i stað
snjókögguls lenti sjóðandi vatnsgusa
á manninn og skaðbrenndi hann.
Lucy: — Þegar við erum gift meg-
um við ekki halda neinu leyndu hvort
fyrir öðru. Ini verður að segja mér
allt!
Hill: — En — ég veit ekki nærri
allt!
Henry Ford var rneðal annars
blaðaútgefandi og mannvinur í tóm-
stundum sínum. Einu sinni hafði
hann svolátandi fyrirsögn i blaði
sinu: „Hvað getum við gert fyrir liið
liðandi mannkyn?"
Annað l>lað í sömu borg birti svar-
ið daginn el'tir: „Setjið þér betri
fjaðrir i bítana yðar, Henry Ford!“
Kona getur litið á bil, sem ekur
hjá með 80 kílómetra ferð, og sagt
um livort konan, sem cr með tnánn-
imun i bílnum, er konnn lians eða
ekki.
Auglýsing við kirkjudyr: „Miðviku-
dag kl. 9. Kvöldsöngur. Aðstoðar-
presturinn stígur i stólinn. Texti:
Verið viðbúin hinu versta. — Kórinn
syngur.
Gazellur og antilópur eru fótfráar
skepnur og geta komist upp í 9G km.
hraða á klukkustund. Sjakalar og
gíraffar komast 55 kílómetra en l'ill-
inn og flóðhesturinn ekki nema
82 km.
í KLÚBHNUM.
— Ekki skal ég mæla ofdrykkjunni
bót, en ég held að undir sumum
kringumstæðum sé áfcngið blessun
fyrir mannkynið. Til dæmis get ég
sannað, að einu sinni hefir whisky
bjargað lifi mínu.
— Það getur vel verið, en ]>að sann-
ar ekki að whisky sé blessun fyrir
mannkynið.
Faðir: — Hvort vildir þú nú held-
ur eignast lítinn bróður eða litla
systur, Tonnni minn?
Tommi: — Ef þér væri sama pabbi,
þá langaði mig nú meira til að eign-
ast hvolp eða folald.
— Hefirðu heyrt að hann Jón arf-
lciddi sveitina að aleigu sinni?
— Nei, hvað lét hann mikið eftir
sig?
— Ellefu krakka.
— Heldirðu að hann pabbi þinn
mundi segja nokkuð, el' ég segði hon-
mn að við værum í þann veginn að
giftast?
Hún: — Ég veit ekki, en ég er
Iiiædd um að hann mundi se'gja eitt-
livað, ef þú segðir honum að við vær-
mn ]iað ekki.
— Jón litli, sagði kennarinn, —
étum við kjötið af hvalnum?
— Já, svaraði Jón lilli.
— Og hvað gerum við við beinin?
— Við skiljum þau eftir á disk-
röndinni.
— Hann sagði að ég kynni ekki að
l)úa lil mat.
— Og hverju svaraðir þú?
— Engu. Ég lamdi liann með dósa-
hnífnum.
Trúlofunarhringir
ljósir, rauðir. — Steinhringar fyrir dömur og herra. —
Hálsmen, armbönd, gull og silfur. — Borðbúnaður, silfur,
plett. — Or fyrir dömur og herra, gull og stál.
Tegundir: Marvin, Damas, Tissot, Certina.
Sinbeiucfjen
nLLRRGEnem

3T6d.'
Laugavegi 50. — Reykjavík.
^ifi'i'i'i'i'i'ifi'i^'^f,'f','f'ffffffffffff,',f^'fff'ff^'ff,ff'ff,fff,f^fif^f,'^fi^fi'if^fif'ififififi^fififi'i^fifififififififififi'ififififififififi'ififi'ifififi'ifi'i','i',',',',','i'i'i',',',','i',',','i'ifi'i
Vekið stóraukna aðdáun...
Snjóhvít skyrta eykur aðdáun, bæði á
manninum og þvottinum. Algengt þvotta-
duft skilar þvottinum hreinum, en ekkert
nenia hið bláa Omo skilar hvítum þvotti,
sem er reglulega skjallhvítur. Sé fatnað-
urinn mislitur, verða litirnir langskær-
astir, ef hann er þveginn úr ilmandi bláu
Omo. Þetta kemur til af því, að Omo
hreinsar hverja ögn af óhreinindum,
hversu grómtekin sem fötin eru. Heynið
það í næstn þvotti! Þá munuð þér sjá
muninn.
HIÐ BLAA
OMO
SKILAR VDUR
HHMSINS HVÍTAOA PVOTTlI

X-OMO 14/3-2107-50

,',',',',*,',’S'i.Í','i'i',',',',','i'.','i'i'i'i','i'i'i'i'i'i'i'i'i'i'i'i'i'Ífi