Fálkinn - 13.12.1957, Qupperneq 32

26 ^*^*^*^*^#^^)4#^*^*^*^*^*^*^* JÓLABLAÐ FÁLKANS 1957
JÓLALEIKIR.
Fyrst skulum við fara í BRUNN-
LEIK. (mynd a).
Og þá verðum við að byrja með því
að gera uppdrátt á stórt pappírsblað.
Þar verður að vera gott rúm fyrir
teikninguna og allar tölurnar. Og svo
þurfum við tvo teninga og einn hnefa
af hnetum handa hverjum.
Fyrsti leikmaður kastar teningun-
um. Reitinn með tölunni, sem upp
kemur, fyllir hann með piparhnetum.
Fái hann t. d. 6 augu á öðrum ten-
ingnum og 2 á hinum, setur hann átta
piparhnetur á reitinn með tölunni 8.
Ef annar leikmaður fær sömu
tölu, hefir hann unnið það sem á
reitnum stendur og auk þess fær hann
að kasta tengingunum í annað sinn.
Þannig getur hann haldið áfram þang-
að til hann fær tölu, sem ekkert er
á. En talan & heitir „brunnurinn“ og
sá sem hana fær verður að borga öll-
um hinum leikmönnunum eina hnetu
hverjum.
(mynd b). Og nú skulum við hreyfa
okkur svolítið. Við höfum KAPP-
HLAUP kringum stofuborðið. Aðeins
tveir í einu. Þeir snúa bökum saman
áður en þeir taka sprettinn. Hvor
þeirra fær epli, sem bann stingur milli
hnjánna og jólakort, sem hann leggur
á hausinn og þrjá vanilíukransa ofan
á. Hendurnar eru krosslagðar á brjóst-
inu. Og nú er vandinn að verða fyrri
kringum borðið og á þann blett, sem
lagt var upp frá, án þess að missa
eplið, jólakortið eða kökurnar. Sá sem
vinnur fær eplið og kökurnar.
Eftir þessa miklu þrekraun er best
að fara i orðaleik, sem 'heitir „Þrír
eins“. Allir setjast i hring. Númer eitt
segir til dæmis: „eitt einasta eikartré.
Sá næsti endurtekur það sem sagt
var en bætir við, svo að setningin lijá
honum verður: „eitt einasta eikartré,
tvær toppfullar teskeiðar." Sá þriðji
segir t. d.: „eitt einasta eikartré, tvær
toppfullar teskeiðar og þrír þrýstnir
þöngulhausar“ og svo kemur sá næsti
og bætir við „fjórir fimlegir Frakkar"
eftir að liafa þulið setninguna sem á
undan kom. Þannig er haldið áfram
þangað til komið er í þrot. Sá sem
gleymir úr sethingunni eða segir
skakkt orð, er úr leik.
HVAÐ ER í KÖRFUNNI MINNI?
(mynd c)
heitir næsti leikur. Þar hefir hver
þátttakandi blýant og blað. Húsbónd-
inn gengur á milli með körfu, með
10—12 mismunandi hlutum, sem klút-
ur er breiddur yfir. Til dæmis, kart-
öflu, svamp, nálhús, vettling og þess
konar. Þarna má ekkert vera sem
maður stingur sig á, því að þátttak-
endur eiga hver eftir annan að stinga
hendinni undir klútinn og þukla á
þvi sem í körfunni er. Hver um sig
fær eina minútu til að þukla i körf-
unni og síðan skrifar hann á blaðið
hvað þarna sé samankomið. Sá sem
skrifar flest rétt hefir unnið leikinn.
SPILKAST. (mynd d).
Hattur er settur út í horn. með opið
upp. Þátttakendur standa i hæfilegri
fjarlægð frá og svo fær hann tuttugu
spil, sem hann á að reyna að kasta.
Spilin eru stokkuð og svo er byrjað
að kasta. Vinningurinn er reiknaður
eftir því hve há spilin eru, sem lenda
i hattinum, og við útreikninginn telst
gosi 5, drottning 10 og kóngur 15 stig,
en ásinn 1.
Loks er „Tíeyringurinn á nefinu".
Þátttakendur leggjast endilangir á
gólfið og svo er lagður tíeyringur eða
einseyringur á hvers nef. Svo er talið
Ýmislegt
á jólatréö
(mynd a).
í dag skulum við athuga livað við
þurfum að 'hafa, til þess að skreyta
jólatréð með, og byrjum á því auð-
veldasta:
1. Jólahjörtu búum við til úr tveim-
ur hringmynduðum, jafnstórum
gljápappírsblöðum, eða úr þunnum
pappa. Brjóttu þau i miðju og settu
annað blað utan yfir hitt og lím
þau saman. Og settu svo hanka á.
Það er allur galdurinn!
2. Furðufuglar. Þeir eru gerðir úr
bláum eða rauðum pappa, þunnum,
og'hann verður að vera samlitur
báðum megin. Iiaus, búkur og lapp-
ir er klippt úr sama spjaldinu.
Vængirnir eru úr pappa með öðr-
um lit, og eru límdir á kroppinn.
í stélið er notaður silkipappir og
upp að þremur, og þá eiga allir að
reyna að láta tíeyringinn detta með
þvi að lireyfa andlitið. En ekki má
maður hreyfa höfuðið frá gólfinu.
silfurpappír, sem er klipptur i
ræmúr, og gerður úr þeim skúfur,
sem er notaður fyrir stél og festur
við búkinn með tvinna. Þú býrð
til augu, nef og stél á fuglinn, úr
pappír með öðrum lit, og festir
hann á jólatréð með títuprjóni.
3. Hvítir svanir eru til prýði á jóla-
trénu, og auðvelt að búa þá til.
Teiknaðu myndina af svaninum
hérna, með kalkipappír á pappa,
klipptu 'hann svo út og gerðu rifu
á búkinn til að festa vængina í.
Á mynd G sérðu hvernig vængirnir
eru búnir til úr fellingapappír, sem
þú skástýfir endana á, þegar búið
er að fella hann. Svo stingur þú
vængjunum gegnum rifuna á búkn-
um og límir innstu fellinguna við
búkinn. Og svo málar þú augun og
nefið og hengir meistaraverkið á
jólatréð.
Jólasveinn og stjarna um leið.
(mynd b).
Þessi mynd þarf lítilla skýringa.
Þú klippir jólasveininn eins og
stjörnu, úr Ijósrauðum pappa. Skeggið
er svolítill vatt-lagður, liúfan úr há-
rauðum gljápappir, vettlingarnir rauð-
ir líka og skórnir svartir. Ef þið eigið
tvö smá pappírsflögg getið þið límt
þau á handleggina á honum.