Fálkinn - 30.01.1959, Page 14

14
FÁLKINN
WERNER VAN BRAUN.
Framhald af bls. 5.
V-2 skotið upp. Rauðgulir blossar
gusu úr þessu 14 metra langa ferlíki,
scm komst í 90 km. hœð með 1500
metra hraða á sekúndu.
Síðar var farið að skjóta V-2 á
London. En þegar foringjarnir fóru
að óska von Braun til hamingju með
árangurinn svaraði hann: — Það er
galli á þessari rakettu. Hún lendir á
skakkri plánetu.
Því að draumurinn um aðrar
stjðrnur var alltaf vakandi og jafn-
vel í mestu önnunum í Pinemiinde
gaf hann sér tíma til að gera teikn-
ingar að geimfari. Himmler og SS lík-
uðu ekki slikir draumórar, og 15. mars
1944 voru von Braun og nokkrir nán-
ustu samverkamenn Iians teknir fast-
ir. Dornberger átti fullt í fangi með
að fá þá leysta úr fangelsinu aftur.
— Þessi ungi maður er landráðamað-
ur, sagði Keitel hershöfðingi. — Á
örlagastundu Þýskalands er hann að
teikna geimfór, og hann sagði mér,
að ciiia ástæðan til þess að hann ynni
i Pinemúnde vœri sú, að þá fengi
liann tæk’færi til að vinna að upp-
götvun, sem gerði sér fært að komast
til annarra stjarna. Þetta eru land-
ráð.
Samt tókst Dörnberger að fá von
Braun lausan. Hann taldi herstjórn-
inn trú um að hægt yrði að nota
geimfar Brauns í hernaði, og að án
Brauns væri úti um V-2.
En V-2 bjargaði ekki Þjóðverjum
og 2. maí 1945 handtóku Bandarikja-
menn von Braun og aðstoðarmenn
hans við Landeck i Austurríki, og
sendu l>á til Ameríku. Það voru alls
120 vísindamenn, þar á meðal margir
bestu rakettufræðingar nútímans.
Wernher von Braun kom til Banda-
ríkjanna í september 1945. Fyrst í
stað fékk hann slæm vinnuskilyrði
en úr þvi raknaði brátt. Og hann not-
aði tímann vel til þess að vekja áhuga
Bandaríkjamanna fyrir geimförunum.
Skrifaði fjölda greina í ýms helstu
blöð Bandaríkjanna og lét teiknar-
inn Cherstey Bonesteal gera myndir
með þeim. Hann gekk i félag með
Walt Disney um að búa til geimferða-
myndir fyrir kvikmyndahús og sjón-
varp.
Andstæðingar hans héldu því fram
að hann væri enginn vísindamaður
heldur fyrst og fremst auglýsinga-
skrumari, og að liugmyndir lians um
gcimförin ætti sér enga stoð í vis-
indunum. En þeir hafa smám saman
orðið að falla frá þvi. Og þegar
Eisenliower forseti tilkynnti að USA
mundu freista að koma gervitunglum
á kreik í sambandi við jarðeðlisfræði-
árið.
Wernher von Braun var falið að
annast þær framkvæmdir. En hann
hafði stuttan undirbúningstima, enda
hafa margar tilraunirnar mistekist —
svo margar að ekki er láust við að
hent hafi verið gaman að þvi. En hver
veit nema von Braun sigri samt og að
geimförin hans verði einhvern tíma
að veruleika. Uin það verður rætt í
annarri grein.
LOFORÐIÐ.
Framhald af bls. 9.
þér, þegar dásamlegar stúlkur eru til
í veröldinni, eins og til dæmis liún
Eva?
Og nú sneri ég mér að Iienni og
faðmaði hana að mér, þrýsti henni
að mér og kyssti liana aftur og aft-
ur ...
— Knútur, Knútur .. . hvað ertu að
gera? hvíslaði Eva.
— Ég er að verða að manneskju
á ný — og um leið er ég að reyna að
láta kaldrifjaða lyddu læra af reynsl-
unni, svaraði ég.
Við liorfðumst i augu og gleymdum
alveg að þarna var þriðja manneskjan
nærstödd. Við kysstumst aftur og aft-
ur og þegar við loksins mundum livar
við vorum, litum við kringum okkur.
En við sáum engan. Anna-Lísa
hafði forðað sér út án þess að við
tækjum eftir þvi.
Eva, sagði ég — við erum hérna
tvö ein — engin þriðji kemur til
greina meðan við lifum, elskan mín.
—O—
Lárétt skýring:
1. uppörva, 5. broddar, 10. skíma, 11.
önug, 13. einkennisst., 14. dreitill, l(i.
ljúffengi, 17. fangamark, 19. þrír eins,
21. skammst., 22. karhnannsnafn, 23.
karlmannsnafn (ef.), 2(5. kvikindi, 27.
efni, 28. blys, 30. kimi, 31. druslu, 32.
sníkja, 33. fangamark, 34. tveir eins,
36. ginna, 38. lagvirkur, 41. titill, 43.
fljúgast á, 45. kraftar, 47. ögn, 48. á
litinn, 49. orsakaði, 50. skaprauna, 53.
úrgangur, 54. uppliafsst., 55. í munni,
57. gunga, 60. fangamark, 61. kaðall,
63. hirsla, 65. saup, 66. skipið.
Lóðrétt skýring:
1. fangamark, 2. óhljóð, 3. skegg,
4. rifrildi, 6. tóntegund, 7. morð, 8.
tónn, 9. samhljöðar, 10. gáska, 12. um-
ferðir, 13. milt, 15. trjátegund, 16.
skikkju, 18. svik, 20. skrökvaði, 21.
ákæra, 23. slægur, 24. fangamark, 25.
réttast, 28. mýmargt, 29. skakkt, 35.
eldstæði, 36. blunda, 37. óðagotið, 38.
óvild, 39. ráf, 40. suða, 42. rödd, 44.
upphafsst., 46. hrúður, 51. útlimur, 52.
VERÐLAUNATROGIÐ.
Framhald af bls. 3.
launatrogið, sem hverjum og einum
er heimilt að reyna við. Iveppnisregl-
urnar fara hér á eftir:
1) Þátttakandi skal ljúka við þann
mat, sem er í troginu.
2) Þátttakandi skal hafa tvo klukku-
tíma til að ljúka við matinn.
mánuður, 55. i spilum, 56. óþverri, 58.
þverslá, 59. sambandsheiti, 62. fanga-
mark, 64. ólíkir.
LAUSN Á SÍÐUSTU KROSSGÁTU.
Lárétt ráðning:
1. úlfar, 5. ósómi, 10. svoli, 11. blota,
13. AE, 14. sess, 16. gráð, 17. LD, 19.
fyl, 21. sló, 22. tröð, 23. horsk, 26.
skut, 27. ras, 28. byrstar, 30. ári, 31.
troga, 32. spæna, 33. LG, 34. ED, 36.
kalíf, 38. aldin, 41. apr., 43. innýfli,
45. jóð, 47. flot, 48. nauta, 49. Páll, 50.
laf, 53. LÍÚ, 54. IG, 55. Inga, 57. nýra,
60. KR, 61. gunga, 63. sarga, 65. snilld,
66. bakki.
Lóðrétt ráðning:
1. ÚV, 2. los, 3. fley, 4. Ais, 6. sbr.,
7. ósómi, 8. moð, 9. IT, 10. seyra, 12.
allur, 13. aftra, 15. skora, 16. gests, 18.
dótið, 20. löst, 21. skáa, 23. hygginn,
24. RS, 25. kapella, 28. bolli, 29. ræddi,
35. kálfi, 36. krof, 37. fnasa, 38. aftan,
39. Njál, 40. eðlur, 42. plagg, 44. ÝU,
46. ólika, 51. angi, 52. brak, 55. inn,
56. gal, 58. ýsa, 59. ark, 62. US, 64. GI.
3) Þátttakandi má neyta allra þeirra
drykkja, sem veitingahúsið hefir á
boðstólum, á meðan hann lýkur
úr troginu.
4) Ljúki þátttakandi úr troginu, skal
hann fá allt frítt, sem liann hefir
borðað og drukkið og hljóta verð-
laun að auki.
5) Þrautin fer fram á tímabilinu kl.
7—11 hvert kvöld.
Halldór Gröndal við verðlaunatrogið.
Prófessorinn hafði fengið borð-
dömu, sem spurði um allt milli him-
ins og jarðar.
— Þér vitið svo margt, prófessor,
að þér getið sagt mér, hve lengi eng-
ill, sem hrapaði ofan úr himnaríki,
væri á leiðinni niður á jörðina?
—• Það er mér ómögulegt að segja.
En hitt veit ég, að ef þér væruð cng-
ill og lirösuðuð, munduð þér ekki létt-
ast fyrr en eftir níu mánuði.
— Hann Anton er svo frumlegur.
Hann segir ýmislegt við mig, sem eng-
um öðrum manni mundi detta í hug
að segja.
— Ilefir liann kannske beðið þín?
—O—
— Frændi, ef maður á einni konu
of mikið — er hann þá tvikvænis-
maður?
— Ekki þarf það að vera, þvi er
nú miður.