Fálkinn - 22.05.1959, Qupperneq 6

6
FÁLKINN
£amleiku?im upt
*• Narriman Egyptalandsdrottningu
Það fer mörgum sögum um
hvernig Faruk Egyptalands-
konungur hafi komist yfir
Narriman, og enn fleiri af því,
hversvegna hann hafi skilið
við hana. En hér segir föður-
bróðir hennar söguna, og hon-
um er ætlandi, að kunna hana
rétta. Mustafa el Sadek hefur
orðið:
Ég reyndi að hindra trúlofunina.
Hussein Sadek bróðir minn og
Assila kona hans elskuðu Narriman
meira en allt annað í veröldinni.
Ég minnist þess ekki að hann hafi
nokkurn tíma neitað dóttur sinni
um nokkurn hlut eða að hann hafi
nokkurn tíma refsað henni. Hún var
tvímælalaust eftirlætisbarn.
Foreldrar hennar höfðu líka á-
stæðu til að gleðjast þegar hún fædd-
ist. Móðir hennar hafði leyst höfn
níu sinnum og í örvæntingu sinni
hafði hún leitað frægustu lækna.
Þegar hún varð ólétt í tíunda skipt-
ið, var hún undir nákvæmu læknis-
eftirliti — og Narriman fæddist lif-
andi og fullburða.
Þegar Narriman varð 16 ára —
það er giftingaraldur í Egyptalandi
1— skaut biðlinum fljótt upp, það
var ungur og efnilegur lögfræðing-
ur, dr. Zaki Hashem. Hann var í
góðri stöðu hjá UNO í New York.
Persónulega var ég ekki hlynntur
þessum ráðahag. Ég var um þær
mundir þjálfari í kgl. egyptska flug-
hernum og sveitarstjóri — „wing
commander'1. Yfirboðari minn, Sha-
rawi hershöfðingi, var af gamla skól-
anum, talsvert ruddalegur og þess
vegna óttuðust hann allir, sem und-
ir hann voru gefnir. Mér var mik-
ils virði að koma mér innundir hjá
honum, og ef satt skal segja, var
það þessvegna, sem ég reyndi að
hindra trúlofun Narriman og dr.
Zaki Hashem. Hershöfðinginn átti
nefnilega son, ungan og glæsilegan
liðsforingja, Salah Sharawi, sem var
í lífverði Farúks konungs, og mig
langaði til að koma þeim saman,
honum og fallegu frænkunni minni,
því að það mundi hafa greitt götu
mína. Um þær mundir grunaði mig
ekki, að ég yrði orðinn föðurbróðir
drottningu eftir nokkra mánuði.
Þessvegna fór ég heim til bróður
míns og talaði við þau hjónin og
benti á að háskólapróf í lögfræði
væri enginn lykill að gulli og græn-
um skógum í tilverunni, og að það
væri mikill munur á Salah Sharawi
kapteini og dr. Zaki Hashem. Sá
fyrri væri ungur og þreklegur, sá
síðari lítill og pervisalegur og liti
út eins og krypplingur. En Assali
andmælti mér eindregið og sagðist
mundi verja Zaki til síðustu stundar.
Samt gafst ég ekki upp. Ég gat
skotið máli mínu til Narriman sjálfr-
ar, hún var aðalpersónan í málinu.
Ég fór til hennar og talaði lengi við
hana um Salah Sharawi. Hún var
tæplega 16 ára, fávís og saklaus.
Það reyndist enginn vandi, að fá
hana á þá skoðun, að betra væri
að giftast hraustlegum og fallegum
manni en einhverjum bókabéusi.
Og Salah Sharawi var orðinn ást-
fanginn af Narriman. Hann hafði
staðið í felum og horft á hana þeg-
ar hún var að ganga heim til sín
úr skólanum. Heila viku var hann
á gægjum, en aldrei þorði hann að
ávarpa hana. En svo bað hann föð-
ur sinn að fara til föður hennar
og gera honum hjúskapartilboð.
Nýi biðillihn.
Bróðir minn tók því fjarri. Taldi
sér ómögulegt að gera tvo tengda-
syni úr einni dóttur, og að Narri-
man væri þegar lofuð. Samt hélt ég
því fram, að hann gæti þó að
minnsta kosti talað við Sharawi-
feðgana, og loks féllst hann á það.
Bróðir minn tók þeim mjög kurt-
eislega, en bjargaði sér í það skipt-
ið með því að segja hershöfðingjan-
um, að hann væri lasinn, en kvaðst
mundu tala við hann síðar.
1 sömu svifum kom Narriman inn
í stofuna, eins og siður er hjá okk-
ur. Ég sá, hvernig augun í henni
ljómuðu, er hún sá Salah. Það var
auðséð, að henni leist betur á hann
en doktorinn. Hún brosti, þegar hún
sá mig, og veifaði til mín hendinin.
Skömmu síðar hvíslaði hún að
mér: ,,Þú hefur rétt fyrir þér,
frændi, hann er miklu laglegri og
karlmannlegri!
Ég veit í rauninni ekki gjörla
hvað gerðist eftir að Salah bað
Narriman. Það eina sem ég vissi
var að móðir hennar var kuldaleg,
þegar ég kom til að hitta bróður
minn. Ég skildi síðar, að Narriman
hafði ekki farið dult með að sér
litist betur á síðari biðilinn. Hún
fór ekki í launkofa með það við
foreldra sína, að hún væri ástfang-
in af Salah Sharawi.
Móðir hennar var hrædd um að
maður hennar mundi láta undan
óskum dóttur þeirra, eins og hann
var vanur, og talaði nú við dr. Zaki
Hashem. Hún bað hann um að gera
ráðstafanir til að birta fregnina um
trúlofun hans og Narriman sem
fyrst.
Þetta kom flatt upp á mig. Hvern-
ig átti ég að skýra þetta fyrir Sha-
rawi hershöfðingja?
Hann mun hafa skilið, hve erfið
aðstaða mín var, því að eitt sinn
er hann mætti mér, sagði hann: —
Mustafa, þetta eru forlögin, þú skalt
ekki taka þér það nærri.
Ég forðaðist heimili bróður míns
þangað til ég fékk boðsbréfið í brúð-
kaup Narriman og dr. Zaki Hashem.
En einmitt þegar ég ætlaði að fara
að kaupa brúðkaupsgjöfina, gerðust
óvænt tíðindi: Farúk konungur var
kominn í leikinn.
Gullsmiður útvegar drottningu.
Það var alveg óviðkomandi per-
sóna, sem gerbreytti lífsferli Narri-
man. Ahmed Naguib Elgwahiry heit-
ir hann. Það er þessum manni að
kenna, að Narriman varð Egypta-
drottning. Ahmed átti stærstu og
völdustu gullsmiðaverzlunin í Cairo,
og hann var í beinu sambandi við
konunginn.
Narriman og dr. Zaki unnusti
hennar, fóru í þessa verzlun til að
Narriman með Mustaf E1 Sadek
föðurbróður sínum, sem er höfund-
ur að raunasögu Narriman, sem
hér er birt.
kaupa sér trúlofunarhringana. Er
Ahmed hafði litið á Narriman, hvarf
hann sem snöggvast inn í skrifstof-
una sína. Þaðan símaði hann til
Farúks og sagði: — Ég hef fundið
-stúlkuna, sem yðar hátign hefur
dreymt um!
Farúk hafði sem sé beðið Ahmed
Elgwahiry um að hafa augastað á
konuefni handa sér, og sagt honum
hvaða kröfur hann gerði: Hún mátti
ekki vera eldri en 16 ára, einbirni,
og hún varð að vera lík Fatma Tuo-
son prinsessu, sem Faruk hafði beð-
ið einhvern tíma, en hún hryggbrot-
ið hann og gifst brasilíönskum
greifa. Þessa óvirðingu tók Farúk
sér svo nærri, að hann gat aldrei
gleymt því. Ég man vel, hvað hann
sagði, eftir að hann var giftur Narri-
man: — Aðeins tvær konur eru til
í meðvitund minni — Fatma Tuo-
son og Narriman. Faridu, fyrstu
konu sína, minntist hann ekki á.
Það var að sjá sem Narriman upp-
fyllti þær kröfur, sem Farúk setti:
hún var talsvert lík Fatma Tuoson
og hún var einbirni. Og réttra 16
ára!
Gullsmiðurinn sá þegar, að þarna
var einmitt stúlkan, sem Farúk
girntist, og til þess að gefa kongi
tækifæri til að sjá hana, bað hann
þau hjónaefnin að koma aftur eftir
þrjá daga — þá skyldi hann hafa
til hring sem henni hæfði.
Ahmed-símaði aftur til Farúks og
lýsti’nú Narriman nánar. Og svo
lögðu þeir á ráðin um, hvernig Far-
úk ætti að sjá stúlkuna í laumi.
Hann átti að vera við gluggann í
íbúð gullsmiðsins, sem var beint á
móti búðargluggunum hans.
Farúk kom á tilsettum tíma, en
varð að bíða klukkutíma við glugg-
ann áður en Narriman lét sjá sig.
Nú var faðir hennar, Hussein Sadek
með henni. Gullsmiðurinn bauð þau
velkomin og sýndi þeim stórt úrval
af demöntum:
Allt í einu tók hann upp demant
og sagði: — í þessum er ofurlítill
brestur, sem aðeins er hægt að sjá
í dagsbirtu. Viljið þið gera svo vel
að koma með mér út á götuna og
þá skal ég sýna ykkur gallann á
honum.
Narriman fór með honum og stóð
í dyrunum dálitla stund, og Farúk
fékk tækifæri til að athuga meyj-
una. Hann varð hrifinn, iðaði í
skinninu og hljóp niður stigann og
út, til að sjá hana betur og tala
við hana.
Hussein bróðir minn varð vitan-
Narriman Sade, 16
ára. Hún var dóttir
Hussein Sadek,
stjórnarráðsfull-
trúa í Cairo, og trú-
lofúð dr. Zaki Has-
hem lögfræðingi,
sem vann hjá UNO
í New York. En þá
kom Farúk ..........