Fálkinn - 15.11.1961, Qupperneq 5

eóóari vlku-
Árið 1514 lét páfinn í Róm
prenta verðskrá yfir þau brot,
sem menn gátu fengið synda-
aflausn fyrir, ef þeir borg-
uðu vissa upphæð til kirkj-
unnar. Þannig var það fast
gjald, sem sérhver syndari
átti að borga fyrir brot sitt,
ef hann átti að hljóta eilífa
sælu og fyrirgefning synda
sinna. Þannig gátu menn
fengið fyrirgefningu fyrir að
hafa drýgt morð, launmorð,
þjófnað eða hórdóm. Taxtinn
var sá t. d., ef jómfrú myrti
bróður sinn, gat hún fengið
aflausn fyrir 7 lírur, ef menn
kveiktu í húsi nágrannans,
þá fengu þeir sakir uppgefn-
ar fyrir 6 lírur. Slíkur var
þessi syndataxti allur, enda
gerði páfi hann eingöngu af
fjárskorti, þar sem hann var
að byggja Péturskirkjuna á
þessum tíma. Það voru meðal
annars þessar syndaaflausnir,
sem leiddu til þess að siða-
bótamennirnir risu gegn kaþ-
ólsku kirkjunni og stofnuðu
sína eigin kirkju með eigin
kennisetningum.
★
Árið 1793 skýtur fyrst upp
nafninu Napolon Bonaparty
á vettvangi heimsmálanna.
Þetta ár gafst nefnilega borg-
inni Toulon upp fyrir frönsku
herjunum, sem setið höfðu
um borgina undir forystu
Napolons majórs. Franski
herinn hafði setið um borg-
ina vegna þess að á meðan
byltingin var í Frakklandi,
hafði borgin lýst sig sem
verndarsvæði Englendinga og
neitaði algjörlega yfirráðum
Frakka. En þá fýsti aftur á
móti að ná borginni á sitt
vald sakir þess að hún var
vel sett við Miðjarðarhafið
og hafði löngum lotið Frökk-
um og verið þeirra sterkasta
flotahöfn við Miðjarðarhafið.
★
er til í Austurlöndum. Ár-
lega eyddi hann 100.000 rú-
bínum í þetta og lét hann
velja þrisvar sinnum á ári
úr þær dúfur sem til greina
gætu komið til þess að ganga
í heilagt hjónaband. Átti
hann líka stærðar dúfnahús
fullt af úrvals tegundum.
Þegar búið var að velja brúð-
hjónin tilvonandi, voru þau
sett upp á fíl, sem hulinn var
að mestu gullinni ábreiðu
með ísettum demöntum, og
var fíllinn síðan leiddur til
þess staðs,, þar sem athöfnin
átti að fara fram. Gaikwarinn
framkvæmdi sjálfur vígsl-
una, og að henni lokinni,
hélt hann dýrlega veizlu til
heiðurs hinum fiðruðu brúð-
hjónum og mættu þar allir
helztu embættismenn ríkis-
ins. Fengu brúðhjónin þá oft-
ast nær dýrðlegar gjafir.
Láta mun nærri, að Gaikwar-
inn hafi eytt í þegsa viðhöfn
í þau fjórtán ár, sem hann
ríkti, um 2 milljónir dala,
enda gengu 84 dúfur í það
heilaga á ríkisstjórnarárum
hans.
★
Síra Jón Egilsson segir svo
frá í biskupsannálum sínum,
að Gyrður ívarsson Skálholts-
biskup, greiddi eitt sinn hér
sitt og kvað:
Otniíecjt en, óatt
Sérkennilegasti fuglavinui'
sem uppi hefur verið, var
áreiðanlega hinn geysiauðugi
Gaikwar í Baroda á Indlandi,
en hann ríkti þar um fjórtán
ára skeið. Hann hélt aðallega
upp á dúfur og eyddi stórfé
í það að gifta saman dúfu-
pör með pomp og pragt,
þeirri viðhöfn, sem aðeins
Gyrður kembir nú gula reik
með gylltum kambi.
Bað hann síðan bróður Eystein
Ásgrímsson að bæta við. Ey-
steinn botnaði þannig:
Kominn ertu úr krókasteik,
þinn kúluvambi.
★
Er Ögmundur Pálsson var
tekinn höndum af Dönum á
Hjalla í Ölfusi árið 1541,mælti

Sá
Sem
e9
Síðastli&ið sumar var sumarbústaður sá, sem
nœstur er okkar, leigður nýgiftum flugliðsforingja
og konu hans. A hverjum morgni fór hann snemma
af stað til flugvallarins og klukkutíma síðar gekk
kona hans niður að ströndinni með hvítt, stórt bað-
handklœði.
Við furðuðum okkur allmikið á þessu atferli,
að fara svona snemma morguns í sólbað niður að
ströndinni. Svo kom hú aftur hlaupandi eftir nokk-
urn tíma brosmild og glaðleg. Hún sagði okkur frá
því, að maður hennar flygi dlltaf svo nálœgt strönd-
inni, þegar hann vœri á æfingarflugi og er hann sœi
hana veifa hvita handklœðinu, hallaði hann þá ann-
aðhvort vinstri vœngnum til þess að tákna: „Ég
verð á vakt í nótt og kem ekki heim í nótt,“ e'ða
hann hallaði hœgri vœngnum tii þess að segja: „Eft-
ir átta tíma, verður þú aftur í mínum örmum. Einn
morguninn hafði hann flogið fremstur fyrir sex
flugvélum og þegar hann sá mig, halllaði hann
vinstri vœngnum. Nokkrum mínútum síðar flugu
hinar sex vélar yfir ströndina og hölluðu allar hægri
væng.
M. V.

hann þessa vísu við systur
sína,Ásdísi húsfreyju á Hjalla:
Hugsaðu um það, hringaláð,
hvað hlauzt af vilja þínum.
Köld eru jafnan kvennaráð;
kernur að orðum mínum.
Vísan var talin eftir Ög-
mund, en hún er úr Reinalds-
rímum og hefst þar svo:
Hygg þú að því, hringaláð,
hvað hlauzt af vilja þínum.
★
Stoðar lítt að stæra sig,
styttast heimsins náðir:
Maðkurinn étur mig og þig;
mold erum við báðir.
Páll Vídalín.
Sá, sem grætur, vorkennir
sjálfum sér. Grátur er fyrsta
merki þess, að menn séu að
leggja árar í bát og gugna í
viðureigninni við þá örðug-
leika, sem þeir eiga við að
stríða.
Jakob de Geer.
Það er örðugt að mikla fyr-
ir sér þá hamingju, sem menn
hafa aldrei öðlazt.
Stendhal.
★
Hamingjan er ekki hláturs-
efni.
Whately,
erkibiskup af Dyflinni.
DDNNI
Ég er enn sannfærS-
ur um það, að bezta
fræðslan fyrir ung-
linga í kynferðismál-
unum sé á kvöld-
námskeiðum.
DG HEYRT