Fálkinn - 18.04.1962, Blaðsíða 5

(Jrklippusafnið
Úrklippusafnið nýtur þegar
mikilla vinsælda. Sendið úr-
klippur og þér fáið blaðið sent
I*AÐ varickUi m.i.ið verk r.5
skiptr um ljósaskUiiö ú Tjarnar-
bœ, hreytp því úr Tjrrnarbíó i
'fjarnarbíð. Nóg aö ka-tai-inuo;;
órinu, en sctja i staíiinn stafina
Æ og R. Þetta var gcrt í fyrrr
Vísir, marz ’62.
,,l»að er itklcga óhiett aö
fara að búast við næturfrost
um svona hvað af hvcrju —
og þykir vist engum undar-
legt. Komið fram í októbcr.
Hérna j' Keykjavík var
fyrsta frostnóttin í nótt, jafn
vcl Jiótt að ckkert frost hafi
mælst á venjulcgan máta
I»að leyndi scr samt ckki
jjegar maður skrcichlist fram
úr i. niorgun, .yð ín.tnni hcfðj
orðið kalt á fótum, cf maður
hefði stungið þcirn út fyrir
giuggann í nótt.“
Alþýðublaðið, 1959.
Vísnabálkur
Teitur Hartmann mælti
fram þessa vísu við sessunaut
sinn í kirkju:
Yttu við mér ef ég kynni að
sofna.
Þreyta og lúi þjáir mig,
þegar pokinn opnar sig.
Stefán frá Hvítadal orti
þessa vísu um Hall prest, sem
bjó í tvíbýli og voru krytur
með sambýlingum:
Hallur býr við hallan frið,
— hallt er stundargengi.
Hallur stendur hallur við,
— hallar undan lengi.
★
Maður nokkur var spurður,
hvort hann ætlaði ekki í
kirkju. Hann svaraði með
þessari vísu:
Þó að örbirgð ami mér
og elli beygi skrokkinn,
seint ég fer að sækja mér
í sáluhjálparstrokkinn.
★
Kölski lá og las í skrá
lygasyndir manna.
Sagt er frá hann fyndi þá
flesta ritstjóranna.
★
Leiðist mér og líkar ei
að lifa meðal varga.
Aftur geng ég, er ég dey,
og ætla að drepa marga.
Andrés Björnsson.
★
Þó að guð mér gefið hafi
göfugt hjartalag,
Þá get ég ekki elskað nema
einu sinni á dag.
Veröldin arga varð honum hál,
og vildi för hans tálma.
Anakreon má um hans sál
yrkja passíusálma.
DOIMIMI
Gætu þeir Sigurður
frá Brún og Pétur frá
Vallanesi unnið Nó-
belsverðlaun í bók-
menntum, ef þeir
legðu saman vizku
sína?
„Edda prýðir“, allir lýðir
segja;
en hana að brúka of mjög er
eins og tómt að éta smér.
Sveinbjörn Egilsson.
Kveðið við konu.
Þú mátt leggja af þennan hátt,
ef þenkir verða kona.
Við þig get ég varla átt,
vertu ekki svona.
Vísa.
Þú átt eftir eina sneið
eru fáir réttir:
Mæti þér á miðri leið
mýs og allir kettir.
Sigurður Breiðfjörð
Um stúlku.
Augu glettin gaf henni
guð, en prettin heldur:
eg hef frétt það af henni
engum rétt hún geldur.
★
Gísli Brynjúlfsson.
Drekkum, bræður, iðu öls,
árnum mæðu bana,
þegar hræða hrannir böls
hjarta næðisvana.
Kristján Jónsson.
Kristilegar samkomur
|
(„Fjallgöngur méð Drottni“)
Vísir, marz ’62.
Forgangshröð til„Lady"
Vísir, marz ’62.
ðeiti. c.
Maður nokkur kom inn í verzlun eina, sem seldi dýr. Ung
og glæsileg búðarstúlka kom á móti honum og spurði hann,
hvað hún gœti gert fyrir hann.
— Nú skuluð þér taka eftir, svaraði viðskiptavinurinn.
Ég œtla gjarnan að heiðra einn af vinum mínum með því
að gefa honum eitthvert dýr, sem getur verið honum félagi.
Þetta er maður á sextugsaldri, afskaplega vel gefinn og auk
þess vel efnaður, en því miður er hann svolítið bæklaður
og getur ekki farið einn út. Þess vegna hélt ég að eitthvert dýr
gæti orðið honum skemmtilegur félagi. Getið þér stungi'ð
upp á einhverju?
Búðarstúlkan hugsaði sig um andartak, svo sagði hún: —
Nú held ég, ég viti hvað passi.
— Ágœtt, svaraði viðskiptavinurinn, og lwað er það?
Unga stúlkan roðnaði ofurlítið og sagði: — Hvað segið
þér um mig?
FALKINN
5