Fálkinn - 17.07.1963, Blaðsíða 9
jazz verður ef til vill ekki skilinn held-
ur; það eru bara áhrifin sem segja til
sín. Það er ekki hægt að skrifa um jazz
að minnsta kosti er næstum allt sem ég
hef lesið um jazz píp. Þess vegna ætla
ég ekki að skrifa um jazzleikara.
— Hverjir eru þínir uppáhaldsmenn
í jazz?
— Það veit ég ekki. Þeir eru margir.
— Þú varst á jazzhátíð í fyrra?
— Já, ég fór til Washington. Það var
að mörgu leyti skemmtileg og minnis-
stæð ferð.
— Kynntist þú mörgum jazzleikur-
um?
— Þarna með mér var ungur maður
sem gegndi herþjónustu en hafði fengið
leyfi til að fara á þessa hátíð. Hann var
leiðsögumaður minn og kom þvi í kring
að ég fékk tækifæri til að ræða við
nokkra af þeim snillingum sem þarna
voru saman komnir. Ég kynntist þeim
ekki en hafði tækifæri til að þakka
þeim ýmsa góða hluti. Þetta voru sann-
ir listamenn, yfirlætislausir og elsku-
legit'.
Þú minntist á það áðan að sumir
væru á móti jazz og það er á vissan
hátt skiljanlegt. Jazz var einu sinni
klúryrði — klám. Þeir sem lögðu stund
á jazz fengu ekki vinnu nema á hæpn-
um stöðum þar sem var samankominn
alls konar glæpalýður. En jazzinn var
hafinn upp yfir þetta og leiðirnar
skildu. Vegir listarinnar eru stundum
órannsakanlegir.
— Hvað varst þú gamall þegar þú
samdir fyrsta lagið?
— Mín skoðun er sú, að allir sem
geta haldið lagi, geti búið til lag og
þeir gera það sjálfsagt. Ég hef eiginlega
aldrei samið lag en við sömdum að
gamni okkar söngleik og það gaman
hefur haldið áfram. Ef þér hefur dottið
í hug að skrifa að ég væri tónskáld
þá er ég það ekki. Ég er enginn lista-
maður.
— Þú hefur stundum leikið í útvarp-
ið.
— Já, það hefur verið bæði lítið og
ómerkilegt.
— Hvað finnst þér um sjónvarp?
— Hvað mér finnst um sjónvarp?
Mér finnst að það ætti fyrir löngu að
vera komið.
— Og áhugamálin?
— Ég á eitt stórt áhugamál og það
er lúðurinn og reyndar annað líka. Ég
vil helzt fara einu sinni á dag í Sund-
höllina. Það er ekki ólíkt að synda og
að spila á lúður. Til þess að spila á lúð-
ur þarf maður að læra að anda. Til þess
að geta synt þarf maður að læra að
anda og til þess að geta lesið þarf
maður að læra að anda. Ég er sammála
Benna Waage um að Sundhöllin sé
heilsubrunnur Reykvíkinga og stund-
um hefur mér fundizt að það væri allra
meina bót. Valdimar Örnólfsson íþrótta-
kennari útvarpsins segir að maður trigi
ekki að fara í Sundhöllina nema fara í
loftbað og því er ég sammála líka. Ég
treysti þeim algjörlega í þessum efnum
Benna Waage og Valdimar Örnólfssyni.
Mér finnst að allir ættu að hafa það
áhugamál að fara einu sinni á dag í
Sundhöllina.
— Eru miklir sportmenn hér hjá
stofnuninni?
— Mér hefur gengið illa að fá menn
til að leggja stund á hvað heitir það
nú aftur? — lílcamsrækt er það eklci?
Þó hefur mér tvisvar tekist að koma
Högna Torfasyni í Sundhöllina og Thor-
olf Smith einu sinni sem hvort um sig
er mikið afrek. Þeir hafa hér skáksveit
sem kölluð er Riddaraliðið undir ör-
uggri stjórn Baldurs Pálmasonar en ég
Framhald á bls. 30
9
FALKINN