Fálkinn - 17.07.1963, Page 12

Þcgar
ráða áitti
Kennedy
ai dögum
12 FALKINN
önnum er ef til vill í fersku minni, að Kennedy
forseti fór í opinbera heimsókn til Suður Ame-
ríku í desember 1961. Meðal þeirra ríkja, sem
hann kom til var Venezuela. En einmitt þar
gerizt saga sú, sem hér verður sögð.
Höfuðborg Venezuelu, Caracas, stendur nokkuð frá sjó,
en hár fjallgarður skilur hana frá borginni, La Guaira. Sú
borg er hafnarbær Caracas. Milli borganna er á að gizka
25 enskar mílur. Svo hafði verið ráðgert, að Kennedy forseti
kæmi til La Guaira og æki þaðan til Caracas.
Fimm dögum áður en forsetinn átti að koma, var veður
nokkuð þungbúið. Þykkir og gráir skýjaflókar huldu fjöllin
í nágrenni Caracas. Almanakið sýndi, að í dag var 11. des-
ember 1961 og klukkan var tæplega 12 um miðnætti.
Fréttamenn, sem komið höfðu á undan forsetanum, símuðu
blöðum sínum, að allt virtist með kyrrum kjörum í Caracas
og þeir hefðu engar spurnir haft af því, að verið væri að
undirbúa óeirðir vegna komu Bandaríkjaforseta.
Um miðnætti þann 11. desember 1961 gerðist atburður
nokkur í litlu þorpi um 200 mílur vestur af Caracas. Þetta
þorp, Urachiche, var friðsælt af suðuramerísku þorpi að vera
og menn lifðu þar yfirleitt í sátt og samlyndi. Lögreglan
hafði ósjaldan mikið að gera og oft kom fyrir, að hún væri
kölluð út að næturlagi. Þetta kvöld var óvenju hljóðlátt.
Enginn sást á ferli og síðustu slarkararnir komnir heim í
bæli sín. Lögreglan átti því rólega nótt fyrir höndum.
A lögreglustöðinni sat einn lögregluþjónn í varðstofunni
við lítið skrifborð og reit skýrslur fyrir foringjann, Pablo
Lopez, sem svaf svefni hinna réttlátu í hengikoju inn af
varðstofunni. A efri hæð hússins sátu þrír lögregluþjónar
yfir kaffibolla og mösuðu glaðlega saman.
Bifreið stanzar fyrir utan. Skyndilega heyrist ekki til
vélar hennar. Allt í einu er hurðinni á lögreglustöðinni
hrundið upp með braki og brestum og sex grímuklæddir
menn ryðjast inn. Þeir eru allir væddir eins; í snjóhvítum
skyrtum og buxum, háum stígvélum og sérhver vopnaður
skammbyssu.
Áður en lögregluþjóni þeim, sem sat við skrifborðið, gafst
tóm til að átta sig, höfðu þeir skotið hann til bana. Skot-
hvellirnir vöktu Lopez upp af værum blundi og hann þaut
fram úr kojunni inn í varðstofuna. Þeir skutu hann líka til
bana. Einn hinna þriggja lögregluþjóna, sem höfðu setið
yfir kaffibollum sínum, ætlaði að stökkva niður stigann til
hjálpar, en það fór á sömu leið fyrir honum og þeim Lopez
og undirmanni hans. Hinir tveir lögregluþjónar, sem enn
voru uppi standandi gáfust upp.
Þegar þeir sexmenningarnir höfðu náð valdi á lögreglu-
stöðinni, hófust þeir þegar handa um að safna öllum vopnum,
sem til voru í húsinu. Fengur þeirra varð óvenju mikill;
þeir höfðu 40 skammbyssur upp úr krafsinu, eina vélbyssu
og slatta af handsprengjum. Þeir sexmenningarnir skáru á
símaleiðslurnar og hurfu síðan úr þorpinu til aðseturs síns,
er var í 30 mílna fjarlægð frá þorpinu, upp í Yaracuy-fjöllum.
Nær klukkustund leið, áður en lögreglan í Barquisimeto,
næstu borg við Urachiche, fékk nokkuð að vita um árás
þessa. Þegar hún kom til hjálpar voru bófarnir í öruggri
höfn.
Þar töldu þeir saman öll þau vopn, sem þeir höfðu yfir
að ráða. Auk þeirra vígvéla, sem þeir höfðu stolið frá lög-
reglunni í Urachiche, áttu þeir í fórum sínum miklar birgð-
ir af tékkneskum byssum og skotfærum, sern hafði verið
smyglað til þeirra með fiskibátum frá Kúbu.
Tveir þessara sexmenninga, þeir José Antonio Lugo og
Leoncio Garda voru helztu forsprakkar kommúnista þar
um slóðir og miklir aðdáendur Fidels Castrós. Einn af þessum
sex var E1 Toro, kúbanskur byltingaseggur, alþekktur undir
nafninu „Bolinn“. Vann hann undir stjórn hins ofstækis-
fulla skæruliða, Ernesto Che Guevara.
Þessir menn sitja nú á ráðstefnu og hyggja á uppreisn.
Það er E1 Toro, sem hefur orðið:
— Che verður hreykinn af olckur. Við náðum í vopnin eins
auðveldlega og að drekka vatn. Nú er aðeins eitt eftir, það
er að beita þeim gegn Kennedy, sjálfum.
t