Fálkinn - 03.02.1964, Qupperneq 24

Hefurðu nokkurn tíma komið til einhvers staðar
í fyrsta sinn og fundist þú hafa komið þar áður?
Gæti kenningin um endurholdgun varpað nokkru
ljósi á þessa kynlegu tilfinningu?
ÞRIÐJA GREIN
Beatrix Hepburn á nú heima í Englandi og talar prýðisvel
ensku. Þó hefur hún aldrei tekið tíma í málinu en gat talað
það áður en hún heyrði nokkurn mann mæla orð á því máli.
Skýringar hrökkva skammt í þessu tilviki... nema gert sé
ráð fyrir endurholdgun.
Fyrir nokkrum árum var hún við nám i Budapest. Hún
varð fyrir alvarlegu slysi, sem skaddaði heilann. Þegar hún
hafði fótavist á ný kunni hún ekki orð í ungversku... hins-
vegar talaði hún ensku eins og innfædd og skildi hana full-
komlega. Og frá þeim degi hefur henni ekki verið unnt að
skilja orð í ungversku, hvað þá tala málið.
Og að lokum neyddist Beatrix Hepburn til að fara til Eng-
lands og nema þar. Meðan hún dvaldi í Lundúnum var henni
boðið í ökuferð um Essex-héraðið.
— Ég þekkti héraðið umsvifalaust, segir Beatrix Hepburn,
ég gat vísað vinum mínum til vegar eins og ég væri þarna
fædd og uppalin. Auðvitað hef ég aldrei komið þar áður.
í þessu tilviki fer það saman að viðkomandi persónu finnst
hún hafa komið áður á staðinn og hún hefur orðið fyrir
slysi, sem hafði þau undarlegu áhrif að hún talaði ensku upp
frá því. Varð slysið til þess að rifjaðist upp fyrir henni hulin
enskukunnátta, kunnátta sem hún bjó yfir frá fyrri tilveru?
Meðan á rannsókn minni stóð. hitti ég fyrir margt fólk, sem
hafði svipaða sögu að segja og Beatrix — því fannst endilega
að það „hefði komið hér áður.“
Tökum til dæmis frú T., venjulega enska húsfreyju. Hvers-
dagsleg kona, sem að minni hyggju lét ekki ímyndunaraflið
hlaupa með sig í gönur. Fyrir nokkrum mánuðum fór hún
ásamt kunningjafólki til Hampton Court, en það er nafn-
togaður konunglegur bústaður og stendur við Thamesá. Þó
fannst henni hún hafa komið þar áður þegar hún leit víð-
lenda garðana og trausta múra.
Sönnunin lét ekki lengi á sér standa. Innan skamms komst
hún að raun um að hún vissi um ákveðna staði... sem hún
gat ekki hafa þekkt ef hér Væri um fyrstu heimsókn hennar
að ræða. Lokasönnunin kom þegar hún og vinir hennar ákváðu
að skoða eldhúsið. Hampton Court er geysistórt völundar-
hús og ekki auðratað um salarkynnin.
Þó gat frú T. vísað hiklaust til vegar alla leið að eld-
húsunum.
Ég hef komist að raun um ýmislegt furðulegt á rannsóknar-
ferðum mínum. Ég komst að raun um að það er hreint ekki
óalgengt að fólki hafi fundizt það hafa komið áður á stað,
sem það hafði aldrei áður augum litið. Og í fæstum tilfellum
virtist um sjúklega ímyndun að ræða.
Einn dularfyllsti viðburður af þessu tagi sem vottfestur
var, gerðist nýlega í Liverpool. f kvikmyndahúsi horfði fólk
á sögulega kvikmynd þar sem lafði Jane Grey var tekin af
lífi. Skyndilega brutust út angistarvein í salnum og kona ein
hrópaði hástöfum:
„Þetta er rangt með farið — ég var þarna viðstödd — ég
var þarna viðstödd!“
Konan reyndist vera fjarska hversdagsleg vélritunarstúlka
II FÁLKINN
að nafni Dorothy Jordan. Eftir á, þegar hún hafði náð sér
eftir ósköpin, skýrði hún frá því að henni hefði fundizt líkt
og í draumi að hún upplifði þá raunverulegu atburði, sem
kvikmyndin var sniðin eftir.
Henni hafði í raun og veru fundizt hún liafa verið við-
stödd.
Ósjálfrátt gerði hún sér grein fyrir því meðan hún horfði
á kvikmyndina að ýmsir viðburðir hennar stönguðust á við
raunveruleikann. Á einhvern dularfullan hátt vissi stúlkan
hvað hafði gerst.
í kvikmyndinni var lafði Jane Grey látin stara út um
gluggann sinn í Tower í London. Dorothy vissi að glugginn
hafði ekki verið hærri en svo að hægt væri að horfa út um
hann.
í kvikmyndinni var mannfjöldinn látinn vera þögull meðan
lafði Jane var leidd til aftökustaðarins. Dorothy vissi að
manngrúinn hafði öskrað og látið öllum illum látum.
Þá sázt ekki í kvikmyndinni drengur, sem kraup á bæn
við höggstokkinn né heldur svart band, sem böðullinn bar
um úlnliðinn. Þó vissi Dorothy Jordan á einhvern kynlegan
hátt að þannig hafði þessu verið varið í raun og veru.
Undarlegast við þetta allt er það að stúlkan reyndist hafa
á réttu að standa þegar farið var að rannsaka málið. Glugg-
inn reyndist of hár, mannfjöldinn öskraði, drengur hafði
kropið á bæn og böðullinn hafði borið svartan borða um
úlnliðinn.
Þó Dorothy hafi aldrei fyrr orðið fyrir slíkri reynslu, þá
er hún sannfærð um að hún hafi lifað áður... sem þjónustu-
stúlka lafði Jane Grey. Og eftir þessa kynlegu atburði í kvik-
myndahúsinu getur enginn neitað því að eitthvað kunni að
vera hæft í endurholdguninni.
Dr. Hereward Carrington, hinn víðkunni sálfræðingur, segir
frá einu tilviki, sem hann rannsakaði sjálfur. Maður nokkur
fór að skoða kastala, sem hann hafði aldrei séð fyrr, en verið
sagt að væri forvitnilegur. Maðurinn reikaði um kastalann
unz hann nam staðar skyndilega frammi fyrir þykkum múr
og sagði:
„Hér voru dyr áður fyrr!“
Enginn í kastalanum minntist þess að þarna hefðu nokkurn
tíma verið dyr en eftirgrennslan leiddi í ljós að maðurinn
hafði haft rétt fyrir sér, múrað hafði verið upp í dyrnar
endur fyrir löngu. Maðurinn skýrði svo frá að honum hefði
fundizt hann hafa verið þarna áður fyrr, þótt hann vissi
hins vegar að hann hafði aldrei komið þar áður.
Þau dæmi verða ekki tölum talin þar sem fólk þykist hafa
orðið fyrir svipaðri reynslu, skynsamt, heilbrigt fólk. Skáld-
konan Edith Olivier heimsótti þorpið Avebury í fyrsta sinn.
Af einhverjum ókunnugum ástæðum minntist hún óljóst
raðar af stórií'^ steinum. Hún minntist þorpshátíðar sem
haldin var i «* í»nnd við þessa stóru steina.
Húni fór að spyrjast fyrir. En enginn vissi nein deili á
Framhald á bls. 39.