Fálkinn - 09.05.1966, Blaðsíða 47

BANGSI
OG
LISTA-
VERKIÐ
S/ic?AW
AV Ub&4
RWöT
Eftir Vilborgu Dagbjartsdóttur
SVARTI ÞJÓFUR
1 desember fara jólasveinarnir
að tínast til borgarinnar. Þeir
bjálpa til í stærstu verzlununum,
opna dyrnar fyrir fólki, hneigja
sig brosandi og þakka fyrir við-
skiptin. Þeir eru ósköp vingjarn-
legir við krakka, heilsa þeim með
handabandi og taka þá jafnvel í
fangið.
Á nóttunni, meðan góðir krakk-
ar sofa, kemur einhver jólasveinn-
inn og lætur epli, köku eSa súkku-
laSi í skóna þeirra. Þess vegna
setja krakkarnir annan skóinn sinn
út í glugga svo jólasvemninn sjái
hann. Flestir krakkar-eru þægir
og fara snemma aS sofa á hverju
kvöldi, af því aS þá vita þeir, aS
eitthvaS reglulega gott kemur í
skóinn.
Labbi og bróSir hans gerSu þaS
aS mmnsta kosti og jólasvemn lét
ævinlega gott í skóna þeirra, og
hann gerSi ekki upp á milli, þótt
annar skórinn væri minni, lét hann
jafnt í báða.
Stundum vaknaði Labbi á und-
an bróður sínum, þá flýtti hann
sér fram úr, gáði í skóna, tók úr
sínum skó og vakti svo bróður
smn, sem var ekki lengi að bregða
við.
Á Þorláksmessumorgun gerðist
nokkuð skrítið. Þegar Labbi vakti
bróður sinn var ekkert í skónum
hans, en í Labba skó vaf stór
súkkulaðibiti. Labbi greip hann
og tróð honum upp í sig.
,,ÞaS er ekkert í þínum skó,
Bói.“
Bói hljóp inn til mömmu og
vakti hana.
„Það var ekkert í mínum skó.“
„Hvaða vitleysa, víst var í þín-
um skó,“ sagði mamma.
„Komdu hérna, Labbi. Tókstu
úr skónum hans bróður þíns?“
„Nei, hann var tómur. Jóla-
sveinninn lét ekkert í hann.“
„ÞaS er ekki satt. Eg sá súkku-
laði í báðum skónum, þegar ég
breiddi ofan á ykkur seint í gær-
kveldi. Einhver hefur tekið úr Bóa
skó. ÞaS er voSalega Ijótt að
stela.“
„Ég gerði það ek.ki “ Labbi var
saklaus og hremn á svipinn.
„Þeir, sem stela eru kallaðir
þjófar. Það er skömm að vera
þjófur,“ sagði mamma.
„Ekki er ég þjófur,“ sagði
Labbi.
Framh. á bls. 50.
„Æ, æ, góði Dódó minn!“ kveinaði
Bangsi og bar sig illa. „Þetta er voða-
legt! Bannsettir bófarnir hafa stolið
afmælisgjöfinni sem þú varst að gefa
mér!“ „Ámælisvert athæfi.“ samsinnti
Dódó, en hann var talsvert gefinn fyrir
hátíðlegt tal. „Ennfremur hafa þeir
stórskemmt myndirnar af þínum góðu
og grandvöru forfcðrum.“ „Nei, sjáðu!“
hrópaði Bangsi allt í einu. „Þarna er þá
málverkið sem þú gafst mér! Þeir stálu
myndinni af honum afa í staðinn! Ekki
skil ég hvað þeir ætla sér að gera við
hana.“ Á sömu stundu var Tonío að
uppgötva þetta. „Asni!“ öskraði hann
öskuvondur. „Stupido, stupido, stupi-
do!“ (þið munið, að það þýðir heimsk-
ingi) „Þetta cr alls ekki AUGA KÝ-
KLÓPSINS! Við verðum að fara í'aðra
ránsför undir eins. Stupido!“
FÁLKINN 47