Nýtt kirkjublað - 13.10.1906, Side 7

NÝTT KIRKJUBLAÐ.
22S
dóminn, nndir eins og maður fer að gera sér nokkra grein
fyrir hverju hann trúir, ])á myndast trúarsetningar; ])ær eru
ómissandi unibúðir — ef svo mætti segja — um trúna, eins
og hnotin utan um kjarnann eða skelin um perluna. Það
er kennarans að reyna að sjá um ]>að, að barnið fari ekki
á mis við kjarnann og perluna. Má vera, að ]>að geri enn
fremur sunium kennurum trúarsetningar kversins leiðari, að
]>eir séu sjálfir fráhverfir þeim í huga að einhverju leyti.
Það kæmi mér alls ekki á óvart, ]>ó að svo væri — og —
ég lái ]>eim ]>að ekki neitt. Þeir eru margir svo ungir rnenn,
að óhugsandi er næstum því, að }>eir I>afi hugsað ])au efni
öll lil hlitar, enda hygg ég að það geri fáir fyr en lífsreynsl-
an kemur og hjálpar til, opnar augun og dýpkar skilninginn.
En öllum slíkurn vildi ég segja: verið ekki of fljótir til að
neila því, sem ]>ið skiljið ekki; kastið ekki of brátt i burtu
öllu því, sem ykkur fellur ekki. Biðið, það skaðar ekki. En
fáist samt aldrei við að prédika fyrir börnum neinn þann
lærdóm, sem þið trúið ekki sjálfir; þið megið aldrei standa
sem hræsnarar frammi fyrir börnunum né sjálfum ykkur; seg-
ið þá heldur að eins: „svo kennir kirkjan okkur“, og þegið
við börnin um ykkar efasemdir. Þær eru ekki fyrir börn.
Leggið því meiri áherzlu á meginatriðin, einkum það, sem
hefir rnarkað dýpst spor í hugskot ykkar sjálfra; það sem hefir
hitað ykkur bezt um hjartárætur; það eitt getur verið ykkur
sannarlegt hjartans mál, og það nær altaf bezt til hjartans i
öðrum. Sé einhver, sem ekki trúir meginatriðunum heldur —
já — þá vildi ég helzt að hann væri ekki barnakennari.
Það eru ekki margir guðleysingjar, sem ég teldi hættulaust
að bafa i þeirri stöðu.
Annars var það ekki tilgangur minn með þessum orð-
um, að fara frekar út í það, hvernig kristindómsfræðslu er
hagað eða ætti að vera hagað, ég held ekki að það só höfuð-
atriðið, þó að það hafi auðvitað stórmikla þýðingu, hitt ætla
ég mest um vert, að allir sem hafa það starf á hendi að
kenna kristindóminn finni til þess innilega, hve iniklu það
varðar, og ræki það með allri þeirri alúð og kærleika, sem
þeir eiga til, kærleika til kristindómsins og barnanna, sem
þeir eru að kenna hann. Það rná ekki eiga sér stað, að
það verði sagt með nokkrum sanni um nokkurn kennara að