Nýtt kirkjublað - 01.08.1908, Blaðsíða 10

178 NÝTT KIRK.TUBLAÐ
Hér g Idir það sem oftar, að „nppskeran er mikil en
verkamennirnir eru fáir,u — og ónýtir. Biðjum ]iví herra
uppskerunnar, að hann sendi verkamenn á akurinn, að hann
veiti oss öllum, prestum, organistum, kennurum og öllum með-
lirnum safnaðanna vilja og mátt lil þess að hrinda áfram á
heppilegan hátt ]>essu þýðingarmikla máli; að bœia kirhjv-
sönginn ror á meðal.
Lrcstur um haf.
íslenzku blöðin í Vezturheimi geta talið það sér til ágœt-
is, hvað margir rita í þau. Eg á við gömlu og stóru blöðin,
Heimskringlu og Lögberg. Þau eru bæði langtunr ómengaðri
alþýðublöð, en blöðin hér heima, þar sem einn maður, eða
fáir menn einir fylla blaðið, og steypa alt í sínu rnóti.
Þeir eru líklega færri, sem telja vestanblöðunum ]>etta
til kosta, en bragð er þó að þessu fyrir sig, og sitt hvað
kemur þar fram til skilnings og íhugunar, sem miklu síður
er að leita að í frónsku blöðunum.
I einu Heimskringlu-blaðinu núna í vetur var t. d. sagt
frá því, hvaða drög lágu til þess að umkomulítil stúlka tlýði
landið, ogí sama blaðinu voru sagðar orsakir til þe s, að mikils-
metinn bóndi í sveit tók sig upp með fjölskyldu sína og fór
vestur um haf.
Og hvorltveggja átti skylt við kirkju og trúmál.
Lögin um greiðslu dagsverks og lausamannsgjalds ráku
stúlkuna burt úr landinu.
Hún er orðin hálffimtug um aldamótin, hefir verið í vist-
um og sjálfsmensku, vestarrlands, ein 30 ár, dugleg hefir hún
verið auðsjáanlega, en lítið hefir hún eignast, kaupið þriðjung-
ur við það sem nú gerist, og greiddist mest í vaðmálum, mis-
jafnlega góðum. Eignin varð helzt í kindum, en þá eltu
Irana alstaðar opinberu gjöldin, þegar eignin sú náði hálfu
hundraði, og þegar presturinn hennar skýrði lienni frá þvi,
að henni bermi bæri að greiða 50 aura til kirkju og 50 aura
til sín á ári auk dagsverksins, þá fóralveg um þverbak: „Þá
fanst mér vinnu- og félags-frelsi nrínu vera misboðið,“
og