Nýtt kirkjublað - 01.04.1910, Blaðsíða 6

78
NÝTT KIRKJUBLAÐ
Að þýða gamla testamentið nr frummálinu og setja drott-
inn alstaðar í stað Jahve, væri í raun og veru að falsa text-
ann. Með því að halda eiginnafninu á guði Gyðinga, fáum
vér og sannari liugmynd um trú þeirra. Upphaflega hugsuðu
þeir sér Jahve aðeins guð sinnar þjóðar, guð Israels. Það
kemur glögglega fram víða i gamla testamentinu. Þeir héldu
að hver þjóð ætti sinn guð. Því til sönnunar má nefna þessi
ummæli Jefta í Dóm. 11, 24. Hann mælir þar til konungs
Ammonita á þessa leið: „Hvort tekur þú ekki til eignar það sem
Kamos, guð þinn, gefur þér til eignar? Svotökum vér ogtileignar
land allra þeirra, sem Jahve, guð vor, stökkvir burt undan oss“.
Þá er trúin sú hjá Israelsþjóðinni, að Jahve sé þeirra guð og
hann einan eigi þeir að dýrka; en jafnvíst sé það og, að
Kamos sé guð Ammoníta og hann eigi þeir að dýrka. Það
eru spámennirnir sem síðar hefja ísraelsmenn til fullkominn-
ar eingyðistrúar og kenna þjóðinni að líta á Jahve sem skap-
ara alheimsins.
Jahve-nafnið sjálft getur því — eins og Jehóva-nafnið
áður — orðið til að minna oss á, hver munur er á guðshug-
myndinni i gamla og nýja testamentinu. Þvi að sumir tala
svo og rita sem engin framför hefði orðið í guðsþekkingunni
með Kristi. Það er aíleiðing af því, að steypa öllum ritum
biblíuunar saman í eina heild og telja þau öll jafumikilvæg.
Þeim til frekari skilnings, sem amast hafa við Jahve-
nafninu, má geta þess, að Biblíufélagið brezka sendi oss,
skömmu áður en byrjað var að prenta biblíuna, prentaðar
reglur um útgáfur þess á biblíunni í ýmsum löndum. Þar
var það tekið fram berum orðnm, að mönnum væri það al-
gerlega í sjnlfs vald sett hér á landi, eins og annarstaðar, hvort
þeir vildu heldur halda Jahve-nafninu óbreyttu úr hebresk-
unni, eða hafa Jehóva-myndina eða setja drottinn i staðinn.
Þegar þessi heimild kom frá félaginu, samþyktum vér
að taka Jahve-heitið. Því að það töldum vér réttast og það
gera beztu þýðingar, sem gefnar eru út með öðrum þjóðum
á síðustu árum. Hversu illa það kemur við, að setja drott-
inn í stað Jahve, sést bezt á þeim stöðum, þar sem drottinn
stendur með Jahve-nafninu, t. d. 1 Mós. 15, 2: „Drottinn
Jahve“. tað yrði þá að vera: Drottinn drottinn, eins og
víða er haft í ensku bibliunni, Raunar hefir stundum verið