Nýtt kirkjublað - 01.10.1913, Blaðsíða 2

218
NÝTT KIRKJUBLaB
kvenna —, sem sjá þörfina faetur en aðrir og elska bæði krist-
indóni sinn og æskulýðinn meir en aðrir.
Hjá öðrum kirkjufélögum eru sunnudagaskólarnir skoðaðir
sem einn allra þýðingarmesti liðurinn í kirkjulega starfinu.
Kirkjufélögin sjá um, að kennararnir geti fengið undirbúning
undir starf sitt. Kennarar og aðrir starfsmenn skólanna á
stærri eða smærri svæðum hafa sameiginlega fundi með sér
við og við til þess að ræða um kenslu-aðferðir og starfs-að-
ferðir, hvernig aðsókn megi auka að skólunum og hvernig
heppilegast sé að glæða áhuga nemenda við námið. Kirkju-
félögin gefa út heil-mikið af prentuðu máli handa skólunum,
og hafa sérstaka starfsmenn, sem gjöra það að aðal-starfi sínu
að vinna að eflingu sd.skóla-starfsins, með því að sjá um út-
gáfu hentugra sd.skóla-rita, heimsækja skólana, kynna sér
hag þeirra og leiðbeina þeim. Hugsum oss t. d. hvílíka þýð-
ingu það hefir haft fyrir framfarir sd.skóla-starfsins í Banda-
rikjunum, sem dr. Trumbull heitinn, sá er stofnaði blaðið
Sunday School Times, vann í þarfir þess máls, bæði með
ferðum sínum milli skólanna og blaði sínu.
Hjá oss vantar að kalla má alt þetta. Það er engin
samvinna milli sd.-skólanna, engir sameiginlegir kennarafundir
ekkert eftirlit. Síðustu árin hefir af kirkjufélagsins hálfu ver-
ið lítið annað gjört fyrir sd.skólana en það, að „Ljósgeislar"
hafa verið gefnir út, og nú slðustu tvö árin stuttar lexíuskýr-
ingar fyrir eldri deildirnar. Sd.skóla-blaðið „Kennarinn", sem
var gott blað og mörgum kært, var látið hætta að koma út.
Það hefir verið talað um, að gjöra ýmislegt þessu máli til
stuðnings, eins og t. d. að gefa út á prenti eitthvað af leið-
beiningum við sd.skóla-starfið, og að koma á fót nokkurskon-
ar kennaraskóla yfir einhvern stuttan tíma árs, — en ekki
hefir neitt orðið af þvi ennþá.
Af hverju kemur ])etta framkvæmdarleysi? Af því að
skilninginn á þessu máli og áhugann fyrir þvi vantar svo mjög
lrjá fólki safnaðanna — alment talað. Kirkjuþingsmenn hafa
líklega oft alt of fáir verið áhugamenn fyrir sd.skólum; hafa
þvi sd.skólamáls-fundir kirkjuþinganna stundum fengið álíka
undirtektir einsog fólkið fékk forðum hjá lærisveinunum, sem
fanst það vera að eyða til ónýtis dýrmætum tíma að ónáða
meistarann með börnunum litlu. En hann leit öðruvisi á það;