Nýtt kirkjublað - 01.10.1913, Blaðsíða 3

NÝTT KÍRKjÚBtiAí)
219
hann sagði, að slíkra vœri guðsríki; og hann tók |iau sér í
fang og lagði hendur yfir þau og blessaði þau. — Það ])arf
fólk þessa kirkjufélags að læra að gjöra betur en verið hefir
til ])essa, í nafni hans. Framtíð þess er undir þvi komin.
A þessu verður engin veruleg bót ráðin fyrr en leikmenn
koma til skjalanna, taka þetta mál að sér og láta sér þykja
vænt urn það. — Prestarnir hafa í liðinni tíð reynt sig við
það. En þeir hafa svo tiltölulega litlu getað komið til leiðar,
bæði af því að þeir þurfa flestir mörgum söfnuðum að þjóna
i viðáttumiklum prestaköllum, og líka vegna of mikils sam-
vinnuleysis safnaðanna. Sd.skóla-kennara geta þeir oft ekki feng-
ið nema með miklum eftirgangsmunum; heimilin hafa alt of
lítið að því gjört, að láta börnin sækja skólana reglulega og
koma undirbúin; og kennarafundi til undirbúnings bafa menn,
að minsta kosti sumstaðar, ekki fengist til að sækja.
Fullorðna safnaðarfólkið þarf að vinna að sd.skólunum af
áhuga ef nokkuð á að verða ágengt. En þegar um það er
talað, afsakar margt eldra fólkið sig með því, að það sé því óvant,
— hafi aldrei alist upp við sd.skóla. Mér finst sú afsökun vera
álíka og ef einhver maður, nýkominn heiman af Islandi til
þess að fara að búa hér, vildi endilega slá engið sitt með
orfi og ljá, af því að hann væri þessum sláttuvélum óvanur
að heiman, — hefði ekki alist upp við þær; skyldi menn ekki
þurfa að læra og æfast við sd.skóla-staríið einsog við hvað
annað ?*)
Og þar erum vér líka komnir að aðal-meininu: Menn
skoða sd.skólana sem nokkurskonar barnaskóla, í stað þess að
þeir eiga að réttu lagi að vera biblíu-skólar eða kristindóms-
skólar fyrir alt safnaðarfólkið. Það kveður svo ramt að þessu,
að það er engu Iíkara en að sumum þyki nærri því minkun
að því að sitja og hlýða á kenslu í sd.skóla. Og afleiðingin
af þessari öfugu aístöðu eldra saínaðarfólks, þessari hálfgjörðu
lítilsvirðingu, sem það sýnir í verki sd.skóla-staríinu, er sú,
meðal annars, að unglingarnir hverfa oft úr skólunum skömmu
eftir fermingu, -— Iíklega til þess að vera eins og fyrirmyndir
þeirra, fullorðna fólkið.
Háttvirtu kirkjuþingsmenn! Hér blasir við yður heilagt
*) „Freyr'1 segir 40 slúttuvélar keyptar lil luntlsins i ár. Aths. úlg.