Vikan - 03.07.1952, Blaðsíða 8

8
VIKAN, nr. 26, 1952
Húsbóndinn á heimilinu.
Teikning eftir George McManus.
Dóttirin: Hvað gengur eiginlega á i eldhúsinu?
Nágrannarnir halda áreiðanlega að pabbi og
mamma séu að rífast.
Eldabuskan: Snautaðu út og komdu ekki inn
aftur, eða ég stíg ofan á þig. Þú ert líkari skor-
dýri en hundi.
Þjóríninn: Hlustaðu á mig. Talaðu aldrei aftur
við hundinn á þennan hátt. Þú verður að fara eftir
skipunum mínum, því ég á að hugsa um hann.
Eldabuskan: Er það svo?
Dóttirin: Hvernig stendur á því að þú talar
svona við Birgittu? Ef hér þarf að gefa einhverjar
skipanir. skal ég gera það. Skilurðu það?
Þjónninn: Já, ungfrú.
Gissur: Hvað gengur á? Allir virðast vera að
rífast.
Dóttirin: En, pabbi, þú skilur þetta ekki.
Gissur: Ég þarf ekki að skilja það. Ég stjórna
þessu heimili og allt verður eins og ég vil. Ef þú
átt í erfiðleikum við þjónustufólkið, áttu að segja
mér frá því, ég skipa fyrir.
Rasmína: Og hvenær fékkstu þá hugmynd að
þú værir húsbóndinn á heimilinu? Af hverju tal-
arðu svona við dóttur þína? Þegiðu, ég skipa fyrir
og segi það sem segja þarf á þessu heimili.
Gissur: Það hefirðu alltaf gert.
Eldabuskan: Rasmína, ég vil ekki hlusta á neitt röfl frá
þessum montna þjóni.
Þjónninn: Dóttir yðar móðgaði mig.
Dóttirin: Pabbi skammaði mig.
Rasmína: Þetta er allt þér að kenna, heimskinginn þinn.
Gissur: Ég fer á skrifstofuna. Ég hefi frið þar.
Sendisveinninn: Gissur, einkaritarinrx
þinn skammaði mig af því ég sagði hin-
um sendisveininum að ég réði hér. Ég gerði
ekkert af mér.
STJÁNI DÁTI
Stjáni: Haltu þér í skefjum, kall minn, ef ég á ekki að lumbra á lags-
bróður þínum!
.
CDPYHICIIT A. Ð. ALCA I