Vikan - 21.04.1955, Síða 10

ÝMSAR ÁBENDINGAR
UM HÁRIÐ
AÐ er kominn tími til að
kveða niður tvö gömul
hindurvitni. Það fyrra er, að
með því að bursta hárið, bursti
maður úr því liði og lokka. Það
er algerlega rangt! Hárið verð-
ur þvert á móti meðfærilegra sé
það burstað. Því skyldu hár-
greiðslukonur annars bursta
hárið í liði, í stað þess að greiða
það ?
1 öðru lagi hefur því verið
haldið fram, að feitt hár verði
ennþá feitara sé það burstað.
Þetta er líka rangt. Það er að
vísu rétt, að eftir langa van-
rækslu, burstar maður í fyrstu
feitina, sem liggur niðri í húð-
inni, upp á yfirborðið, en með
því gerum við hinum stífluðu
kirtlum aftur fært að starfa
rétt.
Hárburstinn er því til mikils
gagns, sé hann notaður reglu-
lega. Hann burstar ryk úr hár-
inu og styrkir hörundið. Bezt
er að beygja sig fram, láta hár-
ið falla fram fyrir andlitið og
byrja að bursta með mjúkum
reglulegum strokum upp hnakk-
ann.
Líflaust hár: Eggjashampoo
er gott fyrir þessháttar hár.
Eggjahvíturnar úr tveimur
eggjum eru þeyttar og síðan
eggjarauðurnar, og loks er þeim
blandað saman. Hárið er bleytt
í köldu vatni, nuddað upp úr
helmingnum af eggjunum, skol-
að í köldu vatni og nuddað aftur
upp úr afganginum af eggjun-
um. Loks er það skolað úr volgu
vatni.
Mjög þurrt hár þarf að þvo
vikulega úr volgri olífuolíu.
Henni er nuddað ofan í hárs-
vörðinn, handklæði vafið um
höfuðið og haft þannig yfir
eina nótt eða eins lengi og hægt
er. Síðan þarf að þvo hárið úr
sápuvatni.
Mjög feitt hár þarf að þvo
til skiptis með grænsápu og
venjulegri hárþvottasápu. Einu
sinni í viku ætti að nægja, því
grænsápan er mjög sterk.
Hárlos er oft aðeins eðlilegt.
Hárin lifa aðeins í tvö ár og
detta svo af, en í staðinn koma
önnur hár. En ef ástæða er til
að halda að hárlosið sé óeðlilega
mikið, er vissara að leita læknis.
Hárlagning: Með því að æfa
sig, geta flestar konur komizt
upp á lagið með að leggja hárið
á sér sjálfar.
Ef það er lagt þurrt, er bezt
að bursta það sem líkast því
sem það á að vera og væta það
ekki fyrr en búið er að klemma
niður alla liði og vefja upp
lokka. En þá er hárið vætt með
baðmullarhnoðra, annað hvort
með vatni eða lagningarvökva.
Eigi að leggja hárið blautt, er
bezt að leyfa því að þoma svo-
lítið áður en farið er að eiga
við það.
Rétt hárgreiðsla: Það er á-
gætt ráð, að athuga hvernig ný
hárgreiðsla fer við andlitið áð-
ur en byrjað er að klippa hárið.
Það er gert á eftirfarandi
hátt: Þegar búið er að fá froðu
í hárið, er handklæði vafið um
höfuðið, síðan er aftur borin í
sápa, handklæðið vafið um höf-
uðið og látið vera þannig í 5
mínútur. Þegar handklæðið er
tekið af, er hárið meðfærilegt
og hægt að láta það liggja eins
og maður vill. Þegar lokaá-
kvörðunin hefur loks verið tekin
um það, hvers konar hárgreiðsla
fari bezt við andlitið, er kom-
inn tími til að fara á hár-
greiðslustofu, til að fá klippingu
og hárlagningu.
Og að lokum eru hér nokkrar
ábendingar:
□ Sé hárið strengt aftur frá
gagnaugunum, sýnist langt
nef ekki eins langt og
sterklegur kjálkasvipur
verður ekki eins áberandi.
□ Engum konum, nema þeim
sem hafa reglulegt, ávalt
andlit, er ráðlagt að skipta
í miðju.
□ Eigi ennið að sýnast
smærra, er bezt að greiða
hárið í lausan topp, sem rís
upp frá andlitinu.
Q, Sé toppurinn greiddur ská-
halt niður á ennið, sýnist
stórt enni minna og hvöss
haka verður ekki eins áber-
andi.
□ Látið hárið aldrei ýfast og
standa út í hliðunum, beint
út frá nefinu. Það eyðilegg-
ur vangasvipinn. Látið það
ýfast ofar eða neðar en nef-
ið.
(John Robert Powers hárgreiðslu-
maður).
Enskar bollur
180 gr. hveiti, 30 gr. hrísmjöl,
ögn af salti, 1% sléttfull tsk.
lyftiduft, 90 gr. smjörlíki, 60 gr.
sykur, 1 egg, 2—3 barnaskeiðar
af mjólk, hindberjamauk og svo-
litil mjólk og. sykur ofan á boll-
urnar.
Það er ágœtt að byrja á því að
kveikja á ofninum, því hann þarf
að vera vel heitur og það er. fljót-
legt að búa til deigið.
Hveitij salt og lyftiduft er látið
í fatið, smjörlikið mulið saman við
með fingurgómunum og hrísmjölinu
og sykrinum síðan blandað í. Eggið
er þeytt lauslega mcð 2 barnaskeið-
um af mjólk. Nú er gerð hola í mjöl-
ið og eggjunum óg mjólkinni bland-
að smám saman í. Ef nauðsynlegt
er, má bœta þriðju mjólkurskeiðinni
út í, en deigið á að vera þétt í sér
og stift. Mjólkurmagnið fer eftir
stcerð eggsins.
NiX er deigið látið á borðið, því
skipt í sex jafna liluta, og hverjum
fyrir sig aftur í sex bollur. Með
þumalfingrinum myndar maður svo
holu í hverja bollu, fyllir hana með
hindberjamauki og lokar yfir aftur,
um leið og bollan er gerð svolítið flöt.
Að lokum er strokið yfir bollurn-
ar með mjólk og sykri stráð yfir, en
ekki þó of mikið.
Bollunum er nú komið fyrir á plötu,
sem látin er ofarlega i heitan ofn.
Eftir tíu mínútur er hitinn minnlc-
TWEEDKJÓLAR eru fallegir bæði
með víðum og þröngum pilsum. Ann-
ar kjólinn á myndinni er með prins-
essusniði og skinnkraga í hálsinn, en
hinn er með þröngu pilsi og blússu,
sem gengur á misvíxl, og er hneppt
með einum stórum hnaþpi.
aður og bollurnar látnar bakast i
fimm minútur í viðbót.
Ef manni sýnast bollurnar of
stórar, má auðvitað hafa þœr minni.
Bezt er að borða þessar bollur heitar.
A rigningardDgum
ALLAR mæður bera kvíðboga
fyrir drungalegu dögunum,
þegar regnið lemur rúðurnar og
það er engin von um að geta lát-
ið börnin fara út.
Slíkir dagar þurfa þó ekki að
vera slæmir, ef þeir eru undirbún-
ir fyrirfram og móðirin hefur á
reiðum höndum svar við hinni
óhjákvæmilegu spurningu: —
Hvað getum við gert í dag,
mamma?
Hún ætti að hafa kassa, sem
aðeins er dreginn fram, þegar
þannig stendur á. Það skiptir í
raun og veru ekki máli hvað er í
honum, ef það er aðeins eitthvað
nýtt — myndabók (úr plasti eða
efni fyrir yngstu börnin), tvinna-
kefli á bandi, lítil bjalla, eða ódýrt
plastleikfang. Við þetta mun
barnið sýsla, meðan móðirin er
önnum kafin við húsverkin.
Þegar litlu börnin vakna af
síðdegisblundinum, hefur móðirin
venjulega stund til að leika við
þau sjálf. Ekki dugar að freistast
til að láta þau sofa of lengi, því
það kemur niður á móðurinni
sjálfri, þegar þau eru enn glað-
vakandi klukkan 10 um kvöldið
og vilja láta sinna sér.
Séu börnin eldri, er ágætt að
láta þau eig' úrklippubók. Á
rigningardögui má þá lána þeim
gömul blöð og leyfa þeim að
klippa út úr þeim þær myndir,
sem þau vilja, og líma þær inn.
Sumum krökkum þykir líka gam-
an að teikna eða búa til myndir
úr mislitum pappír, sem þau líma
á aliþykkan pappír. En ef þau
ætla að hengja myndirnar upp,
þurfa þau hjálp til að festa band-
ið í þær.
Sex eða sjö ára barn verður
ósegjanlega hreykið af slíku af-
reki, svo móðirin ætti ekki að
skipta sér of mikið af því, jafnvel
þó það óhreinki sig svolítið. En
auðvitað verður að muna það, að
börn verða að hafa sérstök skæri
með rúnnuðum oddum, svo að þau
skaði sig ekki á þeim.
Alls konar léttar þrautir geta
líka stytt þeim stundir lengi dags.
Öllum börnum á skólaaldri þyk-
ir gaman að klæða sig i föt af
fullorðnum, svo það er ágætt ráð
að geyma gömul föt, gamla slör-
hatta með fjöðrum, karlmanna-
buxur o. þ. h. Imyndunarafl barns-
ins mun hjálpa til þess að not-
færa sér hvað sem er af því tagi.
Ef þess er nokkur kostur, ætti
að leyfa börnunum að leika sér í
sérstöku herbergi. Svefnherbergið
ei- ágætt til þess, ef rúmunum er
ýtt út í horn. En auðvitað verður
að gæta þess að engin eldfæri séu
nálægt.
10