Vikan - 24.04.1958, Blaðsíða 11
Mary Young átti enga jafningja. Brögð hennar voru alveg makalaus
MÖRGUM mannsöldrum áður en
blöðin fóru að birta flenni-
stórar fyrirsagnir um glæpamenn
og glæpakvendi, stjórnaði stúlka að
nafni Mary Young einum skæðasta
gtæpaflokki í London. Þetta var á
fyrri hluta 18. aldar.
Mary missti foreldra sina korn-
ung, en efnuð kona á Norður-lrlandi
tók hana í fóstur. Hún fékk þá
menntun sem þá þótti hæfa ungum
stúlkum: henni var kennt að skrifa
og lesa og hannyrðir. Þegar hún var
fimmtán ára, varð ungur þjónn ná-
granna hennar ástfanginn af henni,
en fóstra hennar lýsti sig andvíga
ráðahagnum og bannaði henni að
hitta piltinn.
Mary var ekki ástfangin af biðli
sínum, en hana dauðlangaði til Lon-
don, svo að hún hét honum því að
um. Þegar til Liverpool kom, fékk
kærustuparið sér inni á krá einni til
þess að biða eftir ferð til London.
En daginn áður en ferðin féll, rákust
hjónaleysin á lögreglumann, sem
sendur hafði verið frá Irlandi að hafa
uppi á þjófnum.
Ungi maðurinn var handtekinn,
játaði á sig þjófnaðinn (þótt hann
minntist ekki á tíu sterlingspundin,
sem hann var nýbúinn að gefa Mary)
og var sendur til baka til Irlands,
þar sem hann var dæmdur í æfi-
langa þrælkun.
Mary hafði pakkað fötunum hans
niður í kassa, látið nokkuð af pen-
ingunum, sem hann hafði gefið henni,
fvlgja með og sent þetta til fang-
eJsisins þar sem hann var geymdur.
Þar með þóttist hún vera búin að
gera skyldu sína. Að svo búnu skund-
ina á henni, og um leið og hann
gerði það, smeygði hún hringnum
fram af fingri hans.
Þetta var mjög glæsilegt af byrj-
ar.da og mun erfiðara en að rista á
vasa og hirða innihaldið. Félagar
Jenny sýndu líka að þeir kunnu að
meta þetta, því að þeir samþykktu
að láta hana framvegis fá hlut af
öllu þýfi, hvort sem hún tæki þátt i
leiðangri kvöldsins eða ekki.
Næst útvegaði Jenny sér gerfi-
ha.ndleggi, hengdi þá utan á sig, en
faldi hendur sínar innanklæða. Svona
dulbúin, ef svo. mætti orða það, hélt
hún til kirkju einnar í nágrenninu,
settist milli tveggja kvenna og stal
úrum þeirra undir messu. Báðar
söknuðu úranna í messulok, og önn-
hún sig í gerfi hefðarkonu og hélt til
þinghallarinnar í fylgd með tveimur
„þjónum" og einni „þernu." Þegar
þangað kom, „leið yfir" Jenny, og á
meðan ýmsir riddaralegir heldrimenn
voru að stumra yfir henni, hirti hún
og aðstoðarmenn hennar tvær dem-
antsskreyttar beltishringjur, gullúr,
gull tóbaksdósir og tvær pyngjur
með fjörutíu sterlingspundum.
Góður afli
Þegar fram liðu stimdir, varð
bófaflokkur Jennys svo alræmdur og
umtalaður, að hún taldi hollast að
yfirgefa London um stundarsakir.
Hún hélt með lið sitt til Bristol. Þar
greip hún aftur til hefðarkonugerfis-
giftast honum ef hann vildi fara aði hún til London.
Gömul mynd af Mary í miklum önnum
með hana þangað. Hann lét ekki
segja sér það tvisvar og pantaði far
með skipi til Liverpool.
Skömmu áður en skipið lagði úr
höfn, stal hann gullúri og áttatíu
sterlingspundum frá húsbónda sin-
..............................
■
■
IVEIZTU - ?
■
■
jj 1. Hver er Habin Bourguiba?
Er hann: a) Forseti í Túnis
b) Utanríkisráðherra Egypta-
; lands? c) Forsætisráðherra í
Marokko? d) Nýi forsætis-
ráðherrann í Malayalöndum ?
! 2. Hvar em Mýragrunn og
Kötlugrunn ?
; 3. Hvað hét sá sem skapaði
Gissur og Basmínu ? Fyrra
nafn hans var George og hann
er dáinn fyrir nokkrum árum.
■ 4. I hvaða bók lieitir aðalsögu-
hetjan Edmond Dantes?
i 5. Á ævintýri hvaða rithöfundar
var kvikmyndin „Rauðu
skórnir" byggð ?
; 6. Hvaða hænsnfugl er til villt-
ur hér á landi ?
; 7- Hvemig stendur á því að
himininn verður rauður á
kvöldin og morgnana?
j 8. 4. júlí og 14. júlí eru þjóðhá-
tíðardagar tveggja stórþjóða.
Hverra ?
j 9. Hvað heitir litli hjartarkálf-
urinn hans Walts Disnoy,
sem komst að því þegar hann
• fór að vaxa úr grasi, að
í Itfinu eru margar hættur?
5 10. Gáta:
Hver er sú með hring í eyra,
hún ef brennivín kann fá,
drekkur pott og máske meira,
mígur strax og tóm er þá,
■
■
; Sjá svör á bls. 14.
Erfiðleikar
Þegar þangað kom, varð hún fyrir
vonbrigðum. Höfuðborgin var ekki
eins spennandi og hún hafði ætlað.
Önnur irsk stúlka að nafni Anne
Murphy bauðst til að skjóta yfir hana
skjólshúsi og hugðist Mary vinna
fyrir sér með saumaskap. En henni
gekk illa að afla sér viðskiptavina
og þar kom, að hún átti ekki fyrir
næstu máltíð.
Þegar hér var komið, trúði Anne
henni fyrir því, að hún gæti útvegað
henni ágætisvinnu. Hún yrði bara að
lofa því að segja ekki nokkrum lif-
andi manni frá þessu.
Sama kvöld héldu stúlkurnar til
e-.nskonar klúbbs þar sem allir með-
limirnir, konur jafnt og karlar, voru
vasaþjófar. Mary var hátíðlega bor-
in upp í félaginu og samþykkt. Svo
héldu vasaþjófarnir til vinnu sinnar.
Þegar þeir komu aftur, skiptu þeir
þýfinu jafnt á milli sín, nema hvað
Mary, sem ekki hafði tekið þátt í
leiðangrinum, fékk aðeins tíu pund.
En þetta var mikil upphæð í hennar
augum.
Nú fór hún daglega í klúbbinn að
nema „iðn" sína. Kennarar hennar
voru færustu vasaþjófar Lundúna.
Mary reyndist svo duglegur nemandi,
að ekki leið á löngu þar til það var
almennt viðurkennt, að hún .bæri af
öllum glæpalýðnum. Um svipað leyti
varð ungur og myndarlegur maður,
sem líka var meðlimur í bófaflokkn-
um, ástfanginn af henni.
Þau byrjuðu að búa saman og hún
skipti um nafn og kallaði sig nú
Jenny Diver.
Eitt fyrsta frægðarverk hennar
var að stela forláta demantshring af
hendinni á eigandanum. Hún sat um
hann þegar hann var að fara í kirkju,
lést detta og rétti honum hendina
svo að hann gæti hjálpað henni á
fætur. Hann tók riddaralega I hend-
ur gerðist svo djörf að bera þjófnað-
inn upp á Jenny, en hin tók málstað
hennar og lýsti yfir, að hún — þ. e.
Jenny — hefði setið með hendur í
skauti guðsþjónustuna á enda.
Jenny hélt sjgri hrósandi í klúbb-
inn og lýsti atburðinum, og sama
kvöld hlýddi hún aftanmessu í sömu
kirkju búin gerfilimum sínum og stal
forláta karlmannsúri.
Þetta var einstakur afladagur fyr-
ir bófaflokkinn og hluturinn varð
hvorki meira né minna en þrjátíu
sterlingspund. Þegar skipti höfðu
farið fram, var Jenny kjörin leiðtogi
flokksins.
Nokkru síðar frétti hún, að kóng-
urinn hygðist heimsækja lávarða-
deild þingsins. Hún vissi, að fólk
mundi þyrpast að þinghöllinni að sjá
kónginn og að sumir mundu koma í
sínu fínasta skarti.
Þegar dagurinn rann upp, klæddi
ins, en hinir bófarnir léku þjóna og
þernur. Þar stjórnaði hún — meðal
annars — þjófnaði, sem færði flokkn-
um hundruð punda á einu bretti. Síð-
an var haldið til London aftur.
Kvöld eitt fór Jenny í leikhúsið og
rakst þar á auðugan ungan mann
frá Yorkshire, sem varð ástfanginn
af henni. Hann bað um að fá að
fylgja henni heim. Hún færðist und-
an og kvaðst vera gift, en lét að Iok-
um tilleiðast að taka á móti honum
tiltekið kvöld, þegar maðurinn henn-
ar mundi verða fjarverandi.
Sárt leikinn
Bófafloltkurinn undirbjó þessa
heimsókn vandlega. Tveir af meðlim-
um hans klæddust þjónabúningi og
Framhald á bls. 14
VIKAN
11