Vikan - 11.09.1958, Blaðsíða 10
Garmurinn hann GISSUR
BET MA6GIE HAD 50ME
CHORE FOR ME TO DO AROUND
THE HOUSEJ! X HOPE SHE
DOESN'T REMEMBER IT/
Rasmína: Gissur, það var eitthvað sem ég œtl-
aði að segja þér, en ég er búin að gleyma hvað
það var . . .
Gissur: Hafðu engar áhyggjur. Það hlýtur að
rifjast upp fyrir þér. — Rasmína: Ég býst heldur
varla við að það hafi verið nokkuð mikilvœgt.
Gissur: Eg er viss um að Rasmína hefur
œtlað að láta mig gera eitthvað í húsinu. Eg
vona að liún muni ekki hvr.ð það var.
Erla, Pabbi, það kemur maður í dag að sœkja
mig. Hann er búinn að bjóða mér í mat. Viltu
hleypa honum inn þegar hann kemur? — Gissur:
Vissulega.
Gissur: Þarna heyrist i bíl fyrir utan. Það
er senilega hann.
Grimur Kúbeins: Góðan daginn, herra minn. Eg
þylcist þess fullviss að þér séuð herra Gissur. Mér
þykir ánœgjúlegt að kynnast yður. — Gissur: Svo!
Eg vildi ég gæti sagt það sama.
Gissur: Og hypjið þér yður í burt. Eg kœri mig Rasmína: Ö, Gissur: ég œtlaði bara að segja Rasmína: Það er von á fulltrúa frá skattstof-
ekik um að dóttir mín sjáist á almannafæri með þér . . . unni sem á að meta húsið og ákveða stóreigna-
annarri eins forsmán og yður. skattinn. Það er vissara að taka vel á móti lionum.
10
VIKAN