Vikan - 28.05.1959, Síða 3

VIKAI
Utgefandi: VTKAN H.F.
Blaðstjóm:
Hilmar A. Kristjánsson (ábm.)
Jónas Jónasson
Bragi Kristjónsson
Asbjörn Magmisson
(auglýsingast jóri)
Framkvæmdastjóri:
Hilmar A. Kristjánsson
Verð í lausasölu kr. 10,00. Áskriftarverð
kr. 216,00 fyrir hálft árið. Greiðist fyrir-
fram.
Ritstjóm og auglýsingar:
Tjamargata 4. Simi 15004, pósthólf 149.
Afgreiðsla, dreifing:
Blaðadreifing h.f., Mlklubraut 15. Simi
15017.
Prentað í Steindórsprent h.f.
Kápuprentun I
Prentsmiðj unni Eddu h.f.
Myndamót gerð í
Myndamótum h.f., Hverfisgötu 50.
menn landhelgisgæzlunnar og strokufangar frá
Litla Hrauni. Þá sögu heyrði ég, að ung stúlka,
,sem brá sér á ball, hafi fengið vel útilátið kjafts-
högg, vegna þess að hún neitaði manni um dans.
Jú, sko með kjaftshögginu lét hann fjúka:
„Veiztekki manneskja, éri landhelgisgæzlunni“.
En hvað um það, það gerir ekkert til, þótt krakk-
arnir dái þá landhelgisgæzlumenn, en heldur kárn-
ar nú gamanið, þegar fangar á Litla Hrauni verða
fyrirmyndin.
Nógu er það slæmt, að íslenzk „fangelsi" skuli
ekki vera mannheld, svo að fangar geti brugðið
sér á fyllerí um helgar og smogið inn á morgn-
ana til þess að sofa úr sér. Nei, satt að segja eru
fangamál okkar slíkt grín, að það mætti hlæja
að þeim sleitulaust meðan viðkomandi entist ald-
ur til, en svo að ég segi nú eins og sumir, þá
mætti skrifa um það margar bækur. Að lokum
það, sem meiningin var nú að segja: Það er illa
gert, þegar blöðin gera afbrotamenn og stroku-
fanga að fyrirmynd unga fólksins.
Kona.
SVAR: Eins og réttilega kemur fram í bréf-
inu mœtti skrifa margar bœkur urn fangelsis-
mál á íslandi, og ein peirra mætti gjarnan fjalla
um sjónarmið fanganna sjálfra. Greinarnar, sem
birtust í Vikunni undir heitinu „Dagbók fang-
ans á Litla Hrauni“ áttu að draga upp mynd
af daglegu lífi fanga þar, og bréfritari skyldi
minnug þess að refsing er til þess að betrurnbœta.
Annað mál er það, að mistök viðeigandi yfir-
valds, óviðunnandi ástand í fangelsismálum og
■skrif dagblaðanna í „hassard“-stíl urn afbrota-
■stráka og strokufanga hafa gert þá að „sjarm-
örum“ eins og bréfritari orðar það.
o----o
Agalega leiðinlegur.
Kæra Vika.
Mikið agalega finnst mér hann leiðinlegur þessi
Ijósmyndari, sem er alltaf að flækjast inni á
Röðli og taka myndir af fólki. Hann er svo frek-
ur, og eins finnst mér bjánalegt þetta gaul og
þessir fimm aura brandarar á milli laga hjá
lionum Hauki Mortens. — Hvernig er skriftin?
SlLllS: Það eru sjálfsagt skiptar slcoðanir bœði
um Ijósmyndarann og brandarana hans Hauks,
en mér finnst Haukur einhver smekklegasti ís-
lenzki dœgurlagasöngvarinn, og ekki get ég sagt
heldur að Ijósmyndarinn sé mér neitt til ama. Ef
þú vandaðir þig ofurlítið betur hefðir þii ágœta
hönd.
o----o
Ahyggjufull.
Vika góð.
Oft er gott að leita til þín og fá hjá þér ráð.
Nú er ég í klípu og mig langar til þess að vita,
hvort þú getir ekki hjálpað mér úr henni. Satt
að segja hef ég ekki hugmynd um, hvað ég á að
gera. 35g missti manninn minn fyrir 11 árum,
hann drukknaði, og við áttum eina dóttur. Mér
finnst, síðan ég missti manninn minn, eins og
hún sé það eina, sem ég lifi fyrir. En núna upp á
síðkastið hefur hún fjarlægst mig svo mikið, hún
er farin að fara á böll og ég held, að hún sé
líka byrjuð að vera með einhverjum sti’ák, sem
er óttalegur iðjuleysingi. Eg er alveg í öngum
mínum, því að það þýðir ekkert að tala við
hana, hún lofar bót og betrun, en fer svo bara
á bak við mig. Nú langar mig til þess að vita,
hvort þú getir ekki ráðlagt mér eitthvað? Fyrir-
gefðu skriftina,
Áhyggjufull.
SVAE: Bg skil þig mœtavel, þetta er við-
kvcemt og erfitt mál. En þar sem ég sé á bréfi
þínu, að þú hefur góðan þroska til að bera, þá
veit ég, að þú munt geta leyst þessa flœkju. Nú
skaltu tala við dóttur þína eins og unga stúlku,
ekki smátelpu. Komdu á gagnkvæmri vináttu
milli ykkar. Settu sjálfa þig í hennar spor og
mitmstu þess, að einu sinni varst þií á hennar
áldri. Sýndu henni þolinmœði og traust, þá getur
þú verið viss um, að hún mun ekki fara á bak
við þig.
o----o
Ljósið sem hvarf.
Pósturinn.
En hvað viðtalið við listmálarann var fífla-
legt. Annaðhvort hlýtur hann að vera bilaður eða
blaðamaðurinn, sem tók það, eða bara báðir.
Lesandi.
SVAE: Allir menn eru meira eða minna bilaðir.
o-----------------------o
Hvað er að mjólkinni?
Ágæti póstur.
Þakka vil ég lestrarefni margt ágætt, þótt
ég verði að segja að ekki er margt efni þar
beinlínis fyrir bændafólk. Eg er nefnilega bóndi,
þótt hættur sé búrekstri. Eg er nú kominn hér á
mölina, orðinn bæjarbarn. En það sem ég vildi
skrifa þér er þetta: Getur þú ekki fengiö skýr-
ingar á því hjá Mjólkursamsölunni, hvað veldur
því að mjólkin súrnar í ísskápnum, hjá konunni
minni. Ef við kaupum mjólk í dag og eigum hana
enn á morgun, er hún orðin súr, annað kvöld.
Ekki gallsúr, það skal hafa sem rétt er, en súr-
keimur er af henni og börnin fást ekki til að
drekka hana. Nú vil ég meina að eitthvað sé
undarlegt ef mjólkin þolir ekki eins dags geymslu
í ísskápnum, og vil ég taka fram að ekki er
ísskápurinn úr lagi, því blessaðúr bjórinn, þótt
þunnur sé, er vel kaldur og hressandi geymdur
þar. Ösjálfrátt spyr maður sjálfan sig, hvort
mjólkin sem við kaupum í búðunum, með dag-
stimpil á tappanum sé gömul þegar hún kemur
i sjálfa samsöluna. Góða Vika mín, fáðu þessa
herra þarna í mjólkursamsölunni til þess að gefa
einhverja skýringu.
Með vinsemd og virðingu,
Bóndi.
o---o
Enn um þjónustu.
Vikan, Reykjavík.
Í5g hefi hér smá tillögu fram að færa, í sam-
bandi við skrif þín og annara um þjónustu. Gætu
blöðin, dag- og vikublöð hér í Reykjavík, — já
og á öðrum stöðum, — tekið höndum saman og
sagt þjónustuskortinum stríð á hendur? Dagblöð-
in eru raddir fólksins, eða ætti ég að segja, kjós-
enda? Þau eru voldugt afl í landinu ef rétt er
á haldið. Þau eru það eina afl sem ég trúi að
þeir aðilar sem annast þjónustu, svo sem verzl-
unarfólk og veitingahúsaeigendur, óttast. Geta
blöðin ekki birt, öll sem eitt, myndir af veit-
ingahúsum eða verzlunum, eigendum þeirra og
starfsfólki, ef viðkomandi hafa sýnt dónaskap í
þjónustu sinni. Það ætti að vera góður refsivönd-
ur á ýmsa aðila sem telja að þeir séu að gera
fólki greiða með því að selja því eitthvað. Þeir
sern verða fyrir dónaskap ættu þá að geta náð
rétti sínum með því að tilkynna blöðunum um
hverskonar slæma þjónustu sem þeir hafa fengið.
Einnig mætti þá um leið hrósa þeim aðilum sem
skara fram úr í þjónustu.
Þjóðólfur.
o---o
Hvað skal gera?
Kæra Vika.
Hörmung mikil hefur yfir mig dunið, eða er
að dynja yfir. Eitt af þvi sem mér þykir vænst
um í þessu lífi, er að yfirgefa mig. Það er hár-
ið mitt. Skyndilega tek ég eftir því að það er að
hverfa á braut. Smátt og smátt fækkar þeim,
og við sem höfum verið saman svo lengi, og
verið svo sátt. 35g, sem er svo ungur maður og
þótti sjarmerandi, er að verða að sköllóttu við-
undri á unga aldri. Lífi mínu hefur nú horfið
allur tilgangur, við mér blasir dimm eyðimörk
sem ég þarf að ganga, eyðimörk hlátra og
kúnstugra athugasemda kunningjanna um mitt
bera höfuð, eyðimörk augna ungra stúlkna, sem
segja: „eins og hann var sætur auminginn, hver,
segir einhver, þéssi sköllótti sem gengur þarna,
segir sú fyrri, og þá segja þær báðar, hí hí, og
ho- ho.“ Guð minn, þá er betra að verða óléttur,
eins og Þórbergur, eða deyja ungur, og láta skrifa
um sig í eftirmælum: hann átti glæsilega framtíð,
hann er genginn fyrir ætternisstapan árum og
fljótt. Já kæri póstur, hvað færir lífið sköllótt-
um ungum manni? Eiginkonu? Nei, lítil líkindi
til þess, og það er til of mikils ættlast af mér að
ég finni mér sköllóttan lífsförunaut, því ég er
á móti sköllóttu kvenfólki, það er öllu verra
en sköllóttir karlmenn. Hvað á ég að gera Vika
min til þess að öðlast tiltrú á lifinu aftur? Veittu
mér huggun í mína sköllóttu tilveru. Veittu gleði-
geisla inn i minn myrka heim, segðu mér að það
sé til töfralyf sem veiti mér mína gullnu lokka
aftur! Segðu mér, ef svo er ekki, hvað á ég að
gera. Heyrðu hróp mitt, og svaraði mér gáfulega.
Skalli.
SVAR: Kauptu þér hatt og sofðu með nátthúfu.
—O—■
Islenzkur kavlar.
Kæra Vika.
Hvernig stendur á því, að það er næstum ó-
mögulegt að fá hrogn i krukkum, sem sumir kalla
íslenzkan kavíar ?
SVAR: Þii munt eiga við „Perlur norðursins“,
en þœr eru fluttar út meðal annars til Frakk-
lands, og seljast þar vel, enda er þetta fyrirmynd-
ar vara.
Lárus G. Lúðvígsson, simi issse
VIKAN
3