Vikan - 03.12.1959, Blaðsíða 15

'”'3
♦♦♦ #♦
GLAPPASKOT
— Heyrið þér mig, lögregluforingi.
Eins og ég hef þegar sagt lögregl-
unni í Skotlanfi', var ég staddur þar,
þegar frænka mín dó, og það er tals-
verður spölur þaðan heim til frænku
minnar í Hampstead.
— Ef dæma má af orðum yðar, já,
svaraði Blake. Engin svipbrigði sáust
á andliti hans.
— Ég er hræddur um. að ég skil.ii
ekki, við hvað þér eigið, svaraði
Elsom.
— Ekki það? Lögregluforinginn
brosti háðslega. — í>ér getið ef til vill
skýrt þetta nánar. Við fundum erfða-
skrá, þar sem þér eruð eini erfinginn.
— Það táknar ekki annað en að
frænku minni þótti vænt um mig,
sagði Elsom.
— Já, einmitt, sagði Blake til sam-
þykkis. — En þótt einkennilegt megi
virðast, kom ykkur frænku yðar alls
ekkl vel saman, er Það ekki rétt?
Elsom yppti öxlum. — Ojæja, okkur
varð stundum sundurorða.
— Erfðaskráin var örstutt, sagði
Blake. — Frænka yðar hafði aug-
sýnilega keypt venjulegt eyðublað og
Lögregluforinginn hall-
aði sér fram á borðið.
— Sjáið þér til, þegar
þér keyptuð eyðublaðið
og skráðuð yður sjálfan
sem erfingja, sást yður
yfir eitt smáatriði.
skrifað erfðaskrána sjálf. Hún fékk
tvær gamlar konur, sem áttu heima
við hliðina á henni — Simms-systurn-
ar — til þess að vera vottar að undir-
skriftinni.
Hendur Elsoms skulfu litils háttar,
þegar hann kveikti sér I sigarettunni.
Hann dró að sér reýkinn, áður en
hann sagði; — Eigið þér við, eð erfða-
skráin sé ekki lögleg?
— Þegar manni verður hugsað til
þess, hvernig yður og frænku yðar
kom saman . . . byrjaði Blake.
Elsom greip fram í fyrir honum.
— Hvers vegna talið þér ekki við þess-
ar Simms-svstur?
— Það er ekki hlaupið að þvi, svar-
aði lögregluforlnginn. — Erfðaskráin
er dagsett i iúlí 1958. önnur Simms-
svstranna dó i desember 1958. og systir
hennar lézt sex vikum siðar. Þess
vegn getum við ekki spurt þær um,
hvort þær viti, hvað stóð I erfða-
skránni.
— En þér vitið, hvað í henni stend-
ur er það ekki? spurði Elsom bros-
and'.
Við vitum, hvað stendur i erfða-
skráni, sem við fundum, leiðrétti
Blake hann.
— Eruð þér að gefa í skyn, að hún
sé fölsuð?
— Við verðum að munn. að betta
er afrit af hmni upprunalegu erfða-
skré svaraði Blake. — Það væri ekki
mikill vandi að falsa undirskriftir
frænku yðar og systranna tveggja,
og siðan hefur verið hægur vandi að
skrá nafn yðar sem eina erfingjans.
— Er yður ljóst, lögregluforingi, að
þér eruð að ásaka mig um morð?
— Vilduð þér ekki heldur gefa
okkur nánari skýringu, Elsom?
Elsom sló öskuna af sigarettunni
óþolinmóður. — Ég hélt, að þið notuð-
uð rithandarsérfræðinga til þessa?
Lögregluforinginn hallaði sér íram
á boröíð.
— Þess gerist eiginlega ekki þörf í
þetta sinn, Elsom, sagði hann.
— Siáið þér til, þegar þér keyptuð
eyðublaðið og skráðuð yður sjálfan
sem erfingja, sást yður yfir eitt smá-
atriði. þér skráðuð nefnilega sömu
dagsetningu og frænka yðar hafði
skráð i frumritið af erfðaskránni, sem
þér eyðilögðuð síðan. Af tilviljun var
dagsetningin júlí 1958. Þetta var
óþarfa glapoaskot.
Elsom starði á hann. Sigarettan
var að brenna upp, en hann virtist
ekki taka eftir því.
— Eyðublöð undir erfðaskrár eru
alltaf prentað. hélt Blake áfram. —
Og i einu horni evðublaðsins. sem þér
keyptuð, standa einkennisstafir prent-
arans, sem s'vna, hvenær evðublaðið
var prentað. Finnst yður ekki furðu-
legt, Elsom, að hægt sé að skrifa
erfðaskrá i júli 1958 á eyðublað. sem
er ekki prentað fyrr en þremur
mánuðum siðar?
< ><
ooo<
ooorf
ooo<
.....
< > < ..< H
0004
<><«<►♦ o
......<
<►♦< .«♦
<>♦♦<
oo4<
<.<><►<
< .< ►<
><►♦<; n
oooon
VIKAN