Vikan - 26.07.1962, Blaðsíða 4

Telpnbuxnr
í öllum stærðum og fjölbreyttu litaúrvali.
Biðjið um buxurnar frá
8PARTA
Borgartúni 7. — Sími 16554.
Brögð í tafli.. .
Kæri Póstur.
Þakka ykkur fyrir viðtalið viS
hann Björn Þorsteinsson, þaS var
anzi gott, en þaS þýSir bara ekki
fyrir ykkur aS reyna aS ljúga aS
lesendum, aS þessi blaSamaSur
ykkar hafi gert viS hann jafntefli.
ÞaS var alveg óþarfi aS koma meS
þennan brandara i restina og auk
þess var þetta alls enginn brand-
ari. ÞiS megiS ekki vera aS hæSast
aS saklausum áskrifendum — þaS
gæti einhver trúaS þessu.
Vignir.
— — -— Svei mér þá, þessi
skáJc var telfd, hvort sem Björn
hefur verið upplagður eða ekki,
það fylgir ekki sögunni. Ánnars
er þér fullheimilt að koma hing-
að upp á ritstjórn og tefla við
þennan blaðamann. Við skulum
meira að segja birta skákina
ykkar.
Hugmyndasnauðir . . .
Kæri Póstur.
Ég var að hugsa um þaS, hversu
óstjórnlega hugmyndasnauðir við
erum, íslendingarnir. Við vorum
að tala um þetta tveir kunningjar,
og ég mátti til að skrifa þér um
þetta, vegna þess að ég hafði i
hugsunarleysi mínu ekki hugsað
út í þetta. Það, sem við vorum að
tala um, er þetta: ÞaS má aldrei
svo koma ný vörutegund á markað-
inn, sem ekki hefur sézt hér áður,
að hún festist ekki i munni fólks-
ins undir vörumerki. Þú skilur
kannski ekki við hvað ég á; tökum
dæmi, eins og hansahillur og
bambabaunir. Ég vil engan veginn
rýra þessi tvö vörumerki, enda
mega framleiðendur vera stoltir af
því að heyra vörur sömu tegundar
nefndar vörumerki þeirra. En auð-
vitað er það fjarstæða að kalla
vörurnar vörumerkjanöfnum: Hansa
er fyrirtæki, sem framleiðir vissa
tegund af vegghillum og skáp-
um, og jarðhneturnar (heitið virð-
ist ekki tamt) eru ekki neinar
bambabaunir, jjótt fyrirtæki eitt,
sem framleiðir slíkar hnetur kalli
þær jjví nafni. Svona nokkuð er
illa gert gagnvart þeim fyrirtækj-
um, sem framleiða svipaðar vör-
ur.
Og þá kem ég að spurningunni:
er ekki til einhver nýyrðanefnd og
orðabókarnefnd, sem leiðréttir
svona vitleysu?
Svar óskast fljótt.
Óttar.
— —— Jújá, nýyrðanefndin
er til og lætur talsvert til sín
taka, gefur út nýyrðasöfn og
sitthvað fleira, og orðabókar-
nefndin starfar af fullum krafti,
en þær geta ekki verið að nöldra
út af svona smámunum. Ef vöru-
merlcjanöfn festast við vissa
vörutegund, hiýtur sú sama
vörutegund að hafa eitthvað til
síns ágætis, og ef svo er ekki,
breytist heitið á siikri vöruteg-
und von bráðar í munni fólks-
ins. Einu sinni hétu allir, kúlu-
pennar „birópennar“, vegna
þess að sú pennategund, sem
mest seldist, hét Biro. Ég heyri
orðið iðulega talað um vegg-
hillur og salthnetur eða jarð-
hnetur.
Léleg aðsókn -
lélegar ferðir...
Kæri Póstur.
Mig langar til að skrifa þér um
dálitið, sem þarf einhvers staðar
að komast á prent, af þvi að það
er leiðinlegt að vita til þess.
Ég er mikill knattspyrnuaðdá-
andi og fer alltaf á völlinn, þegar
ég á þess kost. En ég hef tekið eftir
þvi, að yfirleitt er aSsóknin miklu
betri á gamla íþróttavellinum á
Melunum en á Laugardalsvellinum,
og ég held, að ég viti af hverju
það stafar. Völlurinn nýi er svo út
úr, að það háir mönnum talsvert.
Auðvitað er þettta bara límaspurs-
mál, þvi að borgin er óðum að
stækka austur á bóginn, og um leið
verður völlurinn nokkurn veginn
miðsvæðis. En eins og málum er
háttað núna, eiga þeir, sem sækja
völlinn, mjög erfitt með að komast
þangað, nema þeir eigi bíl, og það
eiga nú ekki nærri allir enn þá.
Auðvitð er hægt að fá sér ærlegan
spássértúr upp á völlinn, en það
eru ekki margir, sem vilja leggja
slkt á sig. Strætisvagnaferðir þarna
um slóðir eru mjög óhentugar, enda
kemst ekki nema litill hluti vallar-
gesta i vagninn, þegar völlurinn
er vel sóttur. Oft gengur að vísu
vagn frá vellinum, en það er líka
altl of lítið.
Það sem þarf að gera, er að láta
vagna ganga til vallarins úr nokkr-
um bæjarhlutum og láta þá svo
biða, þegar leikunum er lokið. Ég
er handviss um, að þetta myndi
auka aðsóknina til mikilla muna.
Völlurinn er í alla staði til mikillar
fyrirmyndar, og væri synd, að hann
fengi ekki að njóta sín. Ég vona,
að forráðamenn vallarins taki þetta
til athugunar og komi á reglu-
bundnum ferðum til vallarins og
frá honum — a. m. k. þegar likur
eru á, að fjölmennt verði á honum.
Með fyrirfram þökk fyrir birting-
una.
Knattspyrnuaðdáandi
á Melupum.
Sölumennska________
Vikan, Pósturinn.
Er jjað ekki skerðing á heimilis-
helgi, þegar sölumenn eru farnir
að ryðjast inn í húsið til rnanns,
vekja mann upp með hringingum
á morgnana og bjóða manni eitt-
hvert skran? Geta líka merkjasölu-
börn leyft sér að hringja dyra-
bjöllum eldsnemma á sunnudags-
morgnum? Er þetta hvergi hann-
að? Ég veit, að erlendis deila menn
mjög um það, hvort ætti að leyfa
svona nokkuð, einkum þó alla um-
ferðasölu. Hvernig er þessu farið
á íslandi? Mér finnst þetta svo
hvimleitt, að mér liggur við að
setja upp skilti við útidyrnar og