Vikan - 04.10.1962, Blaðsíða 4

getið notið fegurðarleyndardóms Mörthu Hyer
HANDSÁPA
„Ég nota Lux-sápu á
hverjum degi“, segir
Martha. „Ég hef
komizt að raun
um, að hún
verndar hör-
undslit minn
eins og bezt
verður á kos-
ið“.

„Lux er mín sápa“, segir Martha Hyer. „Ég hef
notað Lux árum saman. Hún var mér góður fé-
lagi, þegar ég kom til Holiywood. Þið megið
ganga að því vísu, að Lux-sápan fyrirfinnst é
snyr^iborði sérhverrar kvikmyndastjörnu".
Já, þegar þér notið Lux-sápu, er ekki eingöngu
um andlitsþvott að ræða -— heldur og fegurðar-
meðhöndlun. Og þér munuð verða Martha Hyer
sammála um það, að betri sápu fyrir hörundið
grtur ekki.
9 af hverjum 10 kvikmyndastjörnum nota Lux handsápu
X-LTS 923/lC-e04t-50
Á faðirinn
að vera viðstaddur ...
Kæra Vika.
Ég á von á öðru barninu einhvern
tíma í september. Það vildi svo illa
til, að maðurinn mixm var ekki á
landinu, þegar ég eignaðist fyrsta
barnið, en mig langaði' agalega til
að hann væri viðstaddur. Mér
finnst slíkt tengja föðurinn svo
miklu meira barninu. Nú bað ég
manninn minn að vera viðstaddan,
þegar næsta barn kæmi i heiminn,
en hann getur bara ekki hugsað sér
það. Mér finnst þetta bæði eigin-
gjarnt og vanhugsað hjá honum.
Hvað segir þú, Vika mín um þetta?
Bomm.
--------Það eru mjög skiptar
skoðanir um, hvort maðurinn
eigi að vera viðstaddur slíkt.
Gamall fæðingalæknir sagði mér,
að eina kenndin, sem slikt gæti
vakið með karlmanninum, væri
kveisa. Karlmcnn eru yfirleitt
ekki nærri eins hraustir af sér
og kvenmennirnir, hvað þá að
þurfa að horfa upp á sína heitt-
elskuðu kveljast ■—■ það getur
orðið til þess að blessaður eigin-
maðurinn kveljist ennþá meira.
Mér finnst satt að segja vafa-
samt að pina eiginmanninn til
að vera viðstaddan. Ef hann sér
fram á, að honum líði bara illa,
er lítið upp úr þessu hafandi.
En auðvitað er þetta nokkuð,
sem hver hjón verða að gera upp
við sig — það er ekki hægt að
setja neinar fastar reglur fyrir
þessu. Hins vegar segja feður,
sem verið hafa viðstaddir fæðing-
ar og haldið rænu, að þetta sé
hverjum í'öður nauðsynleg lífs-
reynsla — og ég er ekki fjarri
því. — Persónulega finnst mér
eiginmaðurinn eiga fyrir því að
kveljast svolítið, þetta er allt of
auðvelt fyrir hann. Nú, hann ger-
ir þá ekki annað en að falla í
öngvit —■ um leið losnar hann
við öll ósköpin og er búinn að
taka út sína þjáningu. — Það
er annars furðulegt, að öll þessi
ósköp séu lögð á konuna eina.
Manni finnst réttast, að hjónin
ættu að skipta með sér meðgöng-
unni, ef eitthvert réttlæti er til.
Hugsjónir dýravinar...
Kæra Vika.
Beztu þakkir fyrir fróðlegt og
skemmtilegt efni, er þú færir les-
endum þínum. Þú hefur verið tíður
gestur á heimili mínu í nokkur ár,
en aldrei hef ég nú sent þér línu,
þótt mig hafi oft langað til þess.
En nú ætla ég að biðja þig fyrir
nokkrar línur til birtingar og sem
fyrst ef tök eru á. Þessum línum,
sem ég bið þig fyrir, beini ég aðal-
lega til Dýraverndunarfélags ís-
lands, og vona ég, að þær megi vekja
nokkrar mannssálir og verða þeim
nokkurt umhugsunarefni.
Fyrsta spurningin er þessi: Er
ekki Dýraverndunarfélag íslands
stofnað af dýravinum, sem vilja
verja öll dýr, hverju nafni sem þau
nefnast, fyrir grimmd mannanna?
2. Telja ekki dýravinir öll dýr
eiga jafnan tilverurétt, og að tilvera
þeirra hér á jörðu muni eiga sinn
tilgang, þótt við mennirnir skiljum
hann ekki?
3. Telur Dýraverndunarfélag ís-
lands, að sum dýr hafi fyrirgert
sínum tilverurétti aðeins vegna þess
að þau baka mönnunum fjárhagslegt
tjón, og að það skipti engu, hvernig
lífið sé úr þeim kramið?
Hér á ég við fjallarefinn og mink-
inn. Það kemur æði oft fyrir, að
blöðin birta frásagnir af því, að bíl-
stjóra hafi tekizt að elta uppi fjalla-
ref eða mink og ekið yfir þessi dýr
af ásettu ráði. Svo eru myndir birtar
af þessum afreksmönnum. Ríkið
greiðir svo mönnum þessum ákveðna
fjárupphæð fyrir verknaðinn. Þetta
er hliðstætt því, er dauðadómar
voru í gildi, þá fékk böðullinn sín
laun. Ég, sem þessar línur rita, hef
ekið bíl í tugi ára. Oft hef ég mætt
fjallaref á þjóðvegum og orðið að
stöðva bíl minn til að dýrið kæmist
út af veginum. Dýrið hefur þá oft
blindazt af bílljósunum.
Öllum ökumönnum, sem aka af
ásettu ráði yfir dýr, sem kunna að
vera á þjóðvegunum, hverju nafni,
sem þau nefnast, ber að refsa, og
ættu þeir menn að greiða sína sekt
til ríkisins, en ekki ríkið að greiða
þeim.
Aðeins ákveðnir menn ættu að
sjá um útrýmingu þessara dýra, og
þeir menn ættu að vera það þrosk-
aðir, að þeir framkvæmdu Þann
verknað á sem kvalaminnstan hátt
fyrir dýrin.
Ég bið Dýraverndunarfélag ís-
lands að taka þetta til athugunar,
því að slík níðingsverk sem þau,
er hér hafa verið nefnd, sæma eng-
um siðuðum manni, heldur verða
þau blettur á hverjum þeim, sem
slíkan verknað fremur. Ég bið þig,
Vika mín, að koma þessu á framfæri,
og vona ég að heyra álit annarra
dýravina á þessu.
Með beztu kveðju og fyrirfram
þakklæti. Dýravinur.
--------Orðið er laust. En ef
ég mætti leggja orð í belg, þá
finnst mér þú falla á eigin rökum:
sem sé, menn telja það ekki glæp
að drepa þessi dýr með öllum
hugsanlegum ráðum (þótt jafn-
vel drápsmennirnir sjálfir viður-
kenni ómennskuna að baki slíkra
aðgerða) vegna þess, að þessi dýr
eru einmitt BÖÐLAR. Með því
að þyrma einum fjallaref, sem
labbar sig út á þjóðveginn fyrir
bílinn þinn, ert þú kannski ó-
beinlínis að drepa nokkur lítil og
saklaus lömb, fugla eða hvað það
nú er, sem rebbarnir innbyrða.
„Lög unga fólksins“....
Enn streyma inn bréf í tilefni
breytinganna, sem orðið hafa á
útvarpsþættinum „Lög unga
fólksins", — næstum einvörðungu
skammarbréf. Fara hér á eftir
glefsur úr nokkrum:
... Ég er sjálf komin af því skeiði,
sem menn kalla unglingsárin, en þó
4 VIKAN