Vikan - 15.11.1962, Blaðsíða 12

ISLENZK ALFAMÆR
„Fyrstu auglýsin’abrelluna í mannkynssögunni gerði Eiríkur rauði, þegar hann fann ísi lagða
eyju í vestur frá íslandi — og nefndi hana Grænland, til að lokka þangað fleira fólk ...“ sagði
Anna Geirsdóttir við bandarískan blaðamann í löngu viötali fyrir nokkru.
Viðtal þetta birtist í Tallahassee Democrat 19. ág. s.l., en Tallahassee er höfuðborg Florida-
ríkis. Greininni fylgja fjórar myndir af Önnu og sýna mismunandi svipbrigði hennar, sem
blaöamaðurinn segir að séu ótrúlega fjölbreytt. ,,Hún getur verið ákaflega alvarleg þegar hún
ræðir viðskipti, ástleitin þegar hún er umkringd aðdáendum, heillandi þegar hún mátar kjóla
eóa kernur opinberlega fram, feimin við ókunnuga, kát og glöð í vinahóp .. . feimin, alvarleg,
stríðin, barnaleg, fjörug, ástleitin, harðbrjósta ■— allt eftir því hvaða tími sólarhringsins er, hvar
og hvernig."
„íslenzk álfamær sigrar hjarta höfuðborgarinnjr“, er fyrirsögn greinarinnar, og frá því skýrt
að Anna hafi sigrað Tallahassee með áhlaupi. Sagt er að hún sé feimin að tala um einkalíf sitt,
en viðurkennir að henni þyki mjög vænt um ungan verzlunarmann í Suður-Kaliforníu, en eigi
einnig vin á íslandi ...“ og hefur stolið nokkrum karlmannshjörtum í Tallahassee“.
S'öan er skýrt frá uppruna hennar og hvar hún hefur alizt upp og ferðazt, menntun og áhuga-
málum. Hún bjó hjá Hilmari Skagfjörð og konu hans um þetta leyti, en minnzt er á systur frú
Skagfjörð, Dísu Þorvaldsson og frú Leonard Pepper.
Framhald á bls. 33.
HANN SKAUZT ÚT AF SVIÐ-
INU, STIKAÐI INN Á KAFFI-
STOFU, OG ÞAR GRIPUM YHE)
HANN í GÆTTINNI.
VIÐ VORUM KOMNIR UPP í
ÞJÓÐLEIKHÚS TIL ÞESS AÐ
HITTA GUNNAR EYJÖLFS-
SON, LEIKARA. VIÐ SÖGÐUM
HONUM, AÐ HANN VÆRI
UNGUR MAÐUR Á UPPLEIÐ
OG AÐ VIÐ VILDUM GJARNA
FÁ AÐ KYNNAST FERLI HANS
í HNOTSKURN:
— Ég skal segja þér ... Hefurðu staðið
í húsbyggingu? Ekki? Þú ert lánsamur mað-
ur ... Ég skal segja þér, að það er alveg
ástæðulaust fyrir fólk á mínum aldri að
fara hjá sér, þótt það sé talið ungt, sagði
Gunnar og fór ofurlítið hjá sér. Svo hélt
hann áfram: — Við þekkjum mýmarga tví-
tuga gamlinga og fullt af kornungu fólki
um fimmtugt. „You are as old as you feel“,
segir Bretinn, og það kompliment gildir fyrir
alla. Sjálfum finnst mér, að ég sé ekkert
eldri nú en daginn, sem ég kom til London
19 ára gamall til þess að hefja mitt leik-
listarnám þar — en sá dagur verður mér
alltaf einn hinn minnisstæðasti í lífinu.
— Og var það upphafið á leiklistarnám-
inu?
-— Nei. Kvöldið fyrir stærðfræðiprófið í
4. bekk í Verzlunarskólanum fékk ég
Galdra-Loft upp í hendurnar í fyrsta sinn.
Ég varð svo hugfanginn, að ég las hann
tvisvar þessa nótt, í síðara skiptið við kerta-
ljós. Ég féll á stærðfræðinni.
Haustið eftir innritaðist ég í leikskóla
Lárusar Pálssonar og var þar í einn vetur.
Mér fannst alltaf eins og það hefði verið
aetlunin, að ég gerði þetta, en fáir tóku víst
mark á mér.
Næsta ár sigldi ég og var tvö ár við nám
í Konunglega leiklistarskólanum í London,
R.A.D.A. Að náminu loknu lék ég í eitt ár
hjá H.M. Tannant-leikhúsahringnum og
hefði vel getað hugsað mér að vera lengur,,
því að ég kann vel við England og Englend-
inga — en atvinnuleyfið gilti aðeins fyrir
árið.
Tuttugu og tveggja ára kom ég svo heim
Úr síðasta þætti Galdra-Lofts. Atriðið úr
Hólakirkju.
Gunnar í hlutverki Galdra-Lofts.
12 VIKAN