Vikan - 15.11.1962, Blaðsíða 15
hafði lánið með sér og fékk vinnu
á vélaverkstæði. Kaupið var sára-
lítið, en vinnan mikil og erfið.
Þegar Ouocci gekk 1 herinn,
kynntist hann þar góðum vini. Þessi
vinur hans var frá sama þorpinu
og hann sjálfur. Dag nokkurn kynnt-
ist hann systur vinarins, og úr því
varð ást við fyrstu sýn. Hann kvænt-
ist Trascolla, og þau fluttust í ákaf-
lega lítilfjörlega íbúð, en'þó varð
þetta hjónaband til að gjörbreyta
lífi hans. Skyndilega hafði hann
bæði eignazt fjölskyldu og ábyrgð-
artilfinningu, og hann var ekki seinn
á sér, þegar honum bauðst vinna
við Pirelli-verksmiðjurnar í Milano
— vinnustað, þar sem Suður-ítalir
standa í löngum biðröðum í þeirri
von að þeir fái þar einhverja vinnu.
46 stunda vika.
Hjá þessu mikla fyrirtæki vinna
22.600 manns. Quocci vorð einn af
13.500 við verksmiðjuna í Mílano,
en þaðan eru flutt út bíldekk, raf-
magnsleiðslur og ýmislegt annað til
Framleiðsluverðlaun, sem nema
um 2.00 kr. vikulega eru 'innifalin
í tímakaupinu. Hins vegar bætast
við um 240 kr. í fjölskyldubætur.
Þegar allt kemur til alls, er tíma-
kaupið 20 krónur. Sjaldan eða
næstum aldrei gefst honum tæki-
færi til að vinna eftirvinnu, því
að á ítalíu er atvinnuleysi tilfinn-
anlegt.
Fyrir nýtízku tveggja herbergja
íbúð borgar Quocci tæpar 360 krón-
ur á mánuði í húsaleigu, því að hann
er meðlimur í sambýlissamtökum.
Venjulega borga ítalskir verkamenn
milli 900 og 1800 krónur í húsaleigu.
Hitakostnaður nemur um 1920
krónum á ári fyrir þriggja mánaða
upphitim allan sólarhringinn og
þriggja mánaða upphitun aðeins á
daginn. Hann borgar ekkert í tekju-
skatt, því að hann vantar tæpar
4000 krónur upp á að verða tekju-
skattsskyldur. í lífeyriasjóð borgar
hann 54 krónur á viku, og verk-
smiðjan borgar tvöfalt það verð. Ef
hann skyldi deyja, áður en hann
Quocci vinnur í deild þar sem framleiddir eru rafmagnskaplar.
Einasti lúxus hjónanna er húsgögnin þeirra. Frúin á tvo kjóla, en
hann ein föt auk vinmifata.
Hjónin í ökuferð á bifhjólinu.
Áður fyrr var Quocci meistari fyrirtækisins í hundrað metra hlaupi.
Ennþá hieypur hann með féiögunum, en mest til að halda sér í
æfingu.
Tvisvar í viku fer Quocci á kaffihús í nágrenninu og drekkur bjór
með félögunum og spilar við þá.
1 ít. !
ÍlÍl
allra heimsálfa. í dag hefur hann
unnið þar í 16 ár.
Hann vinnur 46 stundir á viku,
og tímakaupið er rúmar 24 krónur
á tímann. Frá þessu er strax dregið
talsvert, en til þess að reikna slíkt
út þarf mikil heilabrot og vanga-
veltur, enda eru ítalskir laimaút-
reikningar heil vísindagrein. Frá-
drátturinn er sém sé kr. 1.50 í leyfis-
peninga, 48 aura í slysatryggingu,
kr 3.12 í sjúkra- og atvinnuleysis-
tryggingar, kr. 2.40 í framfærslu-
kostnað, 30 aura í kaupskatt og 96
aura í ýmislegt annað.
kemst á eftirlaun (60 ára) fær kona
hans útborgaðan % hluta lífeyrisins.
Auk þess myndu Pirelli-verksmiðj-
urnar borga ekkjunni 33.000 krónur.
Draumurinn mikli: Fiathíll.
Eins og um 70 prósent allra
ítalskra verkamanni er Quocci fé-
lagi í verkalýðsfélagi, og því félagi
borgar hann um 130 krónur á ári.
Ef hann skyldi veikjast, borga
Pirelli-verksmiðjurnar allt að 6000
krónur á ári fyrir læknishjálp, lyf,
sjúkrhúsvist og þar fram eftir göt-
unum, sem er takstinn fyrir venju-
lega verkamannafjölskyldu.
Venjulega fá verkamennirnir
fyrst sjúkrapeningana útborgaða á
fjórða degi og síðar nálægt helmingi
launanna. Ef Quocei skyldi verða
atvinnulaus, fær hann nálægt fjórð-
ungi vikulaunanna.
Eftir’tíu ára vinnu hjá sama fyr-
irtæki, á verkamaður rétt á 12
vinnudaga sumarleyfi. Quocci fær
16 daga — og ver þessum frídögum
heima hjá sér, eins og ítölum er
flestum tamast. Aðeins tíu prósent
verkamanna hafa efni á að taka
sér sumarleyfi niðri við ströndina
eða uppi í fjöllum.
Quocci hefur aldrei komið út fyr-
ir heimaland sitt. Stærsta áhugamál
hans er heimili hans, sem er inn-
réttað eftir öllum kúnstarinnar
reglum. Einstöku sinnum fer hann
að horfa á fótbolta, og tvisvar sinn-
um í viku fer hann á vínstofuna,
þar sem hann situr og spilar við
kunningja sína.
Hann hefur engan áhuga á stjórn-
málum, því að eins og hann segir:
— Það má einu gilda, hvort flokk-
urinn er gulur, blár eða rauður,
Framhald á bls. 40.
v'
W * ••. - ••
■ ■'
:
VIKAN 15