Vikan - 31.03.1966, Blaðsíða 39

mér að koma með sér fram á
ritstjórnarskrifstofurnar. Þar
finn ég að hún fylgist með öllu
og veit glögg skil á því, sem þar
er að gerast. Samstarfsmenn
hennar eru um það bil 150 og hún
fylgist nákvæmlega með öllum
þeirra gjörðum. Þarna talar hún
mjög fjörlega í allt annarri tón-
tegund. Þarna er einn starfsmað-
ur sem fær hressilegar ákúrur,
svo er það annar sem fær hól og
létt klapp á öxlina. Á einum
um. Allt virðist vera ómögulegt,
þarna er vitlaus dálkur eða ó-
möguleg mynd, og orðið
„hneyksli" heyrist aftur og aftur.
Þetta kannast ég við og brosi.
Þannig er þetta á ritstjórnar-
skrifstofum um allan heim dag-
inn sem nýja eintakið kemur,
árangurinn af margra daga
striti. Þann daginn er þetta allt-
af ævintýri. Spennandi ævin-
týri.
hvatti hann til að „láta lyklana
að öllum frönskunt borgum, sem
herir yðar hafa tekið í Frakk-
landi, af hendi við Jómfrúna,
sem send er af Guði, drottnara
Himinsins. Ég er leiðtogi herj-
anna, og hvar sem ég mæti liði
yðar, mun ég reka það á brott.“
Og þetta varð að áhrínsorð-
um. Stórir hlutar Norður-Frakk-
lands komust nú undir yfirráð
Karls sjöunda. Næst ætlaði Jóm-
frúin að halda til Parísar. En þá
liða. Þar lenti hún í átökum við
Búrgunda og var tekin. Hinn
búrgundíski herforingi, sem hlut
átti að máli, seldi hana síðan
á vald Englendingum fyrir góð-
an skilding. Þeir fluttu hana í
fangelsið í Rúðuborg.
Því fór fjarri að Jóhanna
missti kjarkinn við þessa þróun
málanna; raddir hennar höfðu
nefnilega sagt henni, að óvinirnir
næðu henni á sitt vald, en þær
höfðu líka verið nógu bjartsýnar
ADVOKAT
VIMM.AIt ■ SJI ÍVIXIH.Mt
SKANDINAVISK TOBAKSKOMPAGNI
Leverandor til Det kongelige danske Ho£
Advokat vindill :Þessi vind-
ill er þægilega oddmjór;
þó hann hafi öll bragðein-
kenni góðs vindils, er hann
ekki of sterkur. Lengd:
1X2 mm.
Advokat smávindill: Gæð-
in hafa gert Advokat einn
útbreiddasta smávindil
Danmerkur.Lengd: 95 mm.
419
stað eru þrjár stúlkur eitthvað
vandræðalegar út af mynd, en
fá fljótlega aflétt áhyggjum sín-
um með drottningarlegu „neii“
frá Madame.
Svo kemur nýja eintakið. Hún
grípur það, blaðar í gegnum það
og við eina opnuna hvessir hún
augun.
— Þetta er hræðilegt, hrópar
hún og keyrir höndina í gegnum
hárið og veifar handleggjunum.
Hún blótar svo hroðalega að
það er alls ekki prenthæft, en
álit hennar er greinilegt. Hún
blaðar áfram í blaðinu, næstum
hvæsandi. Tvær ungar stúlkur
eru á leið inn í herbergið, en
þegar þær sjá hana í þessum ham,
hörfa þær út aftur. Aðstoðar-
ritstjórarnir koma hlaupandi úr
öllum áttum og safnast í kring-
um hana. Hún bendir á þetta og
hitt í blaðinu og veifar höndun-
Jóhanna frá Úrk
Framhald af bls. 13.
sveitastúlku í fararbroddi. Ekk-
ert stóðst við Jómfrúnni, sem
geystist beint á óvinina veifandi
hvítum fána. Eftir nokkurra daga
bardaga hörfuðu Englendingar
frá Orléans. Það skeði þann 8.
maí 1429.
Þessi sigur vakti gífurlega
hrifningu í Frakklandi, og urðu
nú fáir þar til að efast um að
Jómfrúin væri af Guði send.
Varð henni nú engin skotaskuld
úr því að ná Reims á sitt vald,
og var Höfrungurinn þá krýnd-
ur þar í dómkirkjunni og hlaut
nafnið Kar} hinn sjöundi. Sú
stund var hin stærsta í lífi Jó-
hönnu. Skrifaði hún nú Eng-
landskonungi bréf, í hverju hún
borg auðnaðist henni aldrei að
sjá — nema utan frá. Hún sett-
ist um borgina, en liðsmenn
hennar stóðu sig illa og sjálf
særðist hún af bogaskoti. Létu
Frakkar þá undan síga og mun
það hafa verið gert samkvæmt
konungsboði. Karl sjöundi var
nú farinn að þreytast á hinni
ráðríku jómfrú. Hann taldi sig
ekki lengur þurfa á hjálp hennar
að halda, og þar eð hann var
gersneyddur eðallyndi, fann hann
ekki til neins þakklætis gagnvart
henni. Gerðust og hirðsnápar
ýmsir, sem sáröfunduðu Jóhönnu,
til að rægja hana við hann. Lagði
hann blátt bann við öllum frek-
ari sóknaraðgerðum um sinn.
Jóhanna lét þetta gott heita
um hríð, þótt henni væri nauð-
ugt, en um síðir stóðst hún ekki
mátið og hélt af stað norður í
land með litlum flokki sjálfboða-
til að telja henni trú um, að
Frakkakonungur myndi koma
henni til bjargar. En það datt því
fyrirlitlega manngerpi ekki í
hug, og fjendur Jómfrúarinnar
fengu því að fara fram gegn
henni sem þeir vildu.
Fjandlið hennar var — eins og
ljóst má vera af ofanskráðu —
engan veginn eingöngu úr hópi
Englendinga, sem auðvitað höfðu
fyllstu ástæður til að vilja hana
feiga. Fyrir utan Búrgunda höt-
uðu áhrifamiklir franskir aðilar
Jómfrúna eins og pestina, og var
Parísarháskóli þar efstur á blaði.
Þar sveif alþjóðlegur lærdóms-
andi yfir vötnunum og prófessor-
arnir þar voru ekkert hrifnir
af þeirri þjóðernisstefnu, sem Jó-
hanna hafði blásið upp og Karl
sjöundi studdist við. í sambandi
við þetta ber að hafa í huga, að
hin kaþólska kirkja landsins,
VIKAN 13. tbl. 30