Vikan - 17.06.1971, Blaðsíða 17

»
24. TBL. VIKAN 17
bókunum. — Hvað hefurðu
eiginlega að gera með sex ein-
tök af sömu bókinni? Hann
opnaði eina þeirra. Ljóðabók.
Svo leit hann á bókarheitið.
Though Pyramids Decay eftir
E. K. Hamilton. Eiginkona
hans hét fyrir giftinguna Eva
Katherine Hamilton. Hann leit
á hana óvenju brosmildur. —
Skrifaðirðu bók, Eva? Þar
komstu mér illilega á óvart!
— Ég bjóst ekki við því, að
þú hefðir nokkurn áhuga á
því. Viltu fá eintak?
—'Ja, þú veizt nú, að ég les
sjaldan ljóð, en . . . þakka þér
fyrir, ég tek þá eina. É’g skal
lesa hana. Ég fer með hana
inn í vinnuherbergið mitt. Ég
þarf að gera ýmislegt í dag.
Hann tók með sér Times,
bréfin óg bókina og fór. Vinnu-
herbergi hans var rúmgott og
þægilegt, skrifborðið risastórt,
leðurklæddir stólar og eitt-
hvað, sem hann nefndi „sigur-
minningar" á veggjunum. f
bókahillunum var krökkt af
orðabókum, alfræðibókum,
bókum um landbúnað, bókum
um skógrækt, fiska og veiði-
dýr, auk nokkurra bóka um
síðustu styrjöldina, sem hann
hafði barizt í og fengið heið-
ursmerki fyrir. Eftir að stríð-
inu lauk gerðist hann bú-
garðseigandi í stóru húsi þrjá-
tíu kílómetra frá Sheffield,
sem einn forfeðra hans hafði
byggt á tímum Georgs III.
George Peregrine átti landar-
eign, sem var um tólf hundruð
tunnur lands og hann annaðist
hana af miklum dugnaði; hann
var friðdómari og stð í stöðu
sinni með miklum sóma. Hann
fór á refaveiðar tvisvar í viku,
meðan þær stóðu yfir. Hann
var friðdómari og stóð í stöðu
og hann var enn ágætur í
tennis, þótt hann væri rúmlega
fimmtugur. Hann gat auðveld-
lega kallast frábær íþrótta-
maður.
Hann hafði fitnað ögn upp
á síðkastið, en hann var nú
Framhald á bls. 43.