Vikan - 07.10.1971, Síða 8
Þessi mynd af Ringo var tekin á Spáni, þar sem viStalið er tekið, en
þar vinnur hann að gerð kvikmyndarinnar „Blindi maðurinn".
ÉG VIL
SPILA
MEÐ
ÖLLUM
Annar hluti viðtalsins
við Ringo Starr.
Hér talar hann
um Paul, Maharishi,
upplausn hljóm-
sveitarinnar, LSD
og fleira.
— Hvað ert þú að aðhajast,
núna, músíklega?
— Mig langar að fara að
vinna að LP-plötu þegar ég er
búinn að vinna við þessa kvik-
mynd. í augnblikinu er ég að
semja titillag fyrir þessa kvik-
mynd og þegar ég kem heim til
Englands verð ég að taka það
upp og fara síðan til Rómar,
þar sem lagið verður sett inn í
myndina. Eftir það reikna ég
með — allavega langar mig
til þess — að fara út í LP-plötu.
Það verður eins og „It Don’t
Come Easy“, sú tegund. Það
verður grípandi plata, popp.
„Mér tannst Maharishi vera að,
ljúga að mér. Ég trúði því ekki sem
hann sagði og varð að hætta."
— Semur þú mikið núna?
— Ég er konungur byrjana.
Ég sem byrjun og kannski
fyrstu vísu í mörgum lögum
og svo tekur mig heilt ár að
klára það. Ég á mikið af segul-
bandsspólum með smá bútum
og svo lýk ég við þetta smátt
og smátt.
— Semur þú á gítar?
— Já, Klaus (Voorman er að
kenna mér á gítar. Það er gam-
an, því ég er búinn að spila í
E síðastliðin 10 ára og nú get
ég allt í einu spilað í hvaða
tóntegund sem er. Ég á líka
til að spila hljóma, skrýtna
hljóma, sem enginn kannast
við. Megnið af því sem ég sem
er mjög einfalt, en svo fer ég
með það til Georges vinar míns,
og hann bætir inn 5—6 hljóm-
um og þá segja allir: „Kristur,
heyrið þið þetta lag hjá Ringo!
Hann hefur samið lag með öll-
um þessum hljómum!" Ha ha
ha! Yfirleitt sem ég í 3 hljóm-
um.
— Þú hejur reyndar alltaf
samið lög, er það ekki? Er ekki
sannleikurinn sá, að þér hefur
ekki tekizt virkilega vel upp
fyrr en á síðastliðnu ári?
— .Jú, rétt, ég var vanur að
semja nýja texta við lög sem
aðrir voru með. Ég samdi til
dæmis 100 mismunandi texta
við „You Win Again“ (Jerry
Lee Lewis) og tugi B-laga með
Jerry Lee. Ég hef alltaf haldið
mikið upp á hann og svo þegar
ég var búinn með einhvern
textann, þá sagði einhver við
mig: „Þetta er miklu betra en
það sem er á plötunni!” en ég
trúði því aldrei og gerði ekkert
í því. Það er núna fyrst að ég
er farinn að vera svolítið frum-
legur. Ég get ekki samið lög
eins og að vinna á skrifstofu.
Ég verð að vera með gítarinn í
„Mér finnst sárt að hlusta á plötur
Pauls, vegna þess að ég trúi að
hann sé mikill listamaður,
ótrúlega skapandi . . . hann veldur
mér vonbrigðum . . . hann hefur
svikið mig.“
fanginu eða sitja við píanóið og
þá verður það bara að koma
allt í einu. Ég get ekki setzt
niður og sagt: „Jæja, nú ætla
ég að semja lag.“ Ég held að
John geti gert það; allavega á
hann miklu auðveldara með að
semja melódiur. Ég verð að fá
hugmynd — eins og leiftur —
og síðan vinna úr henni. Ef ég
fæ ekki þetta leiftur, er von-
laust fyrir mig að ætla að búa
til lag.
— Við töluðum um sessionir
áðan. Hversu mikið hefur þú
gert af því siðan Bítlarnir
hœttu?
— Á síðasta ári spilaði ég á
9 LP-plötum en nafn mitt hefur
aðeins komið fram á þremur
þeirra. Það er vegna EMI. Ef
ég spila með einhverjum, verð
ég að skipta um nafn, svo þú
ættir að taka eftir plötum þar
sem Ritehie og Big Jimmy spiia.
Það er ég. Ég skipti oft um
nafn og finnst það gaman. Ég
er búinn að spila með öllum
nýlega, öllum, og það er svo-
lítið merkilegt, því mér finnst
gaman að komast inn í mismun-
andi stíl og spila með mörgum
gítarleikurum. Ég held að Klaus
sé bezti bassaleikari sem ég
spila með. Við spilum alltaf
saman, Bill & Ben, spilum ekki
nema saman. Eins Gary
(Wright) og svo paddan ... það
var ótrúlega gaman, ótrúlega
gaman, að spila með Eric (Clap-
ton) en mér finnst hann ekki
spila af viti lengur. Það má
setja þetta í viðtalið. Kannski
fær það hann til að spila aftur,
en segjum ekkert meira.
— Þessir menn, eins og til
dœmis Howlin’ Wolf og B.B.
King hringja þeir í þig og biðja
þig að spila eða býðst þú til
þess?
— Já, yfirleitt hingja þeir í
Upphaf Bítlaæðisins. Hver fær ekki pínulítinn sting í hjartað?
8 VIKAN 40. TBL.