Vikan - 07.10.1971, Blaðsíða 27

Yfirlitsmynd frá sýningu Hrings í Bogasalnum, sem var opnuð ellefta september síðastliSinn.
Þetta málverk, sem vakti mikla athygli sýningargesta í Bogasalnum,
heitir Júlí 1971. Mótífið er úr heyhlöSu.
er ég svo í þrjá vetur og lýk
teiknikennaraprófi. Opinbert
skólanám varð ekki lengra, svo
ég get eKki státað af mörgum
list' skólanöfnum eins og
margir kollegar mínir. Ekki svo
að skilja að ég sé á móti löngu
listnámi, en dæmin blasa víða
við að það er alls ekki einhlítt
til virkilegrar listsköpunar.
Meðal kennara minna voru
Sigurður Sigurðsson, Þorvaldur
Skúlason, Valgerður Briem og
fleiri. Af þeim var Sigurður
minn aðalkennari. í höggmynd-
um kenndi Tove Ólafsson, sem
þá var kona Sigurjóns Ólafs-
sonar. Ljómandi kona.
— En þú hefst ekki þá þegar
handa fyrir alvöru sem listmál-
ari?
— Nei, síðan kemur dálítið
FortiSarspeglun. Öll málverkin, sem myndir eru af á opnunni, eru ný
af nálinni og á sýningunni í Bogasalnum.
stopp í þetta. Við útskrifumst
þarna einir níu eða tíu teikni-
kennarar, og þá voru ennþá svo
fáir skólar, sem höfðu tekið upp
slíka kennslu, að við sátum uppi
atvinnulausir hvað teikni-
kennslu snerti. Ég fór þá að
vinna fyrir mér við hitt og
þetta, enda veitti ekki af því, ég
var skuldugur eftir skólann. Var
í fiskvinnu og vegavinnu. Kem
varla nærri myndlist í ein sex—
sjö ár. Það er ekki fyrr en
fimmtíu og átta—níu, sem ég
fer að fást við þetta aftur fyrir
alvöru, og sýni svo teikningar í
Bogasal sextíu og tvö. Það er
mín fyrsta sýning. Það halda
margir að ég sé búinn að fást
við þetta óralengi eins og félag-
ar mínir, sem byrjuðu strax upp
úr skóla, en þessi sýning er mín
40. TBL. VIKAN 97