Vikan - 07.10.1971, Síða 41

•''‘V ' * ' ^
'< i*, . '
>4-.
HLLiBERT
Höfum fengið nýja sendingu af þessum faU
legu frönsku baðskápum. Skáparnir eru úr
mjög góðu og sterku plasti, með segullæs-
ingum og haganlegum innréttingum.

Einkaumboð fyrir ísland:
S. Ármann Magnússon, heildverzlun.
BYGGINGAVÖRUVERZLUNIN
NÝBORG
HVERFISGÖTU 76
s
F
S(MI 12817
atvinnumaður í hnefaleikum.
Hann sló mótherja sinn, Jack
Kracker niður í fyrstu lotu,
launin voru 50 dollarar. Hann
var glaður og þakklátur. En
tekjurnar uxu jafnt og þétt.
355 dögum síðar, í 19. keppn-
inni sem atvinnumaður, hlaut
hann rúmlega 60 þúsund doll-
ara í sinn hlut og mótherji hans
var enginn annar en ítalska
kjötfjallið, Primo Carnera.
Þrem mánuðum síðar var það
Max Baer, tekjur 240 þúsund
dollarar. Stærsti hlutur hans
var í síðari leiknum gegn Þjóð-
verjanum Max Schmeling, þá
hlaut hann tæplega 350 þúsund
dollara. Mesti hagnaður á einu
ári var 1941, tæplega 472 þús-
und dollarar. Eftir 54 leiki
hafði Joe hagnazt um nærri
tvær og hálfa milljón dala. Er
þetta ekki eins og saga úr „Þús-
und og einni nótt“.
Eins og áður sagði barðist
Joe við ítalann Primo Carnera,
en hann vóg hvorki meira né
minna en 134 kíló, þegar samn-
ingurinn var gerður, en þegar
þeir mættust í hringnum vóg
Carnera 117 kíló. Segja má, að
Carnera hafi verið síðasti ris-
inn í hnefaleikahringnum,
tæknin í þessari grein var að
breytast. Áhorfendur voru um
35 þúsund. Þeir sáu Joe, þenn-
an prúða og viðkunnanlega
mann, breytast í hálfgert tígr-
isdýr, hann hóf mikla árás á
andstæðing sinn, sem var stirð-
ur og þungur samanborið við
Joe. Eftir fimm lotur var það
aðeins tímaspursmál, hvenær
gert yrði út um leikinn. í sjöttu
lotu fékk Carnera hægri hand-
arhögg og hneig niður, hann
reis þó ’ upp, þegar talið hafði
verið upp í þrjá, þá kom vinstri
handar krækja og hann féll
aftur og nú var talið í fjóra.
Eldsnöggt hægri handarhögg
sendi hann út í kaðlana, en þá
stöðvaði dómarinn leikinn,
þetta var ómannúðleg meðferð
og Carnera skjögraði út í horn
hringsins. Þessi sigur vákti
mikla athygli meðal hnefa-
leikaunnenda og nafn Joe Lou-
is var nú á allra vörum.
Næstur á dagskrá var Max
Baer, keppnin var auglýst sú
merkilegasta í átta ár, eða síð-
an Dempsey og Tunney börð-
ust í Chicago. Yankee Stadi-
um var troðfullt, þegar keppn-
in fór fram, 85 þúsund áhorf-
endur og rúmlega ein milljón
dala var greiddur í aðgangs-
eyri. Max Baer var fyrrver-
andi heimsmeistari og talinn
ósigrandi nokkrum mánuðum
fyrir keppnina, sem hér var að
hefjast. Max Baer átti enga
möguleika. Hraði Joe var slík-
ur, að hinn þekkti andstæðing-
ur haris átti fullt í fangi með
að verjast. Það var þó ekki
fyrr en í þriðju lotu, að Joe
kom höggum á Baer, sem sendu
hann tvívegis í gólfið. í seinna
skiptið var þaö bjallan sem
bjargaði honuiri. Fjórða lotan
var ekki gömul, þegar Baer
hneig í gólfið á ný, eftir skæða-
drífu af höggum, af öllum gerð-
um. Hann leit illa út, og hefði
trúlega haft sig á fætur, en
dómarinn stöðvaði leikinn, yf-
irburðir Joe Louis voru slíkir,
að allir voru fegnir þeirri
ákvörðun. Joe hljóp þá til
keppinautar síns og studdi hann
til sætis, þar tók hann við ham-
ingjuóskum Dempsey, sem var
þó afar óánægður, þar sem
hann hafði mikla trú á Max
Baer. Blöðin hrósuðu Joe Lou-
is á hvert reipi, bæði hæfileik-
um hans og íþróttamannslegri
framkomu, sem þótti sérstök.
Sigurganga Joe hélt áfram.
Hann sigraði m. a. Paolini, sem
þótti erfiður andstæðingur og
hafði aldrei verið sleginn nið-
ur á sínum 15 ára keppriisferli.
í fjórðu lotu varð Paolini þó
að Játa undan og féll í gólfið.
Honum tókst að rísa á fætur,
þegar talið hafði verið upp i
níú, en dómarinri táldi til-
gangslaust að halda leiknum
áfram. „Joe er betri en Jack
Johnson og Sam Langford,"
sagði Dampsey. New York
Times sagði að Joe Louis væri
eins og Dempsey, Tunney,
Sullivan og Fitzsimmons í ein-
um og sama manni. En þá kom
áfpllið. Aðeins einn maður var
nú á milli Joe og heimsmeist-
arans, Jim Braddock,. þ. e.
Þjóðverjinn Max Schmeling.
Ýmsir töldu :þó þá keppni
hreinan óþarfa að etja gamla
Schmeling gegn þessum frá-
bæra Ameríkana. Þetta er sama
og morð, sögðu blöðin. Joe
Louis og Max Schmeling mætt-
ust í New York í júní 1936 í
Yankee Stadium. Áhugi var
takmarkaður á þessari keppni.
,;Gért verður út um þetta í
fyrstu eða annarri lotu,“ sögðu
sérfræðingamir. En hihir sig-
urvissú Bandaríkj amenn fengu
nú sína lexíu. ,,Gamli“ Schme-
i
ling hafði leikinn í hendi sér
allán tímann og í 12. lotu kom
hann sínu fræga hægri hand-
arhöggi á Joe, sém var talinn
út. Þetta voru óvæntustu úr-
slit í sögu hnefaleikanna síðan
Jim Corbett sigraði John L.
Sullivan. Eðlilegast hefði nú
verið, að heimsmeistarinn
Braddock hefði barizt við
Schmeling, en úr því varð al-
40. TBL. VIKAN 41