Vikan - 07.10.1971, Síða 45

vera kyrr, þar sem ég var.
En ekkert gerðist. Annað-
hvort svöruðu þeir ekki dyra-
bjöllunni, eða þá að þeir höfðu
ekki heyrt í henni. Ég hringdi
einu sinni enn. Enn gerðist
ekkert. Ég vissi, að hnappur-
inn gat ekki verið í ólagi, því
að ég hafði sjálfur séð hana
þrýsta mjög laust á hann með
þeirri afleiðingu, að dyralásinn
var opnaður. Ég reyndi aftur:
tvær stuttar og ein löng hring-
ing — sú síðasta svo löng, að
þumalfingurinn á mér hvítnaði
alveg niður að úlnliðnum.
Enginn árangur. Þarna uppi
var allt dautt eins og í gröf.
Alveg ósjálfrátt gekk ég út
á götuna að gangstéttarbrún-
inni og virti fyrir mér fram-
hlið byggingarinnar. Hún líkt-
ist skákborði með ljósum og
dökkum ferhyrningum. Ég
hafði enga hugmynd um, hvaða
gluggar tilheyrðu 5 F, og þó
að ég hefði vitað það, hefði
það ekki hjálpað mér, nema ég
hefði ætlað að kalla nafn henn-
ar út í vindinn — og það hafði
ég ekki hugsað mér, enn sem
komið var.
En á meðan ég stóð þarna
niðri, missti ég af tækifæri til
að komast inn á auðveldan hátt
og eyddi með því miklum verð-
mætum tíma til ónýtis. Maður
kom nefnilega út —- sá fyrsti,
sem hafði komið innan úr hús-
inu, meðan ég hafði beðið —
en áður en mér hafði tekizt að
smeygja mér inn í kjölfar hans,
var hurðin skollin aftur í lás.
Þetta var grindhoraður og
pervisinn maður og líktist helzt
vesaldarlegum ruslasafnara.
Hann fór burt frá húsinu án
þess einu sinni að líta til þeirr-
ar hliðar, þar sem ég var, og
ég fór aftur að eiga við hnapp-
inn fyrir 5 F og hringdi svo að
segja allt morsestafrófið.
Ennþá var ég ekki kvíðinn,
aðeins fokvondur og mjög undr-
andi. Eina skýringin, sem ég
gat fundið — þótt hún væri
langsótt var sú, að dyra-
bjallan hefði hringt í síðasta
sinn, þegar hún þrýsti á hnapp-
inn, og síðan strax gefið upp
andann. Hvers vegna heyrðu
þeir ekki í henni að öðrum
-kosti, þegar ég hringdi þannig
án afláts?
Svo gerði fyrsta óttablandna
hugboðið vart við sig — eins
og dropi af köldu vatni, sem
rennur niður eftir bakinu á
manni, þegar maður svitnar —
og ég hugsaði: „Kannski er ná-
ungi þarna uppi, sem er nær-
göngull við hana. Það er kann-
ski ástæðan til þess, að dyrnar
BiFREIÐAEIGENDUR
LIQUI - MOLY
AFTUR FYRIRLlGGJANDI
HVAÐA ÞÝÐINGU HEFUR LIQUI-MOLY SMURHÚÐIN
Ein dós af LIQUI MOLY sem kostar
rúmar kr. 150,00 myndar slitlag á núnings-
fleti vélarinnar sem endist 4800 kílómetra.
Á þessu tímabili er rétt að skipta um olíu
eins og venjulega, en eiginleikar LIQUI
MOLY slitlagsins breytast ekki við það.
Þetta gífurlega sterka slitlag, sem er 50—
60% hálla en olía. smyr þvi betur sem
leguþrýstingurinn er meiri og engin hætta
er á að það þrýstist burt úr legunum eða
renni af og niður í pönnuna eins og olía
þó vélin kólni að næturlagi eða í löng-
um kyrrstöðum og útilokar því þurra
(ósmurða) gangsetningu sem talin er valda 90% af öllu vélasliti. LIQUI MOLY auðveldar
gangsetningu og eykur endingu rafgeymisins, jafnvel í 20° frosti snýst vélin liðugt.
LIQUI MOLY slitlagið minnkar núningsmótstöðuna, við, það eykst snúningshraðinn og vélin
gengui kaldari, afleiðing verður bensín- og oliusparnaður.
• Minnkar sótun vélarinnar.
• Veitir öryggi gegn úrbræðslu.
• Eykur tvímælalaust endingu vélarinnar.
• LIQUI-MOLY fæst í bensínafgreiðslum og smurstöðvum.
Nánari upplýsingar veittar hjá LIQUI MOLY-umboðinu á íslandi.
(SLENZKA VERZLUNARFELAGIÐ HF.
Laugavegi 23 — Sími 19943
Allir nota KARLSOAS LÍil
nema ég
Karlsons lím límir allt
Einkaumboö:
3. Óskarsson & Co. hl.
Heildverzlun - Símar 21840 og 21847
40. TBL. VIKAN 45