Vikan - 18.05.1972, Qupperneq 5

El
sem ég gekk með. Þetta er ég
búin að tilkynna unnusta mín-
um, hann tók þetta mjög nærri
sér, því hann hefur alltaf dreymt
um að eignast mörg börn, og
ég gat því ekki sagt honum að
eftir því sem læknirinn hér i
héraðinu segir, þá mun ég ekki
geta fætt börn framvegis. Ég
þori ekki að segja kærastanum
mínum þetta, af ótta við að
hann segi þá öllu lokið okkar
á milli, og er ég alveg dauð-
hrædd^ um að missa hann, því
ef samband okkar slitnar, hef
ég ekkert tiI að lifa fyrir leng-
ur. Þetta finnst mér að minnsta
kosti. Ég veit að það er honum
ákaflega mikilvægt að eignast
eiginkonu sem getur alið hon-
um börn, og hann mun ekki
verða í neinum vandræðum
með það að ná sér í nýja stúlku,
því hann er mjög vinsæll hjá
kvenþjóðinni. Ég er því næstum
viss að hann slítur sambandi
okkar þegar hann veit hvernig
ástatt er, en segðu mér nú þitt
álit, Póstur minn. Þarf ég endi-
lega að segja honum það sanna
í málinu? Ég vona að þú svarir
mér eins fljótt og mögulegt er,
því ég veit ekki mitt rjúkandi
ráð. Ein örvingluð.
Ef það skiptir hann svona miklu
máli að eignast börn, gerirðu
varla annað réttara en að segja
honum það sanna í málinu. Að
öðrum kosti er líklegt að hann
gerist þér smám saman frá-
hverfur með árunum, þegar líð-
ur og bíður og engin koma
börnin. Og varla yrði heldur
hollt fyrir þig að ganga með
þetta á sálinni ævina út.
Það sakar hins vegar kannski
ekki að þú talir við lækninn
aftur, og innir hann nánar að
þessu. Kannski væri hægt að
lækna þetta með einhverri að-
gerð, hjá sérfræðingi í kven-
sjúkdómum? Allavega ætti ekki
að saka að spyrja hann að þvl.
Bara svona
kvöld og kvöld
Kæri Póstur!
Ég ætla að leita ráða hjá þér.
Þetta er í fyrsta skiptið sem ég
skrifa þér og þess vegna vona
ég að þetta bréf lendi ekki í
ruslakörfunni. Það er svoleiðis
komið fyrir mér að ég er orðin
alvarlega hrifin af strák og við
höfum verið saman mörg kvöld,
en hann hefur aldrei verið ófull-
ur, en samt held ég að hann
muni alltaf eftir því. Ég rúnta
oft með honum á kvöldin og
við tölum oft saman, en hann
er agalega feiminn nema þegar
hann er fullur. En svo var bezta
vinkona mín með honum fyrir
stuttu, en sá eftir að hafa sært
mig svona og sagði mér að hún
væri ekkert hrifin af honum og
spurði hvort við ættum ekki að
sættast, af því að ég reiddist
þegar ég frétti þetta en samt
vildi ég sættast við hana. Hún
var með honum núna eitt kvöld-
ið og ég reiddist svo að ég er
ákveðin í því að tala ekki við
hana oftar. En strákurinn er bú-
inn að segja stelpu sem ég þekki
vel að hann vildi ekki vera með
mér á föstu, en bara svona við
og við af því að hann vill ekki
binda sig strax. Hann er seytján
ára og ég er sextán. Elsku Póst-
ur, hvað á ég að gera? Á ég að
l'áta hann bara eiga sig og
hætta að hugsa um hann, eða
á ég að vera með honum eins
og hann vill. Viltu svara mér
eins fljótt og þú getur. Hvernig
eiga Vatnsbera- og Nautsmerk-
in saman. En ég get ekki gleymt
honum. Ein í ástarsorg.
Hvernig er skriftin og stafsetn-
ingin og hvað lestu úr skrift-
inni?
Fyrst hann vill hafa þetta svona
er hætt viS aS lítiS sé viS því
aS gera. En ef þér sýnist svo,
geturSu svo sem haldiS áfram
aS vera meS honum „svona
kvöld og kvöld", en líklega
væri þá skynsamlegt af þér aS
hleypa honum ekki mjög langt.
En ef þú getur ekki hugsaS þér
aS vera meS honum á lausu, er
bezt fyrir þig aS vera ekki meS
neitt hálfkák og slíta öllu sam-
bandi viS hann umsvifalaust.
Vatnsberi og Naut eiga ekki
mjög vel saman, þar eS tilfinn-
ingalíf þeirra er mjög ólíkt. —
Vatnsberinn er allur í andanum,
NautiS aftur mjög jarSneskt og
hneigt til efnishyggju.
Skrift og stafsetning er hvort-
tveggja meS ágætum. Úr skrift-
inni má lesa vandvirkni og
snyrtimennsku.
HILMIR HF. SKIPHOLTI 33
PÖSTHÖLF 533 SÍMI 35320 REYKJAVÍK
Fæst hjá næsta bóksala
20. TBL. VIKAN 5