Vikan - 24.10.1974, Blaðsíða 14

Vió álítum aó okkar bíll
sé betri en þinn
Simca 1100
Special
SIMCA
SIMCA 1100 hefur náð verulegum vinsældum hér á landi, sem og í
flest öllum öðrum löndum í fjórum heimsálfum.
SIMCA 1100 SPECIAL er glæsilegur 5 manna bíll ( sérflokki. —
SIMCA 1100er vandaður, traustur, sparneytinn, lipurog sérstaklega
styrktur fyrir (slenzka vegi og veðurfar. — SIMCA 1100 er traust
ökutæki fyrir vegi og vegleysur. — SIMCA 1100 SPECIAL er
fáanlegur 2ja eða 4ra dyra, með fimmtu hurðina að aftan, þ.e.a.s.
einskonar station-b(ll.
Tryggið ykkur SIMCA 1100 strax í dag.
Ifökull hf.
ÁRMÚLA 36 REYKJAVÍK Sími 84366.
mér frá þvi. t>ú hlýtir aö vera feg-
in, hreytti hann ilt úr sér.
— Já, svaraöi hún og horföi
rannsakandi á Kit. Hann greip
blaö og grúföi sig niöur i þaö án
þess aö sýna nokkur svipbrigöi.
Hann kastaöi blaöinu frá sér og
þaut út úr herberginu. Svo stakk
hann höföinu i dyragættina og
sagöi: — Finnst þér þetta ekki
lika indælt vegna Maggíar?
— Jú, ég er mjög ánægö.
— Ég er mjög ánegöur hennar
vegna, sagöi hann og lokaöi dyr-
unum á eftir sér.
Hún heyröi hann blistra I eld'-
húsinu, en tónarnír voru hljóm-
laiisir og falskir.
Brúökaupsdagur Maggiar rann
upp. Þaö var þoka og súld. Helen
var komin I kirkjuna og horföi
upp aö altarinu. Maggí var I ein-
földum hvitum kjól og meö hatt
úr sama efni. Hún náöi Lance aö-
eins i öxl og leit út eins og 17 ára
unglingur. Þau litu hvort á annaö,
og hamingjan skein út úr andlit-
um þeirra Helen fékk tár i augun,
en hún vissi, aö það var ekki
vegna þess aö hún væri snortin af
aö sjá hamingju þessara tveggja
ungmenna, né heldur af gleöi.
Hún fálmaöi ofan I töskuna sina
til aö ná I vasaklút og hallaöi sér
fram, til aö sjá framan I Kit. And-
litiö á honum var samanbitiö og
sorgmætt, og skyndilega langaöi
hana til að fara að hágráta.
— Hann er svo ungur, hann
hlýtur aö komast yfir þetta ...
— Er hún ekki yndisleg? hvisl-
aöi einhver fyrir aftan hana. Hún
leit aftur upp aö altarinu. Og I
fyrsta sinn sá hún Maggi eins og
hún raunverulega var. Hún var
falleg, og þaö var af þvl aö hún
átti fegurð i hjarta sinu. Mann-
kærleikur og vinsemd skinu út úr
andliti hennar.
Fegrunarlyf og föt var ekki það
sem geröi hana fallega . . . og hún
heföi getaö oröið tengdadóttir
Helenar. Þaö sem hún haföi gert
Kit var ófyrirgefanlegt. Hún gat
haldiö tárunum I skefjun, meöan
á vigslunni stóö, en hún haföi
óþolandi nistandi verk I brjóstinu
allan tlmann.
Hún þoröi ekki aö lita á son sinn
fyrr en löngu seinna, þegar veizl-
an stóö sem hæst. Brúöurin var
búin aö skera brúökaupstertuna,
einhver haföi haldiö ræðu, og fólk
var fariö aö skála I kampavini.
Kit gekk til hennar. Hann sýnd-
ist grennri en nokkurn tima áöur.
Andlitiö var fölt, og hann haföi
svarta bauga undir augunum.
Húnílagöi höndina á handlegginn
á honum og sagði: — Fyrirgeföu
mér Kit, þú elskaöir hana, var
þaö ekki?
— Jú.
— Elsku Kit, ég lofa þvl aö
skipta mér aidrei framar af
einkamálum þinum. Aldrei fram-
ar, endurtók hún.
Hann horföi undrandi á hana,
hristi slöan höfuöiö, rétti henni
vasaklútogsagöihálfhlæjandi: —
En elsku mamsa mín, hvaö I
ósköpunum ertu aö tala um? Ertu
að hugsa um Maggl? Þaö heföi
engu breytt, þó þú heföir reynt aö
spilla á milli okkar. Ég vissi vel,
aö þú varst ekki hrifin af henni,
en þaö haföi engin áhrif á okkur.
Hún hryggbraut mig. Vildi ekki
taka mig alvarlega. Vertu róleg,
mamma, ég mun leita ævilangt
aö stúlku sem er eins og hiln. En
nú verður þú aö reyna aö jafna
þig, fólk er fariö aö horfa á þig.
Sjáöu, nú fara þau, þú veröur aö
geta vínkaö til þeirra.
Hún herti takiö á handleggnum
á honum og veifaöi vélrænt til
brúðhjónanna, þegar þau yfir-
gáfu samkvæmiö.
Já, Kit var vel geröur piltur.
Hún drakk I botn úr kampavins-
glasinu og púöraöi á sér nefiö.
Hann haföi betra verömætamat
en hún. Hann vissi, hvaö hann
vildi. Stúlku eins og Maggi.
Þeirra beggja vegna vonaöi
hún heitt og innilega, aö honum
auönaöist aö finna slfka stúlku.
Fjórtánda alþjóöaþing stripl-
inga var haldið I Port-Nature
(Náttúruhöfn) á Miöjarðarhafs-
strönd Frakklands I sumar, og
sóttu þaö fulltrúar 22 þjóöa úr öll-
um heimsálfum. Þingið fór fram
eins og hvert annað alþjóöaþing
meö þýöingamiöstöö, hanastéls-
veizlum og ööru tilheyrandi. Eini
munurinn varsá, aö þingfulltrúar
sátu ekki sveittir I dökkum fötum
meö stifa flibba, heldur létu þeir
Adams- og Evuklæðin nægja.
Eitt aöalmál þingsins var aukin
útbreiösla og viöurkenning nátt-
úrustefnunnar og barátta fyrir
þvi, aö fylgjendur hennar geti
veriö óáreittir á baöstööum og
annars staðar, þar sem þeir kjósa
aö koma saman. Forseti gestgjaf-
anná, frönsku striplingasamtak-
anná, Jagöi; á þaö áherzlu, aö
stripljrigaro yröu vel á veröi og
létu ekki eyöileggingaröfl siÖ-
menningarinnar svokölluöu vinna
bug á náttúrustefnunni.
Þingfundir voru haldnir I skýli
á ströndinni, en lokahófiö var
haldiö á stærra svæöi á ströndinni
i Port-Nature, en borgin er nú
stærsti samkomustaöur stripl-
inga og komá þangaö árlega um
3p þúsund striplingar, þar af tæp-
ur helmingur' frá löndum utan
Frakklands.
Meöan öllum fínnst eölilegt aö
litil börn fái aö spigspora um nak-
in, verðuf heldur betur uppi fótur
14 VIKAN 43. TBL.