Vikan - 24.10.1974, Blaðsíða 31

Síðasta sýningin var 8. desem-
ber 1962. Fljótlega eftir giftist
ungfrú Streisand aðalleikaran-
um. Hann hét Elliott Gould. Hann
áleit hana enn smáskrýtna.
„En hún var svo.... saklaus”,
sagöi hann. „Hún hafði þennan
hreinleika — eins og fögur, óút-
sprungin rós. Þessir kostir henn-
ar hræddu mig jafnvel”.
Ég vildi vera eitthvaö annaö
Nú vita allir hver Barbara Stei-
sand er. Siðustu 10 árin hefur hún
verið i sviðsljósinu og unnið hvern
leiksigurinn af öðrum. En hvern-
ig var ferill hennar fram að þeim
tima? Þegar hún var spurð i
blaöaviötali, hvar hún vildi hefja
ævisögu sina þagði hún um stund
en sagði siðan hægt: „Þetta er
góð spurning og svarið er: Arið
1962, þegar ég kom til reynslu-
leiks fyrir „Heildsöluna”. Þar
byrjaði framtið min. Arin 19 þar á
undan reyni ég að má úr huga
minum. Hatur, óréttlæti og ljót-
leiki þessara ára — mig langar til
að gleyma þeim”.
Barbara Joan Streisand fæddist
24. april 1942. Hún bjó i 6 hæða
ibúðablokk f Pulaski stræti i hinu
skuggalega Bedford-Stuyvesant-
hverfi i Brooklyn.
„Útsýnið var ekki sérlega fall-
egt, en ég sá alltaf fyrir mér betra
lif”, sagði hún siðár.
Faðir hennar, Emmanuel, var
kennari, en Diana, móðir hennar,
húsmóðir. „Hún var svona kona,
sem bara andaði og lifði”, sagði
dóttir hennar.
Faðir hennar dó úr heilablóð-
falli, þegar hún var aðeins 15
mánaða. Eftir að hafa syrgt hann
lengi fékk móðirin sér vinnu á
skrifstofu.
Barbara og Sheldon bróðir
hennar (hann er 8 árum eldri og
nú framkvæmdastjóri auglýs-
ingastofu á Madison Avenue)
urðu að sjá um sig sjálf. Eins og
mörg önnur lykilbörn þessarar
kynslóðar öðlaðist Barbara mikiö
sjálfstraust út á við, svo við lá að
hún væri uppáþrengjandi-. „Já,
já- Ég hafði mjög sterka sjálf-
stæðiskennd og fannst ég oft ekki
þurfa á öðrum að halda”.
En hve mikið af þessu fullorð-
inslega sjálfstrausti var aðeins
innbyggð sjálfsvörn óöruggrar, ó-
friörar lltillar stúlku, — stúlku,
sem að eigin sögn var aldrei boðið
i bió og tók aldrei þátt i félagslifi i
skólanum?
Þegar hún fékk vinnu sem
sætavisa skýldi hún andliti
sinu. Hvernig átti nokkur að
geta litið á hana sem stjömu
siðar, ef hann myndi eftir
henni sem starfsstúlku i litlu
kvikmyndahúsi?
43. TBL. VIKAN 31