Vikan - 24.10.1974, Blaðsíða 17

Þá voru konur ekki vaxn-
ar til buxnaklæðnaðar,
enda lendir hin fagra
Guilietta i miklum vand-
ræðum, þegar hún ætlar
að klæðast karlmannsföt-
um. Skærin ein leysa
vandann.
Hann lagði hvaðeina á sig
fyrir ástina. Engin áhætta
kom i veg fyrir, að hann
nyti hennar. Þrátt fyrir
ströng hönn dregur hann
stúlku upp á svalir sinar,
þar sem hann er i sóttkvi i
Feneyjum.
Casanova lætur það ekki
trufla sig, þó að rúmið
brotni undan honum og
Lucreziu og systur henn-
ar.
Myndatextar á þessari sIOu eiga vift mynd-
irnar á bls. 19 — og öfugt. Þetta kom þvi
miftur of seint I ljós, til þess aft unnt vaerl aft
iagfæra þaft i prentun. Lesendur eru beftnir
aft taka þetta tll athugunar og velvirftingar.
Að visu var léttúðin i al-
gleymingi á ítaliu árið
1745, en þó hafðist siðalög-
reglan alltaf eitthvað að.
Casanova visaði henni á
meðbiðil sinn.
Henriette var ein þeirra
fáu kvenna, sem Casa-
nova elskaði i raun og
veru. Hún var frpnsk
aðalskona, greind og töfr-
andi. En hún yfirgaf hann
og sneri heim til fjöl-
skyldu sinnar.
í v ændishús unum á tim-
um Casanova var ekki
gengið beint til verks.
Fyllstu kurteisi varð að
gæta og sýna af sér ýmis
skemmtilegheit, áður en
afgreiðsla fékkst.
43. TBL. VIKAN 17