Vikan - 09.12.1976, Blaðsíða 59

Emilía, Konstantín og börnin tvö,
Irene og Iannis.
Þremur vikum eftir að Emilía og
Konstantin gengu í hjónaband á
íslandi voru þau gefin saman á ný i
Aþenu — og hér er einn prestanna
að leiða þau kringum altarið.
í garðinum við fjölbýlishúsið þar
sem Emilia og Konstantín búa er
allstór sundlaug, sem kemur sér vel
á heitum sumardögum.
Iannis litli var ekki gamall þegar
hann byrjaði að skoða fornminjar
með foreldrum sinum.
— Hvað reyndist þér erfiðast í
þessu nýja heimalandi?
— Að skilja ekki málið. Ég ætla
ekki að lýsa þvi, hvað mér leið oft
illa að vera með fullt hús af gestum
og skilja ekkert og geta ekkert sagt.
En þetta lagaðist smám saman,
og þegar árið var liðið var ég að
byrja að komast inn í málið og búin
að jafna mig á umhverfinu. Ég var
svo heppin, að i fyrstu bjuggum
við í húsi beint á móti tengda-
foreldrum minum, og það var mér
mikill stuðningur. Þau hafa verið
mér afskaplega góð, og þar sem
þau töluðu ekki annað en grísku,
varð ég jafnóðum að nota það sem
églærði i málinu. Tengdafaðir minn
ernú látinn.
Emilía vildi ekki gera mikið úr
griskukunnáttu sinni, en grísk
stúlka, sem hafði hjálpað mér að
finna símanúmer hennar (símaskrá-
in er að sjálfsögðu á grísku letri)
og hringt fyrir mig var mjög hrifin
af því, hve óvenju vel Emilía talaði
grisku af útlendingi að vera. Þegar
ég kom hrósinu til skila sagði Emilia
eins og afsakandi:
— Það hjálpar kannski, hve auð-
velt ég á með framburðinn. Hljóðin
eru mörg þau sömu og i íslensku,
t.d. eru i griskunni hljóð samsvar-
andi Þ og Ð, og svo er R mjög
hart eins og hjá okkur. En ég er enn
mjög lengi að lesa grísku og endist
sjaldnast til að lesa dagblöðin. Til
að fylgjast almennilega með kaupi
ég oftast dagblað, sem hér er gefið
út á ensku.
— Er nokkur heimþrá i þér?
— Nei. Ég hef eiginlega ekki
tækifæri til að fá heimþrá, því ég fer
heim á hverju ári. Maðurinn minn
fer alltaf til íslands á vorin til að
ganga frá kaupum á þorskhrogn-
um og sjá um að senda þau, og þá er
hann heima í heilan mánuð. Þá
förum við öll, og ég verð venjulega
eftir með börnin og er fram i júni.
Ég fæ Morgunblaðið sent hingað,
og svo fáum við oft gesti, frá
íslandi, bæði kunningja og aðra,
sem eru hér í viðskipta- eða em-
bættiserindum og hafa þá samband
við Konstantín. Þannig held ég svo
miklu sambandi við ísland og
fylgist svo vel með því, sem þar
er að gerast, að mér finnst ég ekki
sakna neins. Nei, nú segi ég ekki
alveg satt, þvi á jólunum læðist
50. TBL. VIKAN 59