Vikan - 20.07.1978, Blaðsíða 10
SEX konur svara:
Hvað er það
fyrsta, sem þú
tekur eftir, í fari
karlmanna?
í síðustu viku spurðum við sex karlmenn, hvað væri það fyrsta,
sem þeir tækju eftir í fari kvenna. Svörin voru jafn fjölbreytt og
mennirnir, en öll áttu þau það sameiginlegt að vera einstaklega
skemmtileg. Eflaust hafa þau einnig komið mörgum á óvart.
En fyllsta jafnréttis verður að gæta, og þvf er nú röðin komin
að kvenfólkinu að svara einni samviskuspurningu. Að sjálfsögðu
gerðum við það fyrir karlmennina að spyrja, hvað væri það fyrsta
sem þær tækju eftir í fari karlmanna. Eins og þið sjáið eru svörin,
sem betur fer, jafn margvísleg og hjá karlmönnunum, enda væri
tilveran lítils virði ef allir hefðu sömu skoðanir.
HS.
Tek eftir, hvort þeir
eru tenntir eða
tannlausir!
SIGRÍÐUR ÞORVALDSDÓTTIR
leikkona
Það er nú ansi margt, sem ég tek eftir,
þegar ég horfi á karlmenn, en það fer líka
mikið eftir aðstæðum. Ég tek til dæmis
eftir því, hvort þeir eru með hár eða
sköllóttir, edrú eða dauðir, og ungir eða
gamlir.
Einnig man ég, hvort þeir eru með
gleraugu eða ekki, með tennur eða tann-
lausir, fótbrotnir eða ekki, feitir eða mjóir,
langir eða stuttur, en ég tek EKKI eftir þvi
hvort þeir eru skeggjaðir, eða ekki.
Því til sönnunar get ég sagt frá þvi, að
um daginn sagði ég við einn kunningja
minn, sem ég mundi að hafði verið
alskeggjaður: „Nei! Ert þú búinn að raka
af þér skeggið?” Maðurinn var búinn að
vera skegglaus í tvö ár.
Auðvitað elska ég
þá enn
GUÐRÚN HELGADÓTTIR
borgarráðsfulltrúi
Tja, þessari spurningu er nú erfitt að
svara, eins og stjórnmálamennirnir segja,
þegar þeir eru spurðir samviskuspurninga.
— Þeir karlmenn, sem ég ber oftast augum
þessa dagana, eru félagar mínir í nýju
borgarstjórninni. Og ég fylgist gjörla með
hverri hreyfingu þeirra. Það geri ég til þess
að sjá strax, hvort nokkur merki séu um, að
þeir séu að falla til í gamla borgarkerfinu og
sætta sig við það. Það væri það fyrsta, sem
ég tæki eftir í fari þeirra, og slíkt yki veru-
lega hjartsláttinn. Og ef ég yrði vör við að
félagarnir i þingliðinu færu að heykjast í
kosningaloforðunum, tæki barmurinn að
falla og hníga, eins og segir i skáldsögunum.
En eftir hverju tek ég hjá karlmönnum
almennt? Ef ég lít yfir þá karlmenn, sem
hafa skipt mig einhverju máli persónulega-,
og auðvitað elska ég þá enn, — þá er afar
erfitt að sjá, hvað fyrst hefur vakið athygli
mina. Auk þess hafa þeir áreiðanlega
byrjað! En allir eru þeir merkilegar
manneskjur. Ætli ég hafi ekki einhvern-
veginn skynjað það, þrátt fyrir neikvæð
áhrif ástarinnar á rökræna hugsun.
Sumir hafa svo
sterka útgeislun
HRAFNHILDUR SCHRAM
listfræðingur:
Ég held að ég geti ekki komið með nein
algild svör við þessari spurningu, kannski
vegna þess að ég hef ólikt meiri áhuga á að
tala um fólk almennt. Svo væri líka
hugsanlegt að maður ljóstraði upp ein-
ihverjum leyndarmálum, með því að svara
svona alvöruþrunginni spurningu.
Það eru ýmsir svipaðir þættir, sem ég
veiti athygli í fari karla og kvenna við
fyrstu kynni, en það ber ekki að skilja
þannig að ég geri ekki eðlilegan greinarmun
á körlum og konum. Ætli það sé ekki helst
augnsvipurinn, sem segir mér eitthvað en
það reynist mér oft rétt við frekari kynni.
Sumt fólk hefur sterka útgeislun, sem getur
orkað með ýmsum hætti, og það sem
einum fer vel, getur verið galli hjá öðrum.
Ég lít ekki á karlmenn sem samfelldan