Vikan


Vikan - 29.01.1981, Page 18

Vikan - 29.01.1981, Page 18
Höfundur: Magnús Gestsson Teikn.: Nanna Kristjana Skúladóttir Vikan muna halda áfram aö hirta sögur úr smásagnasamkeppninni, sem haldin var á síðasta ári. Auk þeirra sagna. sem til verðlauna unnu, hafa verið valdar nokkrar sögur í viðbót til birtingar, og birtist sú fyrsta þeirra í þriðja tölublaði þessa árs. Hér kemur önnur. Rétt er að taka fram að röðun þessara smásagna er alls ekki tilraun til gæðamats, heldur ræður kylfa kasti um röðunina: sögurnar eru dregnar af' handahófi úr bunkanum hverju sinni. GENGI Who is the third that walks beside vou? Wiiiiam Burroughs Einhverstaðar í lævísu miðviku- daxkvöldi þegar morgundagurinn getur hæglega verið helgidagur eða fyrsti maí sitja þrír félagar á kaffihúsi & sötra úr fyrstu bollunum. Þeir þegja en annað slagið berst þeim ómur af röddum stráx & stelpu sem sitja hinum megin í salnum & virðast una sér vel í aðsópandi munaði veitinganna. Tveir þeirra kunningjanna sitja saman. Stjáni sem fékk sér kringlu með kaffinu & Egill en hann gumsar tiu sykurmolum í bollann án þess að hika. Hvaðsem því liður er hann staðreynd & leikur eða ekki það sem hann er. Sá þriðji lætur sér nægja kaffið svart & sykurlaust. — Þetta er skíta kaffi en sykurinn bætir þaðsegir Egill. — Algert skólp en það er i lagi vegna þess að hér höfum við þó frið fyrir tónlistarglamri leggur hinn þriðji til mál- anna. — O sei sei já & það held ég svara hinir tveir áhugalausir. Við þessi orð fellur samtalið um sjálft sig niður í bollana. Þcir hræra upp i þeim en ekkert verður úr frekari sam- ræðum. Þá hlæja þeir að vitleysunni. Skyndilega vippar hinn þriðji fótun- um upp í bekkinn & sker þögnina. — lsland úr NATÓ. Herinn burt. — Áfram ísland bætir Egill við. — Kjarnorkusprcngjur NEI TAKK segir Stjáni með þungri áherslu. — Lifi óræktin. — Ár trésins. — Fínt. Flott. Tré ársins. — Anarki. — Kommúní. — Sósjalí. — Leppalúðar & finngálkn. — Þjófabæli & ræningjasvæði. — Lygamerðir & sakkarin. — Frjáls verðmyndun. — Verðmyndað frelsi. — Gluggar. — Hver drepur hvern? — Kapítal. Kapital. — Niður meðallt & alla. —Taflfélag Reykjavíkur. — I put a spell on you ’cause you’re mine, segir ungi maðurinn við ungu stúlkuna sem veit ekki hvað hún vill eða vill ekki það sem hún veit að er. Samt situr hún brosandi gegnt honum & er góð með sig. Drottningarleg svipbrigði hennar gefa allt & ekkert til kynna. Það er eitthvað við hana. Eitthvað tryllt. — Mér líkar við þig þó ég skilji þig ekki til fulls. Kannski skilur maður aldrei konu. Þú ert alltaf fjarri þarfnist ég þín & berð fyrir þig fáránlegar afsak- anir vilji ég hitta þig. Veistu . . . Ég vil ekki vera bara einn af aðdáendum þínum. Það má enginn vera nema ég. Þú & ég. Ég elska þig. Sendu mig ekki inn í nóttina. — Ég vildi að ég væri hjá stelpunni þarna hinum megin segir hinn þriðji & dreymir þangað um stund. Um hvað getum við annars talað? Ekki er hægt að eyða tímanum i frasapíp. Við verðum að kryfja málið til mergjar. — Hver veit? Hver veit? En ég ætla að ná í meira kaffi. Á ég að fá fyrir ykkur líka segir Egill. — Það er rangt af þér að vera eigin- gjarn. Fólk á aldrei að vera afbrýðisamt vegna þeirra sem þaðelskar. Hann situr þögull með hönd undir kinn & horfir á hana. Að lokum rýfur hann þögnina. Hikandi i fyrstu en vex svoásmegin. — Jahá. Þú segir það. Þú ert ósann- gjörn. Nærri þvi köld. Ég veit svei mér ekki. Þaðer hægara sagt en gert að vera ekki afbrýðisamur. Að minnsta kosti hvað mig varðar & þú hefur verið óspör á tilefnin. Hvernig er hægt að kynnast konu sem er eins & flöktandi fiðrildi eða strá i vindi? Þér þykir þetta kannski brenglað. Sama er mér. Ég á kröfu i þig hvort sem þér likar belur eða verr. Hversvegna í anskotanum heldurðu að ég hafi mætt i diskótekið helgina eftir að ég kynntist þér fyrst? Eða var þetta allt uppgerð hjá þér? Þykistuleikur? Plat? Ef svo er legg ég til að þetta fjandans diskó verði lagt í eyði. — Kannski & þó. En þú ert ekkert ósanngjarn við mig er það? — Hvernig þá? — Þú gætir boðið mér oftar út. Gefið mér blóm eða hvaðsem er. Sýnt lit. — Já það er kannski rétt en ... — Þú verður að gera þér grein fyrir þeim mun sem er á móðurást & ást konu sem þú hittir á veginum. — Hérna er kaffið segir Egill um leið & hann kemur. Við hvað eruð þið svona uppteknir? Segið ekki orð en starið út i loftið eins & svefngenglar & þú þarna nafnlausi. Hvað huxar þú? — Hvað er annað hægt að gera á svona kvöldi en dingla sér glápa & segja ha & já & allt það rugl svarar hann. — Eigum við að tala um afgreiðslu- stúlkurnar stingur Stjáni upp á. Til dæmis hvor er fallegri & hvort æskilegt sé að þær noti tyggjó. Mér finnst það bjánalegt. En ykkur? — Sama er mér svarar Egill & kveikir sér í sígrettu. — Er ég ástfanginn spyr hinn þriðji. — Heldurðu að við getum sagt þér það. — Mér er sama hvað hver segir en ég elska hana. Kosti hennar & galla. Vandinn er bara sá að ég verð að panta hjá henni tima með löngum fyrirvara. Sumar stelpur eru þannig. En mér finnst hún hafa breyst undanfarið. Hún er ekki eins innileg & i fyrstu. Kannski er þetta aðeins andartaks hliðarspor til að sigrast á einmanaleikanum. — Heyrðu. Ég gæti best trúað að þú sért farinn að örvænta um að þurfa að eyða æfinni einn & konulaus. Sumir virðast vera dæmdir til þess segir Egill. — Bull. Það hafa ýmsir meiri áhyggjur af þvi en ég. Annars er furðulegt að allt þetta skuli gerast þegar ég er að losna undan ýmsum þrúgandi tengslum. Hún er allt sem huxast getur. Mig dreymir hana stundum. — Ef þú ætlar að kynnast þessari stelpu nánar verður þú að vera bæði frekur&ákveðinn. — Þaðer örugglega rétt hjá þér. — Jæja. Vorum við ekki að tala um afgreiðslustelpumar. Þessi Ijóshærða er nú dáfögur segir Stjáni. — Hvað um þessa skolhærðu sem situr þarna hinum megin spyr Egill hinn þriðja líkt & hann gruni eitthvað. Við Stjáni getum skipt þeirri ljóshærðu á milli okkar. — Ég tók eftir henni á undan þér segir Stjáni. — Farið þið i sjómann upp á þetta eða sá sem er á undan getur boðið henni i bió. Einn tveir þrír af stað. — Haltu þér saman. Hvað myndir þú gera ef þessi stelpa sem þú ert að röfla um segði við þig: Ég get ekki hitt þig oftar bless pundar Stjáni á hinn þriðja. — Hvað ég myndi gera? Fara í fýlu auðvitað & huxa málið. Hafa svo samband við hana & biðja um skýringu. Nú & ef við ákveðum að hittast aftur má reyna endurtekninguna eða eitthvað nýtt. Fari allt út um þúfur er líklega ekki um annað að ræða en vona að maður 18 Vikan 5. tbl.

x

Vikan

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.