Vikan - 22.04.1982, Blaðsíða 27

Háskólakórinn á írlandi
„It's a long way to Tipperary" — But
/ AM THERE! Allir isiendingar
þekkja lagið og textann en fáir hafa
komið til Tipperary. Þórey fékk sér
auðvitað eina flösku af Guinness.
í boði John Bolgers, varaborgar-
stjóra Kilkenny. Hann hafði aldrei
borið embættistákn borgarstjóra
áður. Til hægri á myndinni er eigin-
kona Bolgers og sonur, vinstra
megin Þórey, Kristín og Chris.
, ' . KiHarney bæjar er rúmlega
''ma aks(ur frá Cork gegnum
|(jllagar SVeitir Cork og Kerry sýslnanna.
rnan fney vötnin hafa heillað margan
oröiðnmn °8 ófá málverk og Ijóð hafa
s,Und nar til. Búðargluggi írlands er
ferðaUm sa8t, þangað fara flestir þeir
sUmmenn sem koma til írlands á
r0eStu . ^ veturna liggur bærinn að
Eýj-i 1 /iVala og bíður næstu tarnar.
kórsQn'1^11 i^úamir þiggja íslenskan
krájn ,g ^113 iaugardagskvöld i mars,
kórfub a^' *3etur eins og oftar. Svo var
tires^ °'a'e'*(ur milli heimaliðs og
kr að er ekki að sökum að spyrja og
'"'átiast mútmælaganga til að
^Obby e'lt ár Var i'^ið frá Því
^iðUrð anc*s Þóf mótmælasvelti sitt.
^flýsj (Uni a^ s*tta okkur við ósigur og
Verið i s n*e'*CUnum sem ráðgerðir höfðu
^Ustrj n°lrum sal sem tilheyrir munka-
"Pp j m 'it'ega vitleysa að troða ekki
tttrt þgð e.SSU ^já munkunum sem lauk
ityrja ^ eyti sem tónleikarnir áttu að
ar Var fullt hús. En svona getur
verið erfitt að sigra heiminn, Killarney
var ekki unnin, aðeins Danny Mann
kráin. írann þarf á taka á heimavelli.
Sunnudagur á slóðum
Kcrry-manna
Sunnudagurinn var frídagur og ekki
ónýtt að vakna upp i glampandi sól og
bliðu. Flestir bjuggu á international
Hotel í miðbænum en nokkrir voru á
farfuglaheimili í stóru húsi rétt fyrir
utan bæinn. Á móti klausturaganum þar
kom dásamlegt útsýni yfir vötnin þrjú
og bæinn sjálfan.
Sunnudagsbíltúrinn var „Kerry-
hringurinn”, hefðbundinn ferðamanna-
hringur um frekar hrjóstrugt landslag en
fallegt. Þarna er meginuppspretta hinna
frægu Kerry-brandara sem taka á sig
ýmis gervi i öðrum löndum. Hafnar-
fjarðarbrandarar heita þeir á íslandi.
Kerry-menn þykja skrítnastir manna á
írlandi og þurfa því að þola að vera
hafðir að háði og spotti. Mest er þetta
öfundsýki þvi af öllum góðum írum eru
Kerry-menn liklega bestir. Og þeir eiga
líka einhver frjósömustu héruðin og
fegurstu. Skortur á kvenfólki er eigin-
lega eina vandamálið þarna, annar hver
bóndi er semsé piparkarl og mömmu-
drengur. Mildi að ekki fækkaði kven-
röddum kórsins á áningarstöðunum i
Waterville og Sneem svo ekki sé talað
um á pissistoppinu skammt fyrir utan
Sneem. Þá held ég kindakíkirinn hefði
komið bændum vel ef myrkrið hefði ekki
verið skollið á.
í Limerick og Kilkcnny
Mánudagur og lifið gekk sinn gang að
öðru leyli en því að Háskólakórinn
skellti sér yfir til Limerick, drottningar-
innar við Shannon-fljótið. Við reistum
þessa borg eins og margar aðrar á
írlandi, við sem í upphafi 9du aldar
komum í vikingagervi frá Norður-
löndunum, drepandi, nauðgandi og
meiðandi. Nú komim við með friði og
heldur framlág sum. Kvefskratti hafði
verið að grafa um sig i kórnum og tals-
verður slatti var illa haldinn. Sá góði
maður John Ruddock, skólastjóri í
Villier’s skólanum þar sem sungið var,
dreif heilan hóp til læknis og með lagni
hans fékk okkar fólk forgang. Þetta var
aðeins byrjunin á þvi sem skólastjórinn
átti eftir að gera fyrir okkur þvi eftir tón-
leikana var heljarinnar boð þar sem
krakkarnir i skólanum þjónuðu af mikilli
list. Kannski var þó best af öllu að hita-
stigið i skólahúsinu var talsvert fyrir
ofan irskt meðallag, öfugt við það sem
reyndist á farfuglaheimilinu og gisti-
húsunum um nóttina.
Tónlistarfélagið í Limerick sá um
tónleikana. í salnum þarna hafa margir
heimsfrægir listamenn verið og i gesta-
bókinni fannst einn með íslenskt
heimilisfang, sjálfur Vladimir
Ashkenazy. Fulltrúar íslands eru ekki af
verri endanum.
Kilkenny nýtur þeirrar sérstöðu irskra
smábæja að kallast borg eða „city”. Þar
búa um 12 þúsund manns. Varaborgar-
stjóri tók á móti kórnum og bar
embættistákn borgarstjóra yfir axlirnar i
fyrsta skipti á ævinni enda hafði hann
ekki áður gegnt jjcyldum borgarstjórans
sjálfs. Fyrir móttökuna snæddum við
miðdegisverð á hóteli — kjúklingur!
Hreint ekki svo slæmur kjúklingur — og
soyabaunalaus. Svona i framhjáhlaupi
mætti nefna að allmargir höfðu fengið
sér kjúkling i Limerick daginn áður og
jafnvel í Kellarney þar áður.
Í Kilkenny eru 8 kirkjur og ein sex
trúfélög. Tónleikarnir voru haldnir i
einni aðalkirkjunni, St. Canice’s
kirkjunni frá því um 1200. Faðir Chris
er þar „Dean” eða einhvers konar
prófastur. Hjá fjölskyldu hans og
nokkurra annarra yfirmanna kirkjunnar
gistum við um nóttina. Gestrisni þessa
ágæta fólks verður vist ekki of mikið
lofuð.
Háöldruð nunna kom á tónleikana í
Kilkenny, Colum Banus að nafni. Hún
hafði verið á íslandi fyrir 3 árum og átti
þaðan góðar minningar. Marga vini
sagðist hún eiga þar og bað fyrir kveðjur
til þeirra, sérstaklega til fjölskyldu
Daviðs Schevings.
Útvarpsupptaka,
þjóðlagaklúbbur og meira af
kjúklingum
Eins og aðrir vaknaði Séamas bilstjóri
um morguninn sæmilega hress. Hann
var að spauga með það kvöldið áður að
hann ætti von á eldingu af himnum á
hverri stundu til að refsa sér. Hann fór
nefnilega inn í St. Canice’s kirkjuna og
það var i fyrsta skipti á ævinni sem hann
steig fæti inn í kirkju mótmælenda á
írlandi. Yfirleitt er kaþólskum lítið um
kirkjur mótmælenda gefið.
16. tbl. Vikan 27