Vikan - 12.12.1985, Blaðsíða 22

Hefur
M i
stol
Texti: Kristín
Ljósm.: Ragnar Th. og fleiri
22 Vikan 50. tbl.
Viökvæm og persónu-
leg spurning þetta.
Við lögðum hana fyrir
fjölda fólks en fátt
varð um svör í fyrstu.
Fáir geta játað á sig
I alvarlegar syndir en
þegar fólk rifjar upp
æskuárin kemur ýmis-
legt í Ijós því flestir
hafa allavega fáeina
rabarbaraleggi á sam-
viskunni. Þórunn
Sigurðardóttir, leik-
stjóri og blaðamaður,
og Ólafur Haukur
Símonarson rithöf-
undur játa á sig
skammarstrik.
En það er ekki
sama að stela og að
stela. Hvað gera þeir
sem stela kossum?
Gleðja náungann og
fá útrás fyrir lífsgleði
sína. Það gerir Krist-
inn Hallsson söngvari.
Hvað gera þeir sem
stela afleggjurum?
Fylgja gömlu húsráði.
Það gerir Halldóra
Friðjónsdóttir háskóla-
nemi. Svo eru það
leikararnir sem stela
senunni án þess að fá
nokkuð við því gert,
leikarinn Sigurður
Sigurjónsson hefur
ýmislegt á samvisk-
unni.
Kristinn Hallsson söngvari:
„Hún rak upp
skelfingaróp 99
Kristinn Hallsson söngvari er
einn þeirra mörgu sem ganga
brosandi um bæinn og hann á þaö
til að stela kossi þegar vel liggur
á honum. Hann var beðinn um að
útskýra málið.
„Mér finnst alveg l.jómandi að
stela kossum, enda er kossastuld-
ur ekki af alvarlegra tagi. Ég
veit nú ekki til þess að mér renni
suðurlandablóð í æöum, það er
meira ávani hjá mér að lauma
kossi á vinkonur mínar, sérstak-
lega ef ég hef ekki séð þær lengi.
Ég er oftast í góðu skapi og þykir
vænt um fólkiö í kringum mig og
þaö gerir það að verkum að ég
kyssi konur eða faðma að mér
karlmenn, góða vini mína, og
legg þá jafnvel kinn við kinn.
Það er nú samt vissara aö stela
kossi þannig að fólk viti af því,
annaö getur skapað vandamál.
Eitt sinn sá ég Þuríði Pálsdóttur,
söngkonu og vinkonu mína, sitja í
bíl fyrir utan Ferstiklu. Ég gerði
mér lítiö fyrir, teygði mig inn um
opinn bílgluggann og rak henni
rembingskoss. Þuríði brá svo
hroðalega að hún rak upp skelf-
ingaróp sem efalaust hefur
heyrst í kílómetrafjarlægð. Þetta
varð mjög fyndiö og neyðarlegt
því ókunnugir hafa sjálfsagt
haldið að ég væri að þjarma aö
konunni.
Það er nú ekki alltaf við hæfi
að stela kossi af konu en málin
geta snúist við. Ég man eftir því
er ég kom í móttöku til Vigdísar
á Bessastaði ásamt fleirum,
stuttu eftir að hún tók við for-
setaembætti. Viö erum góðir vin-
ir úr leikhúslífinu en ég hvíslaði
því að henni þegar við komum
inn að nú þyrði ég ekki að kyssa
hana lengur. Þegar við kvödd-
„Ég stel afleggjurum ef ég fæ
gott tækifæri til þess. Gömul hjá-
trú segir að þetta sé besta ráðið
til að koma sér upp fallegum og
kröftugum blómum og ég tek
mark á því enda er þaö marg-
sannað mál. Samviskubit hrjáir
mig ekki ef ég stel afleggjurum á
opinberum stofnunum en verra
þykir mér að ráöast á plöntur í
umst að lokinni móttökunni
brosti hún Vigdís og sagði: „Nú
ætla ég að kyssa þig á kinnina.”
Og það gerði hún og kvaddi
mig.”
— Hi-ada rád gefur þá þeim sem
vilja stela kossi en leggja ekki í
þaó?
Kristinn Hallsson hlær hjartan-
lega en segir svo: „Best er að
ganga hreint til verks en láta sér
nægja koss á kinn.”
stigagöngum og verst að klípa af
plöntum hjá vinum mínum — þá
segi ég stundum frá því þegar ég
hef komið plöntunum til.
Ég hef aldrei verið gripin en
eitt sinn hefndist mér fyrir af-
leggjarastuld. Vinkona mín bjó á
efstu hæö í blokk þar sem mikið
var af fallegum blómum í glugg-
Halldóra Fridjónsdóttir
bókmenntafrœdinemi:
„Þetta var
skipulagt rán