Vikan - 08.01.1987, Blaðsíða 8

Astrid Lindgren veröur áttræö á þessu ári.
Astrid Lindgren
Höfundur ódauðlegra bókmenntaverka
Hver þekkir ekki sögur
Astrid Lindgren? Lína
langsokkur, Emil í Katt-
holti, Bróðir minn Ljóns-
hjarta og Elsku Míó minn
hafa allar komið út á ís-
lensku og eru löngu
orðnar heimsfrægar. En
afreksverk Astrid eru
langt frá því að vera upp
talin.
Astrid Lindgren er geðþekk kona. Hún er ljúf
í lund og góð í umgengni. Hún er farin að
sjá nokkuð illa og háir það henni töluvert.
Hún hefur búið við Dalsgötu í Stokkhólmi
í fjörutíu og fimm ár. Þangað flutti hún ásamt
eiginmanni sínum og börnum. En nú er mað-
urinn látinn og börnin farin. Astrid er hins
vegar afskaplega hress.
I hinu meðalstóra húsi er allt fullt af bók-
um, málverkum og skreytingum við ævintýri
hennar. Húsgögnin eru gamaldags og hillur
og borð eru þakin af ýmsum persónulegum
munum.
Upp á síðkastið hefur kvikmyndaheimurinn
verið að skyggnast inn í heim sagna þessarar
merkilegu konu. Auk þeirra mynda, sem hafa
þegar verið gerðar eftir sögum hennar, var á
siðasta ári hafist handa við að kvikmynda
Línu langsokk í Bandaríkjunum og Elsku
Míó minn í Sovétrikjunum, Englandi og Sví-
þjóð. Sænska sjónvarpið gerði heimildarmynd
um Astrid og er einnig að kvikmynda eftir
einni af sögum hennar í Smálöndum.
Ævintýrið hófst veturinn 1941. Þá lá dóttir
skáldsins, Karin, í rúminu vegna lungnabólgu.
Dag einn sagði hún við móður sina: „Segðu
mér frá Linu langsokki.“ Karin hafði gripið
nafnið úr lausu lofti. Astrid hugsaði með sér
að stúlka sem hefði svona skrýtið nafn hlyti
að gera margt skrýtið. Og Astrid sagði frá.
Sögurnar urðu margar og langar. Karin og
vinkonur hennar urðu hrifnar af þessari
skrýtnu stelpu, með freknur og rauðar fléttur,
hinum gífurlegu kröftum hennar, hestinum,
8 VIKAN 2 TBL